Քիչ առաջ նախագահական նստավայրում տեղի ունեցած մամուլի ասուլիսի ընթացքում Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզին վերահաստատել է Հայաստանի նոր ատոմակայանի շինարարության հարցում Ֆրանսիայի առարկայական հետաքրքրվածության փաստը: Նա հայտարարել է, որ առաջիկայում Հայաստան կժամանաի հատուկ պատվիրակություն՝ այդ հարցում Հայաստանին օժանդակելու տարբերակները քննարկելու համար: Սա, ըստ էության, շրջադարձային հանգամանք կարող է լինել թե՛ Հայաստանի էներգետիկ համակարգի, թե՛ ընդհանրապես պետական ընթացքի համար՝ նկատի ունենալով այդ համակարգի ռազմավարական նշանակությունը պետության համար:
Է’լ ավելի հետաքրքրական է Սարկոզիի հայտարարությունն այն մասին, որ Ֆրանսիան Հայաստանին կաջակցի գտնել էներգետիկ այլընտրանքային աղբյուրներ: Սա նույնիսկ կարելի է որակել որպես հեղափոխական հայտարարություն կամ հեղափոխականության հեռանկարներ պարունակող հայտարարություն՝ նկատի ունենալով այն պարզ իրողությունը, որ Հայաստանի ներկայիս էներգետիկ ամբողջ համակարգը գտնվում է Ռուսաստանի ենթակայության տակ: Եվ երբ Ֆրանսիայի նախագահը հայտարարում է, որ կօգնի Հայաստանին էներգետիկ այլընտրանքային աղբյուրների հարցում, դա, թերևս, ենթադրում է Ռուսաստանի էներգետիկ գերիշխանությունից ազատագրվելու ենթատեքստի առկայություն: Իսկ ՌԴ էներգետիկ գերիշխանությունը Հայաստանի վրա հանդիսանում է այն մեծ քաղաքական ազդեցության կարևոր լծակներից մեկը, որ այդ երկիրն ունի Հայաստանի կյանքի վրա: Հետևաբար, ՌԴ էներգետիկ գերիշխանությունից ազատագրվելուն ուղղված քայլը, ըստ էության, նաև ՌԴ քաղաքական գերիշխանությունից որոշակիորեն ձերբազատվելու հեռանկար է ենթադրում:
Իսկ դա Հայաստանի համար իսկապես հեղափոխական զարգացում կարող է լինել կամ կարող է լինել մեր անկախ պետականության ընթացքի հեղափոխական շրջադարձ: Ահա այդ իմաստով Սարկոզիի հայտարարությունը չափազանց հետաքրքրական է, և պետք է հետևել, թե այն որքանով կվերածվի գործնական քաղաքականության, կամ որքան արագ դա տեղի կունենա: Համենայն դեպս, հատկանշական է այն, որ, թեկուզ հայտարարությունների մակարդակով, արդեն իսկ առկա են աննախադեպ շեշտադրումներ, և պետք է ենթադրել, որ Ֆրանսիան այն երկիրը չէ, որ դրանք հենց այնպես շռայլի աջ ու ձախ: