Հայկական ուժերը նկատելիորեն ավելի լավ են նախապատրաստված և ընդունակ են դիմանալ Ադրբեջանի հետ տևական հակամարտությանը, գրել են Լոնդոնի Ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտի (The International Institute For Strategic Studies) պատրաստած զեկույցի հեղինակները: «Հայաստանի և Ադրբեջանի ռազմական ասպարեզում մրցակցությունը շատ սուր է: 2009թ. Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն կազմել է 1,4 միլիարդ դոլար (շնորհիվ գազի և նավթի), ինչը չորս անգամ ավել է հայկական ռազմական բյուջեից: Ադրբեջանի բանակը 67 հազար է, հայկականը՝ 47 հազար՝ չհաշված ԼՂ զինված ուժերի՝ մոտ 20 հազար զինծառայողներ: Սակայն հայկական ուժերն ավելի լավ են պատրաստված և կարող են դիմանալ երկարատև հակամարտությանը: Ադրբեջանը լրջորեն հնարավորությունների կարիք ունի՝ անհրաժեշտ հաղթանակի հասնելու համար»,-ասված է զեկույցում:
Զեկույցի հեղինակները նշել են, որ ռազմական արդիականացման և ուսուցման հարցերում Ադրբեջանը հենվում է ԱՄՆ-ի և Թուրքիայի վրա, սակայն սպառազինություն է գնել նաև Ուկրաինայից՝ 30 ՄիԳ-25 կործանիչներ և հեռահար 12 հրթիռներ, իսկ C-300 համալիրների գնումը կարող է ապահովել Ադրբեջանի էներգետիկ ենթակառուցվածքների հուսալի պաշտպանություն, որը Հայաստանի առանցքային թիրախն է լինելու, եթե պատերազմ սկսվի: Հայաստանը որպես ՀԱՊԿ անդամ զգալի զենք է գնել էժան գներով: Աշխարհագրական դիրքը ևս առավելություն է, հայկական ուժերը բարձր դիրք են զբաղեցնում լեռնային տարածքում, նաև մի շարք ամրացված դիրքեր ունեն: Ամրությունների և աշխարհագրական դիրքի արդյունքում Լեռնային Ղարաբաղի ղեկավարությունը վճռականորեն հանդես է գալիս տարածքների հանձնման դեմ: Զեկույցի հեղինակները նշում են, որ եթե Հայաստանը հանձնի տարածքները, Ադրբեջանը հնարավորություն կստանա ուժով հետ նվաճել Լեռնային Ղարաբաղը:
Զեկույցում նշվում է, որ չնայած հայկական ուժերը պաշտպանում են իրենց, Ռուսաստանի աջակցությունը պատերազմի դեպքում միանշնակ չէ: Չնայած Հայաստանի անդամակցությանը ՀԱՊԿ-ին և վերջին համաձայնություններին, Մոսկվայում քչերն են կարծում, թե Ռուսաստանն կմիջամտի պատերազմին:
