Ամերիկյան Ռոչեսթերի համալսարանի ամերիկացի գիտնականները եկել են այն եզրակացության, որ Երկրի մթնոլորտի ամենահին հետքերը կարող են թաքնված լինել Լուսնի ժայռերի մեջ։ Դա վկայում է 50 տարի առաջ մեր մոլորակի արբանյակի վրա հավաքված լուսնային հողի վերլուծությունը: Հետազոտությունը հրապարակվել է Communications Earth & Environment (CEE) գիտական ամսագրում:
Փորձագետների կարծիքով՝ Լուսինը կարող էր իոններ վերցնել Երկրի մթնոլորտից մոտ 4,36 միլիարդ տարի առաջ: Բուն Երկրի վրա 3,5 միլիարդ տարուց ավելի հին ժայռեր գրեթե չեն մնացել, իսկ պահպանված մասունքները մեծապես փոխվում են տեկտոնական թիթեղների մշտական պտույտի պատճառով:
Մյուս կողմից, Լուսինը երկրաբանորեն կայուն է եղել միլիարդավոր տարիներ շարունակ: Գիտնականները կարծում են, որ լուսնային նմուշներն ի վիճակի են Երկրի առաջին էոնի (երկրաբանական պատմության շրջանի)՝ Հադեայի մթնոլորտային մասնիկներ պահել, որոնց հետքերը մեր մոլորակի վրա չեն պահպանվել։
Արևը, որն այն ժամանակ երիտասարդ աստղ էր, ավելի քիչ պայծառ էր, ինչը հարցեր էր առաջացնում այն մասին, թե ինչու վաղ Երկիրը սառույցի իներտ գունդ չէր: Ջերմոցային գազերը, որոնք անհրաժեշտ են մոլորակը տաքացնելու համար, կստեղծեն մշուշ: Այս մառախուղը կարտացոլի արևի լույսը՝ ավելի դժվարացնելով մեր աշխարհի տաքացումը։ Փորձագետները նշել են, որ վաղ Երկրի մթնոլորտի կազմության մասին տեղեկատվությունը կօգնի հասկանալ այլ մոլորակների էվոլյուցիան:
