ԱՄՆ նախագահի ազգային անվտանգության հարցերի խորհրդական Ջեյք Սալիվանը Երուսաղեմում հանդիպել է Իսրայելի վարչապետի պաշտոնին վերադարձած Բենիամին Նաթանյահուի հետ: Ըստ հաղորդագրության Նաթանյահուն ու Սալիվանը քննարկել են Իրանի հարցն ու Սաուդյան Արաբիայի և Իսրայելի հարաբերության կարգավորումը: Անկասկած է, որ երկու հարցը գործնականում նաև բավականին կապված են իրար, որովհետև ՍԱ-Իսրայել հարաբերության կարգավորումը թերևս դիտարկվում է նաև Իրանի հանդեպ ճնշման ռազմավարության համատեքստում: Եվ խոսքը ոչ միայն ՍԱ, այլ նաև մյուս արաբական երկրների հետ Իսրայելի հարաբերության կարգավորման մասին է, որի գործընթացը սկսվեց դեռևս Թրամփի նախագահության շրջանում: Միաժամանակ, Իրանն էլ արտահայտվում է Սաուդյան Արաբիայի հետ իր հարաբերությունը կարգավորելու օգտին, թեև նաև նշում, որ Էր Ռիյադը վերջին շրջանում չի դրսևորում բավարար պատրաստակամություն: Միով բանիվ, իրավիճակը մերձավորարևելյան-ծոցի ռեգիոնում բավականին բարդ է և դրա առանցքում Իրանի հանդեպ հնարավոր զարգացումներն են, հաշվի առնելով այն, որ ԱՄՆ հայտարարում է այդ երկրի հետ միջուկային գործարքի վերականգնման հարցն այլևս առաջնահերթություն չդիտելու մասին: Դրան զուգահեռ Նաթանյահուի վերադարձը Իսրայելի վարչապետի պաշտոնին, նշանակում է Իրանին միջուկային սպառազինության հնարավորություն թույլ չտալու հարցում ամենաարմատական դիրքորոշման վերադարձ:
Սրա ֆոնին հարկ է հիշատակել նաև այն, որ դեռևս նախորդ տարի ամռանը Իսրայել այցի ընթացքում նախագահ Բայդենն ու այդ երկրի վարչապետ Յաիր Լապիդը ստորագրեցին Երուսաղեմի հռչակագիր, որում խոսվում է նաև Իրանի միջուկային սպառազինության հեռանկարը կանխելու հարցում «ամբողջ ուժն» օգտագործելու հաստատակամության մասին:
Սալիվանը Նաթանյահուին հայտնում է, որ եկել է ժամանա՞կը, թե՞ հակառակը՝ դեռ ժամանակը չէ, հաշվի առնելով այն, որ Նաթանյահուն արդեն իսկ հասցրել է անել կոշտ արտահայտություններ և խոսել ընդհուպ Իրանին հարվածի պատրաստ լինելու մասին: Բացի ինքնին կարևոր լինելուց զատ, այդ հանգամանքը առավել մեծ նշանակություն ստանում է այն զարգացումների ֆոնին, որ նշմարվում են ուկրաինական ուղղությամբ: Իսկ այնտեղ կարծես թե մոտենում է պատերազմի բավականին մասշտաբային փուլ, հատկապես նկատվող զարգացումների բերումով: Ռուսաստանում արդեն իսկ արձանագրվում է իրողություն, երբ պաշտպանության նախարարությունը հակաօդային պաշտպանության կայաններ է տեղակայում Մոսկվայի բազմաբնակարան շենքերի տանիքներին: Դրան զուգահեռ, Արևմուտքը հայտարարում է Ուկրաինային տանկեր ու Պատրիոտ ՀՕՊ համակարգեր տրամադրելու մասին, նշելով, որ պատերազմը Ուկրաինայում մտնում է վճռորոշ փուլ, իսկ Ռուսաստանը ուկրաինական պատերազմի հրամանատար է նշանակում թիվ մեկ զինվորականին՝ ՌԴ ԳՇ պետ Գերասիմովին: Կողմերը կարծես թե պատրաստվում են վճռական «ճակատամարտի», գուցե ապոկալիպսիսին ընդառաջ, իսկ գուցե որևէ մեծ դադարի: Համենայն դեպս հետաքրքրության է արժանի նաև այն, որ ամերիկյան հեղինակավոր մամուլը տեղեկություն հայտնեց ԿՀՎ ղեկավար Բերնսի Կիև գաղտնի այցի և Զելենսկու հետ հանդիպման մասին: Այդ տեղեկությունը ուշագրավ է նաև նրանով, որ ՌԴ հետախուզության պետ Նարիշկինը դրանից մեկ օր առաջ խոսել էր շաբաթներ առաջ Անկարայում Բերնսի հետ հանդիպման օգտակարության մասին, նաև չբացառելով նոր հանդիպման հնարավորությունը: Կստացվի, որ լինելու դեպքում այդ հանդիպումը կլինի Բերնսի՝ Կիև այցից հետո: Կասկածից վեր է, որ վերը թվարկածս երկու իրողությունները՝ Իրանի հարցի ամերիկա-իսրայելական քննարկումը և ուկրաինական ուղղությամբ թեժացման նախադրյալները՝ որտեղ առանցքային գիծ է ռուս-իրանական գործակցությունը, որն էլ խոչընդոտելու հաստատակամության մասին ի դեպ հայտարարում է ԱՄՆ-ն: Այս ամենը էական ազդեցություն են գործելու նաև կովկասյան ռեգիոնում իրադրության և իրադարձությունների զարգացման վրա:
