Քանի որ իրարամերժ իրավիճակ էր, կարելի է ասել, որ Աստանայի գագաթնաժողովը սկզբունքորեն չկայացավ: Իսկ տապալվեց ԵԱՀԿ այդ գագաթնաժողովը այն պարզ պատճառով, որ 11 տարի անց փորձեցին հավաքել այս մայրացամաքի բոլոր պրոբլեմները, բոլոր պետություններին: Ընդ որում, բոլոր պրոբլեմները իրարամերժ էին: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը: «Պարզ է, չէ՞, որ եթե Ռուսաստանի նախագահն ու ԱԳ նախարարը շուտ են հետ գալիս, Ֆրանսիայի և Միացյալ Նահանգների նախագահները չեն մասնակցում, 1.5 ժամվա ընթացքում պետք է գրեին այդ հռչակագիրը՝ 10 ժամում են գրում, բավականին լուրջ լարված մթնոլորտում է այդ ամենը տեղի ունենում, չի կարելի գագաթնաժողովը լիարժեք կայացած համարել»,- նկատեց փորձագետը: Այնուամենայնիվ, նրա խոսքերով, Աստանայում, փաստորեն, երկու փաստաթուղթ ընդունվեց, որոնցով վերահաստատեցին այն ամենը, ինչից բոլորս դժգոհ ենք: Մասնավորապես՝ Աքվիլայի փաստաթուղթը, որտեղ հղում է արվում մադրիդյան նորացված սկզբունքներին և առաջին կետը սկսվում է նրանից, թե Հայաստանը ինչ պետք է տա: Քանի որ մենք այս քանի տարի հետընթաց ենք ապրում, ֆիքսվեց հետընթացը : «Երբ լսում եմ, որ շատ լավ հաջողություններ ունեցանք, Աստանան շատ լավ բան է, ես հոռետես մարդ չեմ, ասացի՝ էլի ուշադիր կարդամ, որ ուրախանամ, բայց, ճիշտն ասած, չստացվեց: Ես չեմ կարծում, որ այն, ինչ ստորագրվել է դեկտեմբերի 1-ին, ինչ փաստաթղթերի որ հղում է արվում, պիտի նայեմ- ուրախանամ, ասեմ դա ուղղակի մեծ առաջընթաց է»,- ավելացրեց Հարություն Մեսրոբյանը:
