«Մենք դե՛մ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» նախաձեռնության խմբի անդամ Էդգար Առաքելյանը, այսօր ասուլիսի ժամանակ անդրադառնալով իրենց գործունեության կես տարվան, նշել է, որ այն կարելի է համարել անկախ Հայաստանի պատմության մեջ ամենաերկարատեւ, կազմակերպված, մասշտաբային և տարբեր հասարակական շերտեր ընդգրկող քաղաքացիական շարժումներից մեկը: Նա նշել է, որ իհարկե, մի շարք լուրջ հաջողություններ ունեն, բայց դեռեւս գերնպատակին չեն հասել, այսինքն` օտարալեզու դպրոցներ բացելու նախագիծը դեռեւս չեն կանխել: Բացի այդ, բանախոսը նկատել է, որ բացի քաղաքացիական բաղադրիչի առկայությունից, նախաձեռնության կողքն են կանգնել մտավորականության բավական պատկառելի ներկայացուցիչներ, եւ ՀՀ ողջ պատմության մեջ սա ամենալուրջ դիմադրությունն է եղել որեւէ օրինագծի: Բայց չնայած այս ամենին` իշխանությունները մինչեւ վերջ առաջ մղեցին իրենց ծրագիրը: Էդգար Առաքելյանի կարծիքով, սա իշխանության ոչ լեգիտիմ քայլերի ընդամենը մեկ օղակն է` ոչ լեգիտիմ ընտրություններ, դատավարություններ, նշանակումներ եւ այլն:
«Օրինագիծը ներկայացնելուց 10-15 օր հետո արդեն ակնհայտ էր, որ այն այսպիսի ճակատագրի է արժանանալու: Սակայն փոխանակ հետ վերցնելու` իշխանությունն առաջնորդվեց «Էշին նստելը մի ամոթ է, իջնելը` երկու» ժողովրդական ասացվածքով` չնկատելով, թե ինչքան աբուռներ թափվեցին նրանց գլխին անգամ էշին նստած ժամանակ»,- ավելացրել է բանախոսը: Դրանց գագաթնակետը, Առաքելյանի ներկայացմամբ, այն խայտառակությունը կամ, Գալուստ Սահակյանին ավելի հոգեհարազատ տերմինաբանությամբ` հարամն էր, որը տեղի ունեցավ վերջին օրերի ընթացքում:
Հիշեցնենք, որ չնայած սեպտեմբերի 27-ին Հովիկ Աբրահամյանը, ապա նաև` Աշոտյանը հայտարարել էին, որ «Լեզվի մասին» օրենքը փաթեթից հանելու են, եւ հարցը լուծելու են միայն «Հանրակրթության մասին» օրենքով, հոկտեմբերի 20-ին կայացած նիստում գլխադասային հանձնաժողովը դրական գնահատականով «Լեզվի մասին» օրենքում փոփոխությունների նախագիծը մտցրեց ԱԺ քառօրյա: Նախաձեռնության մասնակիցները սա որակեցին որպես խաբեբայություն, եւ լրագրողների ուշադրությունը հրավիրեցին այն փաստի վրա, որ այսպիսի գործելաոճը արդեն նորմ է դարձել:
