Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Ինչ է ասել Բլինքենը՝ լսելով Ալիևի հորինվածքը

ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը, որը մարտի 20-ին խոսել էր Հայաստանի վարչապետ Փաշինյանի հետ, մարտի 21-ին զանգահարել է նաև Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևին: Ըստ պետքարտուղարության ներկայացուցիչ Վեդանտ Պատելի, ԱՄՆ պետքարտուղարը Ալիևի հետ զրույցում էլ վերհաստատել է Հայաստանի և Ադրբեջանի խաղաղությանը նպաստելու ԱՄՆ հանձնառությունը: Միաժամանակ, ըստ Պատելի, Բլինքենն Ալիևին վերստին հայտնել է Լաչինի միջանցքով կոմերցիոն և մասնավոր մեքենաների երթևեկության վերականգնման կարևորությունը: «Պետքարտուղար Բլինքենը կոչ է արել լուծումներ գտնել չլուծված խնդիրների համար և ընդգծել է, որ ռազմական լուծում չկա», ասել է Պատելը: Սա իհարկե շատ կարևոր է, հաշվի առնելով այն, որ Ադրբեջանի թե տեղեկատվական քաղաքականությունը, թե հռետորաբանությունը պարունակում է էսկալացիայի մտադրության բոլոր նշանները:

Եթե ԱՄՆ-ն գործուն քայլեր կատարի Ադրբեջանին այդպիսի մտադրությունից հետ պահելու համար, ապա դա անշուշտ կլինի մեծ քայլ դեպի խաղաղություն: Այստեղ է թերևս տրամաբանական ելակետը: Եթե Ադրբեջանը տեսնում է, որ իր քաղաքականությունն աշխատում է, նա երբեք չի գնա խաղաղության փոխադարձ քննարկման և կառաջնորդվի քաղաքական պայման թելադրելու մղումով: Բլինքենի հետ հեռախոսազրույցում, արդեն ըստ ադրբեջանական կողմի, Ալիևը ասել է, որ Լաչինի միջանցքը փակ լինելու մասին Հայաստանի պնդումները չեն համապատասխանում իրականությանը, միաժամանակ հայտարարել, թե հայկական կողմն է դիմում ռազմական սադրանքների: Այստեղ հարց է առաջանում, թե Ադրբեջանի նախագահի այդ հայտարարություններին ինչպե՞ս է վերաբերել և արձագանքել ԱՄՆ պետքարտուղարը: Եթե այսպես ասած չեզոք, կամ Հայաստանի հանդեպ հավասար «հեռավորությամբ», ապա դա գործնականում կնշանակի Ալիևի քաղաքականության լեգիտիմացում: Եթե Ադրբեջանի նախագահը ստեղծել է իրավիճակ, որը էապես հակասում է իր պարտավորություններին, բայց որի հանգուցալուծումը դիտվում է նաև Հայաստանից որոշակի քայլերի ակնկալիքով, ապա դա Բաքվի մարտավարության լեգիտիմացում է: Իսկ, քանի որ Ադրբեջանի քաղաքականությունը միտված է ոչ թե խաղաղության, այլ Հայաստանի կապիտուլյացիայի, դրա որևէ լեգիտիմացում, արվի դա Ռուսաստանի, Միացյալ Նահանգների, թե Եվրամիության մոտեցմամբ, նշանակելու է իրավիճակի ոչ թե մոտեցում խաղաղության, այլ հեռացում: Կարող է լինել մի «եթե»՝ միջազգային այնպիսի մեխանիզմի ձևավորում, որը Ադրբեջանին կզրկի հետագա կրկնություններից: Բայց, այդպիսի մեխանիզմ չկա, չի էլ նշմարվում, իսկ միակ մեխանիզմը, որ ունի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության և դրան հաջորդած ևս երկու եռակողմ փաստաթղթի տեսք՝ չի գործում: Իսկ, եթե չի գործում որևէ մեխանիզմ, սկսում է գործել պատերազմի մեխանիզմը՝ կամ որպես դանդաղ գործողության ական, կամ պարզապես ականանետից արձակված ականի տրամաբանությամբ, տարբերությունն ըստ էության ժամանակն է, այլ ոչ թե բնույթը: Դրա համար է կարևոր խաղաղության հանձնառության խորագրի ներքո ծավալվող նախաձեռնությունների խորքային բնույթը, որովհետև դրանից է կախված՝ այդ նախաձեռնությունները կամա, թե ակամա, իրավիճակը տանում են դեպի խաղաղությու՞ն, թե՞ դեպի փակուղի, որտեղ սկսում է իրավիճակի եռքը: Ակնառու է, որ ներկայումս իրադրությունը մտնում է եռքի փուլ և նվազագույնը ձևավորվում է գոլորշի բաց թողնելու անհրաժեշտություն:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում