Այսպես, Երեւանի բյուջեով փոխադրամիջոցների գույքահարկի միջոցով միայն 2010թ.-ին մոտավորապես 3 միլիարդ 800 միլիոնի եկամուտ է նախատեսված եղել, որը հաստատվել է բյուջեով: 2011թ.-ի համար նախատեսված է 4 միլիարդ 198 միլիոն հարկային պարտավորություն: Սակայն, եթե եկամուտների մասը պետբյուջեով հաստատվում է, ապա ծախսերի մասով ո°չ բանավոր, ո°չ գրավոր հաշվետվություն չի ներկայացվում: Իսկ Հայաստանում մոտավոր հաշվարկներով 430 հազար ավտոմեքենա կա: Ուստի պատահական չէ, որ Գագիկ Բեգլարյանը հատուկ հրամանով յուրաքանչյուր վարչական շրջանի վրա պլան է դրել հավաքագրելու ոչ միայն տարեկան հարկերը, այլ նաեւ 10 տարի առաջ կուտակված պարտքերը, ընդ որում` տուգանքներ կիրառելով: Ասենք, որ հավաքագրման պահանջների համաձայն` գույքահարկի գումարները պետք է նպատակաուղղվեն ճանապարհների բարեկարգմանը:
«Աքիլլես» ավտովարորդների իրավունքների պաշտպանության միության փոխտնօրեն Զորեղ Լուսպարոնյանը մեզ հետ զրույցում ահազանգեց, որ մարդիկ կան, որ 10 տարի չեն մուծել մեքենայի գույքահարկը: Ըստ նրա` վերջերս վարչական շրջաններին հրահանգվել է ավտոսեփականատերերից այդ տաս տարվա պարտքերը գանձել, ինչպես նաեւ դրան գումարել յուրաքանչյուր տարվա տույժը, որը օրենքի խախտում է: «Օրենքն ասում է` եթե 10 տարի չի մուծել, 10 տարի չեք պահանջել մարդուց, նա պետք է վճարի վերջին 3 տարվա պարտքերը եւ մեկ տարվա տուգանքը: Հիմա պահանջում են վճարել ոչ միայն 10 տարիների հարկը, այլ նաեւ ամեն տարվա տույժը: Իսկ չվճարելու դեպքում սպառնում են դատարանի միջոցով գումարները վերցնել: Սակայն մինչ օրս պետական կառույցները դատարան չեն դիմել` հավանաբար գիտակցելով, որ իրենց պահանջն անօրինական է, եւ չեն կարող այդ դատական գործընթացի միջոցով իրենց պահանջները հիմնավորել: Բայց եթե իրենք 10 տարի առաջ ծանուցեին, որ սեփականատերը պարտք պետք է վճարի, դա արդեն արդարացված պահանջ կլիներ»,- ավելացրեց փոխտնօրենը: Այսօր արդեն «Աքիլլես» միությանը մի քանի վարորդներ են դիմել, ովքեր կազմակերպության միջոցով իրենք են դատի տվել վարչական շրջաններին իրենց անօրինական պահանջ ներկայացնելու համար:
Հարկ է նկատել, որ փոխադրամիջոցների գույքահարկը հավաքագրվում է մեքենայի հզորությունը հաշվի առնելով. 1 ձիաուժը 200 դրամ է, առավելագույնը` 500 դրամ: Բացի այդ, 150 ձիաուժից ավել ամեն ձիաուժի համար 1000 դրամ է հաշվվում: Եթե 400 ձիաուժ ունեցող մեքենայից հանենք 150` կստացվի, որ փոխադրամիջոցի սեփականատերը գույքահարկի դիմաց պետք է վճարի 250 հազար դրամ: Դրան գումարած ամեն ձիաուժի դիմաց` 500 դրամ: 8 տարուց հետո փոխադրամիջոցների սեփականատերերը 50 տոկոս են մուծում: Նոր մեքենաների համար առաջին երեք տարին 100 տոկոս է վճարվում: Բայց թե ի±նչ են արվում այդ գումարները, ինչպես ցույց տվեցին մեր ուսումնասիրությունները, անհայտ է մնում: Երբ Երեւանի վարչական շրջանների եկամուտների հաշվառման եւ հավաքագրման բաժիններից փորձեցինք հետաքրքրվել, թե որքան գումար են հավաքագրում մեքենաների գույքահարկից եւ ինչպես են ծախսում, նրանք հրաժարվեցին մեր հարցերին պատասխանել: Միայն նշեցին, որ հավաքագրված գումարները գնում են քաղաքապետարան, այնտեղից նոր միայն ըստ հայեցողության հատկացումներ են արվում վարչական շրջաններին: Ինչ վերաբերում է կոնկրետ թվերին, ապա իհարկե հանձն չառան հրապարակել, թեեւ ինչպես նշեցին` ձեռքի տակ չունեին էլ նման տվյալներ: Զրուցեցինք նաեւ քաղաքապետարանի եկամուտների հաշվառման եւ գանձման վարչության պետ Գայանե Հակոբյանի հետ, ով մեզ հետ զրույցում նշեց, որ ավտովարորդների իրավունքների պաշտպանության ՙԱքիլլես՚ միությունը, օրենսդրությանը հղում անելով, վարորդների շրջանում բուկլետների եւ թռուցիկների միջոցով ավելորդ լարվածություն է առաջացրել: Իսկ թե ինչպե±ս են ծախսվում փոխադրամիջոցներից ստացված եկամուտները` պատասխանեց. ՙԵրեւան համայնքի բյուջեն ունի սեփական եկամուտներ` դրանք են հարկային եւ ոչ հարկային եկամուտները: Սակայն ոչ մի եկամուտ առանձին ծախսային մասով չի ամրապնդվում: Այսինքն` չի ասվում փոխադրամիջոցների գույքահարկի գումարները որտեղ են ծախսվում՚: Բայցեւայնպես, նշեց, որ եկամուտների մասով 2010թ.-ին մոտավորապես 3 միլիարդ 800 միլիոնի գումար է հաստատվել եւ հավաստիացրեց, որ փաստացի այդքան էլ հավաքագրվում է:
