Հայաստանի ատոմակայանի աշխատակիցները մի քանի շաբաթ է, ինչ, այսպես ասած, անհանգիստ են և պահանջատեր: Մի քանի շաբաթ առաջ նրանք կառավարությանն էին դիմել ատոմակայանում տեղի ունեցող կադրային ոչ մասնագիտական կամայականությունների խնդրով, իսկ այժմ էլ աշխատավարձերի հարցն են բարձրացնում: Ինչպես հայտնի է, Հայաստանի ատոմակայանը կառավարում են ռուսները: Ակնհայտ է նաև, որ առաջացած դժգոհությունները ատոմակայանի կառավարման հետևանք են: Այսինքն՝ ներկայիս ճգնաժամը հասունացել է կառավարման անորակության արդյունքում:
Հայտնի է նաև, որ Հայաստանի էներգետիկ համակարգի գրեթե 100 տոկոսը Ռուսաստանի սեփականությունն է, և այն նույնպես կառավարվում է, այսպես ասած, ռուսական ձևով: Հետևաբար պետք է ենթադրել, որ ատոմակայանի ճգնաժամը առկա է նաև էներգետիկ համակարգի մյուս սուբյեկտներում, և ընդամենը ժամանակի խնդիր է այդ ճգնաժամի հրապարակայնացումը: Համենայն դեպս, տարբեր աղբյուրներ վկայում են, որ Հայաստանի էներգետիկ ձեռնարկություններում իրավիճակը, մեղմ ասած, բարվոք չէ: Պատահական չէ, որ, ըստ մամուլի տեղեկությունների, նոյեմբերին Հայաստանում պատրաստվում են ստորագրվել նոր հայ-ռուսական համաձայնագիր, որը վերաբերելու է էներգետիկ ոլորտին: Ասում են նույնիսկ, որ դրա առիթով Հայաստան է գալու ՌԴ վարչապետ Պուտինը:
Ըստ ամենայնի, Ռուսաստանը չի կարողանում գլուխ հանել Հայաստանի էներգետիկ համակարգից կամ, ավելի ճիշտ, չի էլ ուզում՝ համակարգը համարելով երևի թե ոչ շահութաբեր: Բանն այն է, որ Ռուսաստանի խաղադրույքը կարող էր լինել էներգիայի արտահանումը, սակայն այդ բանն ակնհայտորեն չի ստացվում, և Հայաստանում արտադրված էներգիան մեծ մասամբ Հայաստանում էլ սպառվում է, ինչի արդյունքում ոլորտի շահութաբերությունն այնքան չէ, որ հնարավոր լիներ մեծ ներդրումներ կատարել կառավարման արդիականացման ուղղությամբ: Իսկ սեփական գրպանից ներդրումներ անել ռուսները, բնականաբար, չեն ուզում: Ահա և հասունանում է ճգնաժամ էներգետիկ համակարգում:
Թերևս հենց այդ ճգնաժամային սպասումներն են, որ Հայաստանի իշխանությանը վերջին օրերին մղել են էներգետիկայի վերաբերյալ համարձակ հայտարարությունների, այդ թվում՝ և Ֆրանսիայի հետ համարձակ պայմանավորվածությունների` Հայաստանի էներգետիկ համակարգում ներդրումներ անելու պատրաստակամության մասին Ֆրանսիայի հայտարարությունների տեսքով: Եվ այստեղ ռուսները, թերևս, նվազեցրել են իրենց հնարավոր ագրեսիվությունը հենց ոլորտում ճգնաժամային իրադրության պատճառով, որը կարող է մոտ ապագայում բերել կոլապսի, եթե համակարգում տեղի չունենան ռազմավարական կարևոր վերանայումներ: