Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը հետևել է «Բաղրամյան» զորավարժարանում անցկացված զորախաղերին
10:15
Նավթի գներն աճել են. 28-03-24
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները

Ժողովրդի պատկերացմամբ լավ հերոսը զոհված հերոսն է. Blog

Դերասան Սերգեյ Դանիելյանը Ej էլեկտրոնային ամսագրի իր բլոգում գրում է.

Մանուկ հասակից մենք լսել ենք հերոսների մասին: Նրանք Մեծ Հայրենականի հերոսներն էին, որոնց մասին անցնում էինք դպրոցներում, նրանց պատվին արձաններ էին դնում գլխավոր փողոցներում, նրանց անունով կոչում էին դպրոցներ, փողոցներ, նավեր…Նելսոն Ստեփանյան, Միսակ Մանուշյան, Հունան Ավետիսյամ, Բաղրամյան… Առաջ դրան շատ լուրջ էին վերաբերվում: Հիշում եմ, երբ Երևանում բացվեց մետրոն, մարշալ Բաղրամյանը դեռ ողջ էր և հիմա նրա անունով կոչվող կայարանը կոչվում էր “Սարալանջի կայարան”: Հետաքրքիր է նաև, որ քաղաքում բոլորս գիտեինք, որ հենց նա մեռնի, այդ կայարանը վերանվանվելու է «Մարշալ Բաղրամյան»: Այդպես էլ եղավ: Այ քեզ բան, ազգովի սպասում էինք, որ էդ խեղճ մարդը մեռնի: Ասա` ողջ ժամանակ դնեիք, Մարշալը մի քիչ ուրախանար: «Գնա մեռի արի սիրեմ»:

Կային նաև «անդերգրաունդային» հերոսներ, որոնց մասին դպրոցում չէին անցնում, բայց նրանց նկարները տեսնում էինք յուրաքանչյուր կոշկակարի «բուտկայում»:

Հիմա ժամանակները փոխվել են: Անդրանիկը ,Նժդեհը, Դրոն կարծես թե եկան առաջին պլան և դժվար թե քսան տարեկան երիտասարդը գիտի, թե ով է եղել Հայկ Բաշինջաղյանը, Գայը կամ մարշալ Բաբաջանյանը: Ինչ արած, ժամանակի թելադրանքն է: Փաստորեն մոդայի օրենքներն ազդում են ոչ միայն կենցաղի, այլ նաև հերոսների վրա: Ի դեպ, ասեմ, որ Նժդեհի հրապարակի վրա տեղադրված արձանը շատերի համար արդեն Նժդեհի արձանն է: Քչերը գիտեն, որ դա Սուրեն Սպանդարյանի արձանն է, ես կասեի` Նժդեհի գաղափարական թշնամիներից մեկի:

Ժողովրդի պատկերացմամբ լավ հերոսը զոհված հերոսն է: Էլ ի՞նչ հերոս, որ ջիպով ֆռֆռումա, պաշտոն ունի ու իրենից լավ է ապրում: Դրա մեջ ինչ-որ ճշմարտութուն կա: Պատկերացնո՞ւմ եք, ասենք, Զորավար Անդրանիկին նանարների հետ սաունայում, կամ Դրոյին Լաս-Վեգասում ռուլետկա խաղալուց :

Պատմությունը հետաքրքիր բան է. դժվար թե Հայաստանում մի պատմաբան գտնվեր, որ կնկարագրեր Վարդան Մամիկոնյանի սիրային արկածները կամ թե` նա ինչ էր սիրում ուտել:

Հիմա ով գիտի, թե այն ժամանակ ի՞նչ է եղել: Ես վերջերս իմացա, որ Վարդանանց պատերազմի մասին ոչ մի պարսկական աղբյուր չկա: Հետաքրքիր է` պարսիկները 200000 զորք են ուղարկել Հայաստան, բայց մոռացել են դրա մասին գրել:

Հիմա կասեք` այդքան տարի է անցել, կարող է` գրել են, մեզ չի հասել: Կարող է, բայց քիչ հավանական: Պարսիկը երբեք իր պատմութըյան ընթացքում պետականութուն չի կորցրել, մեր օրին չեն, որ ամեն տարի «նոր տարի անեն»: Կարծում եմ, եթե եկեղեցին Եղիշեին «պետպատվեր» չտար, նա էլ առանձնապես դրա մասին չէր գրի:

Հետաքրքիր է` մի 100 տարի հետո ի՞նչ կգրեն մեր այսօրվա հերոսների մասին:
Մոդա կլինե՞ն նրանք 200 տարի հետո, թե՞ ոչ: Եվ ի վերջո ո՞ւմ մասին կգրեն:

Պաշտոն ստացածների՞, թե՞ զոհվածների: Թե նրանց մասին, ովքեր իրենց տներում նստած ատամներն են կռճտացնում, որ իրենց բան չհասավ: Թե՞ նրանց մասին, ով չի էլ ընկալել, որ նա հերոս է: Թե՞ նրանց մասին, որ լավ էլ գիտեն, բայց համեստ են, մուննաթ չեն գալիս ազգի վրա, թե իրենց պարտք են:

Կապրենք, մի 100 տարի հետո կտեսնենք:

Իսկ հիմա` կեցցե Հարի Փոթերը, ա~յ հերոս եմ ասել…

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում