«Առաջին լրատվական»-ի «Օրենքի իշխանություն» հաղորդաշարի հյուրն է «Աքիլլես» ՀԿ նախագահ` Էդուարդ Հովհաննիսյանը: Հաղորդումը վարում է «Arni Legal Aid» փաստաբանական գրասենյակի նախագահ փաստաբան Նիկոլայ Բաղդասարյանը:
Ն.Բ.- Ի՞նչ պետք է անի վարորդը վթարից հետո իր իրավունքները ժամանակին պաշտպանելու համար:
Է.Հ – Նախ` ճանապարհային երթևեկության անվտանգության մասին օրենքում հստակ նշված են այն գործողությունները, որոնք վարորդը պետք է կատարի վթարի ժամանակ: Վարորդները պետք է ղեկավարվեն այդ գործողություններով: Մարդը վթարի դեպքում իրեն կորցնում է:
Ն.Բ.- Արդյոք վարորդը չի՞ կարող ինքնուրույն նախաձեռնություն դրսևորել` կազմել դեպքի վայրի զննության գծագիրը, գալ համաձայնության մյուս վարորդի հետ և այդ գծագիրը տանել ու գրանցել ոստիկանությունում, որով կբավարարվի օրենքի պահանջը:
Է.Հ. – Եթե առկա է նման իրադրություն, և եթե վարորդները եկել են փոխհամաձայնության, ապա օրենքը հենց այդպես էլ նախատեսում է, բայց ԱՊՊԱ-ի մասին օրենքը պահանջում է, որպեսզի մեքենաները մնան մինչև աշխատակիցների գալը:
Ն.Բ.- Այդ դեպքում առկա չէ՞ օրենքի հակասություն, հօգուտ ո՞ւմ պետք է մեկնաբանվի օրենքի այդ հակասությունը:
Է.Հ. – Այստեղ պետք է գործի օրենքի իշխանությունը: Երկու էլ օրենքներն էլ պետք է վարորդը կատարի: Մինչ օրս մենք ոչ մի բողոք չենք ստացել ո՛չ ներկայացուցիչների` դեպք վայր ժամանակին հասնելու առումով, ո՛չ ճանապարհային ոստիկանության: Իհարկե, ճանապարհային ոստիկանության ժամանումը օրենքով սահմանված չէ:
Ն.Բ.- Մինչդեռ մենք ունենք օրենք, որը հստակորեն սահմանում է. ԱՊՊԱ աշխատակիցը դեպքի վայր պետք է ժամանի Երևան քաղաքում` 35 րոպեից, քաղաքից դուրս` 80 րոպեից: Չե՞ք կարծում, որ այստեղ կա հակասություն, հնարավոր է` դեպքի վայրը թողնելու համար ոստիկանությունը իրենց պատժի:
-ԿԲ-ն ԱՊՊԱ-ի օրենքի և ճանապարհային երթևեկության մասին օրենքի հեղինակն է և հաստատել է, թե պետք է ներկայանալու հարցը համաձայնեցնել:
Ն.Բ. – Պարոն Հովհաննիսյան, հիմնականում հայտնում են հետևյալ բնույթի դժգոհություններ. ավտոմեքենան վերանորոգման տանելիս պարզվում է, որ անհրաժեշտ է մեկ միլիոն, մինչդեռ փորձագետները դա ավելի քիչ են գնահատում: Ի՞նչ անի քաղաքացին, ո՞ւր պետք է նա դիմի իր իրավունքները պաշտպանելու համար:
– Բյուրոն ժամանակին ընդունել էր որոշում և մի շարք վերանորոգող սերվիզների հետ կնքել էր պայմանագրեր, ըստ որի` քաղաքացուն ուղարկում էին տվյալ կազմակերպություն` մեքենան վերանորոգելու:
Ն.Բ. – Ինչո՞ւ այսօր փոխվեց իրավիճակը:
Է.Հ. – Քաղաքացին ասում է` կտանի իր վարպետի մոտ, որը որոշակի գումար է պահանջում: Եթե ինչ-ինչ պատճառներով քաղաքացուն դա չի գոհացնում, ապա կարող է բողոքարկել ապահովագրական ընկերության այդ որոշումը: Բյուրոն շատ լուրջ է վերաբերվում այդ հարցերին, բոլոր բողոքները հաշվառում է, գրանցում, և ընդունվում են ամենաարդար որոշումները:
Ն.Բ. – Մենք դեպքեր ունենք, երբ ոստիկանության կողմից քննվել է գործը, նյութեր են նախապատրաստվել, և կատարվել է ավտոտեխնիկական փորձարկում: Որոշվել է, թե վարորդներից ով է մեղավոր, սակայն նա ցանկանում է վիճարկել խնդիրը` հայտնելով, թե ինքը մեղք չունի, և Ապահովագրական ընկերությունը պետք է հատուցի, սակայն ոստիկանության կողմից տրված որոշման հիման վրա փոխհատուցում ստանալու է այն վարորդը, որը իրականում մեղավոր է: Կարո՞ղ է արդյոք, ըստ Ձեզ, վարորդը դիմել փորձագիտական ընկերությանը, իր նախաձեռնությամբ ձեռք բերել ապացույց և ներկայացնել դատարան:
Է.Հ.- Որպես կանոն, գրեթե բոլոր փորձագիտական եզրակացություններն ընդունվում են ինչպես ապահովագրական ընկերությունների, այնպես էլ դատարանների կողմից:
Ն.Բ. – Չե՞ք գտնում, որ պատճառը փորձագետների անպատժելիությունն է. մեր հանրապետությունում փորձագետը ակնհայտ կեղծ եզրակացության համար չի պատժվում: Վարորդը չի կարող վիճարկել իր իրավունքները, քանի որ չկա եզրակացություն տվող մեկ այլ հիմնարկ: Նա կարո՞ղ է դիմել ձեր ընկերությանը և պաշտպանել իր իրավունքները:
Է.Հ. – Մենք արդեն ունենք Փիսիքրաշ ծրագիրը և այդ ծրագրով ենք իրականացնում մեր փորձաքննությունը:
Ն.Բ. – Այսօր մեր հասարակությունը տեղյակ չէ, թե ինչ օրենքներ են գործում. ի՞նչ խորհուրդ կտաք մեր վարորդներին:
Է.Հ. – Զարգացած երկրներում դրանք վարորդին պետք չեն: Վարորդը պետք է իմանա միայն իր կարգը: Այդ օրենքները պետք են կատարողներին:
Ն.Բ. – Այսինքն` Դուք կարծում եք, որ պետք է ավելի ՞պարզեցվի, որպեսզի վարորդները խնդիր չունենան:
Է.Հ. – Մեր երկրում այսօր դա հնարավոր չէ, որովհետև մենք դեռևս իրավական երկիր չենք: Այն վարորդը, որը գիտի իր իրավունքները, կարող է դրանք պաշտպանել նաև դատարաններում, բայց մեզ մոտ միայն մեկ «Աքիլլես» կազմակերպությամբ հնարավոր չէ բոլոր վարորդներին իրազեկել:
