Դմիտրի Մեդվեդեւի գնահատմամբ՝ Կուրսկի մարզ ուկրաինական զորախմբի ներթափանցումից հետո «հատուկ ռազմական գործողությունը պետք է ստանա բացահայտ էքստերիտորիալ բնույթ»: Մեդվեդեւը բացատրում է. «Կարելի է եւ պետք է գնալ դեռեւս գոյություն ունեցող Ուկրաինայի տարածքների վրա: Մինչեւ Օդեսա, մինչեւ Խարկով, մինչեւ Դնեպրոպետրովսկ, մինչեւ Նիկոլաեւ, մինչեւ Կիեւ եւ ավելի»:
Նրա ձեւակերպմամբ՝ այլեւս խոսք չի կարող լինել «ինչ-որ սահմաններ հարգելու մասին»: Ռուսաստանը կորոշի, թե որտեղ է կանգ առնում, իսկ սկզբունք պիտի ընդունել ԶՈՒ ԳՇ պետ Գերսիմովի տված խոստումը՝ «անողոքաբար պատժել թշնամուն»: Մեդվեդեւը համարում է, որ ուկրաինական իշխանությունը գնացել է նման քայլի, որպեսզի «տերերից հավելյալ գումարներ եւ սպառազինություններ ստանա»:
ՌԻԱ-Նովոստիի քաղաքական մեկնաբանի գնահատմամբ՝ «դա կապիտուլյացիայից առաջ դեմք փրկելու հուսահատ փորձ է»: Փաստ է, սակայն, որ ֆաշիզմի դեմ հաղթանակից ութսուն տարի հետո միջուկային տերություն Ռուսաստանում բնակչություն է տարհանվել:
Ուկրաինայի «հուսահատ փորձն» ավելի շատ, կարծես, Ռուսաստանի ներքին իրավիճակի ապակայունացմանն է ուղղված: Որքան էլ կրեմլյան քարոզչությունն ազդեցիկ եւ ընդգրկուն լինի, առօրյա կյանքն, ինչպես ռուսներն են ասում՝ «իրենը վերցնում է»: Մանավանդ որ ուկրաինական ԱԹՍ-երը, հրթիռային միջոցներն «անհանգստություն են պատճառում» ոչ միայն սահմանամերձ, այլեւ Վորոնեժի, Ռոստովի մարզի, Կրասնոդարի երկրամասի, Ղրիմի բնակչությանը:
Մեդվեդեւի թելեգրամյան գրառումից հասկացվում է, որ նախօրեին տեղի ունեցած խորհրդակցությունը «ծանր է եղել». ԶՈՒ ԳՇ պետ Գերասիմովին տրվել է մոտավորապես այն հրամանը, ինչ ժամանակին Պուտինն ասել է չեչեն գրոհայինների մասին՝ «մочить в сортире»: Հարցն այն է, թե ուկրաինական կողմն ինչու՞ է նման, իրոք, չափազանց հանդուգն քայլի գնացել, ի՞նչ հաշվարկով:
Եվրամիության արտաքին քաղաքականության եւ անվտանգության հարցերով հանձնակատարի խոսնակն ասել է, որ Ուկրաինան «ագրեսորին իր տարածքում հարվածելու իրավունք ունի»: Դրանից, իհարկե, ուղղակիորեն չի հետեւում, թե Կիեւի «բլից-կրիգը» համաձայնեցված է Արեւմուտքի հետ կամ իրականացվել է «անգլիացի տականքների դրդմամբ», ինչպես Մեդվեդեւն է գնահատել:
Բայց, երեւում է, ուկրաինական կարգավորման բանակցությունները ձեռնտու չեն ինչպես Մոսկվային, քանի որ ոչ մի միջնորդության նրա առավելապաշտական մոտեցումներին չի աջակցում, այնպես էլ Արեւմուտքին կամ նրա մի թեւին:
Կուրսկում ուկրաինական «ճեղքումը» տեղի է ունեցել ԱՄՆ եւ ՌԴ պաշտպանության նախարարների հեռախոսազրույցից մոտ տասը օր անց: Ըստ որոշ աղբյուրների՝ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարը խնդրել է, որ ամերիկացիները Կիեւին ետ պահեն Պուտինի դեմ մահափորձից, որ, իբր, պետք է իրականացվեր հուլիսի 28-ին՝ Ռազմա-ծովային ուժերի օրվան նվիրված զորահանդեսի ժամանակ:
Դմիտրի Մեդվեդեւը, կարծես, հրապարակայնացնում է, որ Կուրսկի մարզ ուկրաինական զորախմբի ներթափանցումն «այրում է բոլոր կամուրջները»: Փակվու՞մ է Ուկրաինայի հարցով ռուս-ամերիկյան «սեպարատ համաձայնության» թեման:
Երեւում է, ԱԽ քարտուղար Շոյգուի Թեհրանյան առաքելությունը չի ստացվել: Նա Մոսկվա է վերադարձել Բաքվի «քաղաքական տրանզիտով»: Ռուսաստանյան մամուլի վերջին հրապարակումներում Իրանի հասցեին անուղղակի «կշտամբանք» կա, որ «խոսքից գործի չի անցնում»: Ուկրաինական «հուսահատ հարձակումը» Մոսկվայի համար «հարավային ճակատում» խնդիրներ է ստեղծել:
