Օրերս Ազգային ժողովում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը անդրադարձավ մի քրեական գործի, որից պարզ է դառնում, որ ադրբեջանական կողմը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ գրոհել է և գրավել է բարձունք, հայկական կողմը հակագրոհել է և հետ է գրավել բարձունքը.
«Հիմա քրեական գործով մեղադրվող բարձրաստիճան զինվորականը մեղադրվում է, որ իր լիազորությունները զանց առնելով գնացել է, հրամայել ու ասել է հետ իջեք այդ հետ գրաված բարձունքից, թողեք այդ բարձունքը: Սա չի պրոբլեմը, ամենամեծ պրոբլեմն այն է, որ ցանկացած գործողություն պետք է ունենա պատճառաբանություն, պետք է ունենա բացատրություն»,- ասել է Փաշինյանը:
Եվ, նրա խոսքով, չկա բացատարություն, թե ինչու ունենք նման իրավիճակներ: Նա պատմել է, որ եղել են դեպքեր, երբ բարձրաստիճան զինվորականը զորքի մեջ խուճապ է տարածել, իր ենթակային ասել՝ գնա զորքի մեջ խուճապ տարածի, ընենց արա, բոլորը թողնեն այդ դիրքերը գնան:
«Կամ պայմաններ է ապահովում, որպեսզի հակառակորդն առանց որևէ բարդության գրավի տարածքներ, հետո, երբ փաստերը դրվում է, ինքն ասում է՝ հա մեղավոր եմ, բայց ինչո՞ւ է արել դա, հասկանում եք՝ ոչ մի հանցագործություն բացահայտված չի, մինչև իր մոտիվացիան չի բացատրվում: Օրինակ, եթե ինձնից փորձագիտական կարծիք հարցնեք, որը դե յուրե ոչ մի նշանակություն չունի, ես կանեմ գուցե ավելի աղմկոտ բացատրություն կամ հայտարարություն, օրինակ՝ ես մտածում եմ կարող է ուրիշ երկրների գործակալներ են այդ մարդիկ, հավաքագրված գործակալներ: Ես անում եմ իմ վերլուծական հետևությունը, որովհետև ուզում եմ բացատրություն գտնել: Ես այդպիսի հրաման չեմ տվել ուրեմն ինքն ուրիշ տեղ ունի, որտեղից ստացել է հրամաններ և կատարել է, որովհետև եթե ես տված լինեի, այդ մարդը կասեր վարչապետը հրամայել է՝ կատարել եմ»,-ընդգծել է Փաշինյանը:
«Առաջին լրատվական»-ը ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի փորձագետ Արծրուն Հովհաննիսյանից, որը 44-օրյա պատերազմի ժամանակ ՊՆ խոսնակն էր, հետաքրքրվեց՝ արդյոք 44-օրյա պատերազմի ժամանակ համատարա՞ծ են եղել նման դեպքերը: Նա նշեց, որ սա նեղ մարտավարական իրավիճակ է, որին ոչ ոք էլ լավ չի տիրապետել. «Կարծում եմ՝ այս պահին էլ, եթե ինչ-որ բան պարզվում է, ավելի շատ քննությունների արդյունքում է պարզվում: Այդ ժամանակ որևէ մեկը այդքան արագ փոփոխվող իրավիճակում հստակ չէր կարող իմանալ այդ ամենը: Դա հիմա է պարզվում, այն ժամանակ այնպես չէր, որ բոլորս գիտեինք՝ ինչ է կատարվում»,-ասաց նա:
Հովհաննիսյանի խոսքով՝ միանշանակ է, որ այս ամենն ազդել է պատերազմում պարտության վրա, այսօր հազարավոր քրեական գործեր կան, և մինչև դրանք չավարտվեն, հստակ չենք կարող ասել՝ ինչ ծավալ է եղել, ինչ ազդեցություն է ունեցել.
«Այն, որ դա նպաստել է պարտությանը, դա անխոս, բայց ինչքանով է նպաստել, դրա դերի ընդհանուր գնահատականը կարող է տրվել միայն քննության ավարտից հետո: Հազարավոր քրեական գործերն իրենց հատորներով կավարտեն, նոր մենք վերջնական կհասկանանք՝ որը որից հետո է եղել»,-ասաց նա:
Անդրադառնալով Տեղի դեպքին և դրան հաջորդած պաշտոնանկությանը, Արծրուն Հովհաննիսյան նշեց. «Այս պահին կան պաշտոնանկություններ, բայց նման բաների կարող են գնահատական տալ մարդիկ, որոնք պրոֆեսիոնալ չեն, մինչև հիմնարար չուսումնասիրեմ, չհասկանամ՝ որը որից հետո է, երբեք չեմ կարող հստակ ասել՝ եղե՞լ է թերացում, կամ ոչ:
Իսկ իրավիճակ, որ բոլորը կհավատան այդ իրավիճակի գնահատականին, իհարկե չենք ունենա: Աշխարհի որևէ պատերազմի վերջնական գնահատական, որ բոլորն ընդունում են, չկա, միշտ բոլորը մի բանի հավատում են, մյուսները չեն հավատում»:
Հարցին՝ արդյոք շա՞տ են եղել այդպիսի հրամանատարները, որոնք նահանջի հրաման են տվել, Հովհաննիսյանը պատասխանեց. «Ժամանակին գրել են ինձ, այնպես որ տեղյակ եմ թեմայից, բայց շատ են եղել, թե քիչ, չեմ կարող ասել, վստահ եմ, որ նման բաներ հայտնաբերվելու են»:
