Վերջին օրերին երկու բավական հետաքրքիր տեղեկություն տարածվեց ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանի գործունեության մասին: Մեկն այն էր, որ Ծառուկյանը լուծարում է իր իսկ ստեղծած մշակույթի աջակցման խորհուրդը, որտեղ հավաքել էր մտավորականներին և հորդորել ներկայացնել մշակութային ծրագրեր, որոնց ֆինանսավորման համար խոստացել էր 100 միլիոն դրամի ֆոնդ: Ծառուկյանը այդ ֆոնդը փակում է՝ առանց որևէ լումա հատկացնելու որևէ ծրագրի՝ հայտարարելով, թե ֆինանսավորման արժանի ծրագրեր չկային: Միևնույն ժամանակ, իհարկե, ԲՀԿ առաջնորդը հայտարարել է, թե պատրաստ է շարունակել ֆինանսավորումը, այսինքն՝ նորից պատրաստ է փող հատկացնել, եթե լինեն այդպիսի ծրագրեր: Մյուս տեղեկությունն այն էր, որ Ծառուկյանը պատրաստվում է Լատվիայում՝ Ռիգայում, հյուրանոց գնել, ինչը հաստատել էր «Մուլտի Գրուպ» կոնցեռնի ղեկավարը:
Այս երկու տեղեկությունները, որ ստացվում են իրարից անկախ, կարծես թե միմյանց տրամաբանական շարունակությունը լինեն: Ըստ էության ստացվում է, որ Ծառուկյանը մի կողմից անցնում է խնայողության ռեժիմի, մյուս կողմից էլ կապիտալն արտահանում է դուրս՝ ձեռք բերելով հյուրանոց Լատվիայում: Խնայողության ռեժիմը հասկանալի է այն իմաստով, որ ԲՀԿ առաջնորդը գուցե պատրաստվում է ընտրական ծախսերին, բայց իրականում ստացվում է, որ նա պատրաստվում է կապիտալի արտահանման: Ընդ որում՝ հիշենք, որ Ծառուկյանը նաև մի քանի ամիս առաջ մեծ քանակի կապիտալ արտահանեց՝ 40 միլիոն դոլարով հանքային ջրերի գործարան գնելով Բուլղարիայում:
Ըստ էության կարելի է ասել, որ Ծառուկյանի կողմից այդ ամենն էլ, այսինքն՝ կապիտալի արտահանումն էլ նախապատրաստություն է ընտրություններին: Չի բացառվում, որ ԲՀԿ առաջնորդը Հայաստանում կանխատեսում է այնպիսի զարգացումներ, որոնք կարող են վտանգել իր կապիտալը, և փորձում է հնարավորինս շատ ակտիվներ ձեռք բերել արտերկրում՝ աստիճանաբար այնտեղ տեղափոխելով իր բիզնեսը: Մյուս կողմից էլ՝ Ծառուկյանը կարծես թե Հայաստանի միակ գործարարն է կամ իշխող վերնախավ կոչվածի միակ ներկայացուցիչը, որն իր արտասահմանյան ներդրումները սկսել է հրապարակայնացնել:
Կասկած չկա, որ ներդրումներ դրսում անում են բոլորը՝ իշխանավոր և օլիգարխ, բայց կարծես թե որևէ մեկի ունեցվածքի մասին հրապարակային տեղեկատվություն չկա, իսկ լինելու պարագայում էլ այն հերքվում է, թեև բավական հեղհեղուկ կերպով: Օրինակ՝ այս իմաստով բավական հիշարժան է ՊԵԿ նախագահ Գագիկ Խաչատրյանին առնչվող տեղեկատվությունը Ավստրիայում շոկոլադի գործարան ձեռք բերելու մասին: ՊԵԿ-ը հերքեց տեղեկությունը, սակայն հետաքրքիր էր Ավստրիայի հյուպատոսության պարզաբանումը, որի բովանդակությունը ոչ հերքում էր, ոչ էլ հաստատում տեղեկությունը՝ ընդամենը հայտնելով, թե մասնավորապես ինչ գործարանի մասին է խոսքը:
