«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Արցախի Հեղափոխական կուսակցության նախագահ Արթուր Օսիպյանը։
-Պարոն Օսիպյան, վարչապետ Փաշինյանը կառավարության նիստի ընթացքում հայտարարեց, որ ՊԲ-ն ԼՂ ցեղասպանության կանխարգելման միակ մեխանիզմը չէ, այդպիսի մեխանիզմ է նաև ԼՂ-ում ՌԴ խաղաղապահ զորախումբը և եթե այդ երկիրը որևէ օբյեկտիվ պատճառով չի կարող այդ դերակատարումն իրականացնել, հենց ինքը պետք է դիմի ՄԱԿ անվտանգության խորհուրդ՝ ահազանգելով ԼՂ-ում քաղաքացիական բնակչության զանգվածային սպանությունների և քաղաքացիական ենթակառուցվածքների ոչնչացման վտանգի մասին։ Ի՞նչ դիտարկումներ ունեք այս հայտարարության շուրջ՝ հատկապես երբ Դուք էլ բազմիցս արձանագրել եք, որ ՌԴ-ն իր գործառույթները չի իրականացնում։
–Նման հայտարարություն պետք էր անել, որ Ռուսաստանն էլ իր վրա վերցրած պարտականությունների հանդեպ պատասխանատու մոտեցում ցույց տա։ Իսկ այն, ինչ Փաշինյանն ասել է՝ հենց Ռուսաստանի պարտականությունն է, որը նա չի իրականացնում։ Անկեղծ ասած՝ այստեղ հարցը միջազգային դաշտն է, թե ինքն ի՞նչ է պատրաստ անել։ Այդ հարցերն օդում կախված են։ Իրականում՝ ո՛չ Ռուսաստանն է այստեղ խաղաղության երաշխիք, ո՛չ էլ արևմուտքը։ Եթե փաստացի խոսենք՝ խաղաղության իսկական երաշխավորն այստեղ Իրանն է։
-Նկատի ունեք՝ Ղարաբաղում, թե՞ ողջ տարածաշրջանը։
-Տարածաշրջանում, հայ-ադրբեջանական հարցերում փաստորեն անվտանգության ու խաղաղության երաշխավորը դարձավ Իրանը։ Թուրք-ադրբեջանական ծրագրերը տապալեց Իրանը, նկատի ունեմ՝ միջանցքը։ Հիմա նկատվում է, որ Արցախի շուրջ Ադրբեջանի կողմից զենքի ու զորքի կուտակումը արժանանում է Իրանի հակազդեցությանը։ Արդեն որերորդ անգամ տեսնում ենք, որ Իրանը քայլեր է ձեռնարկում ու ի պատասխան Ադրբեջանի ուժի ցուցադրման, ուժ է ցուցադրում։
-Կարծում եք Ռուսաստանն իսկապես ի վիճակի՞ չէ կատարել իր պարտականությունները։
-Շատ լավ էլ ի վիճակի է, բայց մինչ այս պահը Ռուսաստանի շահերն ավելի շատ համընկնում էին թուրք-ադրբեջանական շահերի հետ։ Քանի որ Թուրքիան ճնշման տակ կամ այլ պատճառներով հակառուսական քայլեր է անում, այն օգուտը՝ տնտեսական, ֆինանսական, որ Ռուսաստանին ցուցաբերում էր Թուրքիան, այլևս չկա, Թուրքիան իր իմաստը Ռուսաստանի համար կորցնում է։ Այդ առումով հնարավոր է, որ ինչպես «Կոլցո»-ից հետո Ռուսաստանը քաղաքականություն փոխեց, հիմա էլ սա պատճառ դառնա, որ Ռուսաստանն իր մոտեցումները վերանայի։ Ուստի չի բացառվում, որ Ռուսաստանն իր մոտեցումները փոխի։
–Կարծում եք՝ ՄԱԿ-ից ինչ-որ բան ակնկալելը ռեա՞լ է։
–Եթե մենք ունենք Հաագայի դատարանի որոշում, որն արդեն երեք շաբաթ է ի կատար չի ածվում, մի փոքր դժվար է միջազգային ինստիտուտներին և արևմտյան ուժերին ապավինել, վստահ լինել։ Դա չի նշանակում՝ մերժել կամ ասել, որ բոլորը մեր դեմ են, հակառակը՝ պետք է համագործակցել։ Արևմուտքը, ճիշտ է, վճռորոշ դեր չի խաղում, բայց ինքն էլ իր դերն է խաղում։
-Կարծում եք Փաշինյանի այս հայտարարությունները՝ Ռուսաստանին պատասխանատվության դաշտ բերելու փո՞րձ էր։
-Իմ կարծիքով դա արձանագրում էր, որ այստեղ կան խնդիրներ ու Ռուսաստանն այդ խնդիրները լիարժեք չի լուծում, դրա համար փորձում ենք այդ «հողի վրա» այստեղ հրավիրել միջազգային փաստահավաք խումբ ու առհասարակ Արցախի հարցը միջազգայնացնենք։
