Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլյա Սարկոզիի տարածաշրջանային այցից և մասնավորապես Հայաստան կատարելիք պետական այցից առաջ Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը հայ-ռուսական բարեկամությանը նպաստելու մեդալ է հանձնում ՌԴ նախագահ Մեդվեդևին: Սերժ Սարգսյանը, ամենայն հավանականությամբ, փորձում է դրանով ժեստ անել Ռուսաստանին, որպեսզի դրա հաջորդ օրը Ֆրանսիային ուղղված ժեստերը Ռուսաստանի խանդը չհարուցեն: Իսկ Ֆրանսիային Սերժ Սարգսյանը, ամենայն հավանականությամբ, շռայլ ժեստեր է հղելու, ինչը պայմանավորված է ներկայումս թե՛ Հայաստանում, թե՛ աշխարհում ստեղծված բավական բարդ քաղաքական իրավիճակով: Այդ պայմաններում շատ դժվար է հույսը դնել միայն Ռուսաստանի վրա, և ընդամենը պետք է անել այնպես, որ հույսի «դիվերսիֆիկացիան» չհարուցի ռուսների զայրույթը կամ խանդը և, այսպես ասած, «ի դերև» չանի բոլոր հույսերը:
Բայց արդյոք Սերժ Սարգսյանին չի՞ մտահոգում այն, որ Մեդվեդևի պարգևատրումը կարող է խանդով ընկալվել նրան փոխարինելու եկող Վլադիմիր Պուտինի կողմից: Չէ՞ որ Մեդվեդևը արդեն գնացող նախագահ է, և ներկայումս, հատկապես այն բանից հետո, ինչ եղավ «Եդինայա Ռոսիա»-ի համագումարում, ակնհայտ է, որ նա Ռուսաստանում այլևս իրենից քաղաքական որևէ կշիռ չի ներկայացնում: Բայց գուցե Սերժ Սարգսյանը հենց դրա համար էլ պարգևատրում է Մեդվեդևին, ցույց տալու համար, թե իրականում ամենևին չի մտահոգվում Պուտինի հնարավոր խանդից: Այսինքն՝ Սերժ Սարգսյանը սրանով ակնարկի մակարդակով անդրադառնում է այն խոսակցություններին և կանխատեսումներին, որ Պուտինը, վերադառնալով, նաև վերադարձնելու է կամ փորձելու է օգնել վերադառնալու Քոչարյանին:
Սերժ Սարգսյանը ըստ ամենայնի ցույց է տալիս, որ ինքը Ռուսաստանի իշխանության հետ այդպիսի խնդիր չունի, և իր քայլերն այնտեղ միանգամայն հասկանալի ու ընկալելի ենև չեն առաջացնի Պուտինի խանդը կամ զայրույթը: Այսինքն՝ Մեդվեդևի պարգևատրումը ոչ միայն, այսպես ասած, արտաքին քաղաքական «դիվերսիֆիկացիոն» գործընթացների կամ հեռանկարների շրջանակում էր, այլ նաև ներքաղաքական գործընթացների և սպասումների:
Ի դեպ, Սերժ Սարգսյանը դրանց բավական երկար ժամանակ է, ինչ չի անդրադարձել ամենևին: Խոսքն ուղղակի անդրադարձի մասին է: Հնարավոր է, որ նա որոշել է մի քանի ակնարկներով մթնոլորտ ձևավորել, որից հետո նաև ուղղակիորեն կորոշի անդրադառնալ առկա հրատապ օրակարգին, որտեղ իսկապես նշանակալի իրադարձություններ են տեղի ունեցել, և հանրությանն անշուշտ հետաքրքրում է, թե ինչ է մտածում հենց Սերժ Սարգսյանն անձամբ թե՛ Քոչարյանի վերադարձի, թե՛ Ազատության հրապարակում շուրջօրյա հանրահավաքերի, թե՛ ներքաղաքական երկխոսության ընդհատման մասին: