ԱԺ անկախ պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանը կարծում է, որ առանց իշխանությունների «դաբրոյի»` ոչ ոք ՀՀ-ում չի կարող զբաղվել բիզնեսով: «Ես չեմ կարծում, որ Հայաստանում կա որևէ միամիտ մարդ, ով կարծում է, որ առանց իշխանությունների «դաբրոյի»` կարող է զբաղվել խոշոր բիզնեսով կամ բիզնեսով ընդհանրապես: Ես չեմ կարծում, որ Հայաստանում ընդհանրապես կան միամիտներ, որոնք կարծում են, որ եթե որևէ բիզնեսմեն ունի ընդդիմադիր հայացքներ, ապա նա հետապնդումների չի ենթարկվում: Պրակտիկան այլ բան է ապացուցում»,- ասաց նա: Դալլաքյանը տվեց նաև տնտեսական և քաղաքական կլանայնության և բիզնեսի և քաղաքականության փոխհարաբերությունների մասին իր գնահատականները: «Պետության համար չափազանց վտանգավոր է, երբ բիզնեսն անմիջականորեն ներգրավված է քաղաքականության մեջ և մասնակցում է քաղաքական որոշումների կայացմանը: 2005թ-ի Սահմանադրության մեջ ամրագրված է, որ մասնավորապես պատգամավորները չեն կարող զբաղվել ձեռնարկատիրական գործունեությամբ, սակայն այս մոտեցումը ՀՀ-ում չի կիրառվում: Ես կարծում եմ, որ կարող է լինել հեղափոխական մոտեցում, եթե բոլոր այն անձանց, որոնք մինչև 2005թ. այս կամ այն ձևով զբաղվել են բիզնեսով կամ ձեռնարկատիրական գործունեությամբ, արգելվի զբաղվել քաղաքականությամբ, ինչպես ամրագրված է ՀՀ Սահմանադրության մեջ»,- ասաց նա: Ավելին, Դալլաքյանի խոսքերով, եթե բիզնեսմեններն ունեն պատգամավորական մանդատ, ապա դա չի նշանակում, որ նրանք երաշխավորված կամ ապահովագրված են: «Հայաստանի քաղաքական իրավիճակի պարադոքսներից մեկն այն է, որ բիզնեսմեններին ընդգրկում են համապատասխան ցուցակներում` նրանց կառավարելի դարձնելու նպատակով: Եթե նրանք քաղաքականությամբ չզբաղվեն և գործեն օրենքի դաշտում, ապա այս մոտեցումը միանգամայն համահունչ կլինի նաև մեր երկրի պետական շահերին»,- հայտարարեց նա` հավելելով,- «Հայաստանում գործող տնտեսական մենաշնորհները ստանում են գերշահույթներ, և այդ գերշահույթները նաև ստվերային այլ միջոցները գերազանցապես օգտագործվում են քաղաքական նպատակներով, մասնավորապես կեղծելու ընտրությունները և մասնակցելու քաղաքական որոշումների կայացմանը: Հետևաբար պետության համար չափազանց վտանգավոր եմ համարում գերկենտրոնացված մի քանի ընտանքիներին պատկանող տնտեսություն ունենալը, որոնք նաև ստեղծում են եղանակ` քաղաքական համակարգում, ընդ որում, այդ գերշահույթները նաև ի հաշիվ հացի փող չունեցող ժողովրդի հաշվին»: