Հնագետ Միքայել Բադալյանը ներկայացնում է այս տարվա ընթացքում Կարմիր բլուրում իրականացված պեղումները: «2019 թվականից Կարմիր բլուրում սիստեմատիկ պեղումներն սկսվեցին, որոնք դադարել էին 1971 թվականից: Այստեղ ծրարանոց է եղել ժամանակին, Վասակ անունով մարդ է ապրել, իր ծիրանանոցն է եղել: Ցուրտ ու ծանր տարիներին այդ ծրանենիները հատվել են, որ մարդիկ տաքանան: 2021-ի գարնանը մեր թանգարանի փոխտնօրեն Վահե Սարգսյանը այստեղ շրջայց կատարելիս նկատում է, որ հորդառատ անձրևից հետո պատի հետքեր են երևում: Դրանից հետո մենք եկանք, և ինձ համար, որպես հնագետի պարզ էր, որ լուրջ կառույցի մաս ունենք: Քայլելով գտանք էլի պատի հետքեր: Մոտ 4 հա տարածք սկանավորվեց , հատուկ գեոռադարը ցույց տվեց, թե հողի ընդերքում քարերն ինչպես են դասավորված: Հետո գործի դրեցինք օդալուսանկարները, գծեր տեսանք, որոնք պատեր էին հիշեցնում: Մենք միանգամից հասկացանք, որ գործ ունենք մոնումենտալ կառույցի հետ, և դրա մասին ասել ենք դեռևս 2021-ի գարնանը: Կային մարդիկ, որ թերահավատ էին: 2021-ից պեղումներն սկսվել ենք»,-ասում է հնագետը: Հիմա, նրա խոսքով, ունենք մոնումենտալ կառույց, որից դեռևս Հայաստանում չի բացվել: Մոտ 14 մետր լայնություն, 40 մետրից ավելի երկարություն ունեցող կառույցի մասին է խոսքը: Այն բաղկացած է եղել երեք հատվածից: Մենք այստեղից հայտնաբերել ենք նաև կարմիր փայլեցված ուրարտական խեցեղեն և մենք գրեթե կասկած չունենք, որ սա մեր ուրարտական փուլն է: