36 օր է Լաչինի միջանցքը փակ է։
Եթե Հայաստանը խորհրդարան ունենար ու մի հրաշքով էդ խորհրդարանը Արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողով ունենար, կկանչեր ԱԳ նախարարին և կհետաքրքրվեր, թե ճգնաժամից ի վեր ի՞նչ հանձնարարականներ են իջեցվել արտերկրում և միջազգային կազմակերպություններում առաքելություն իրականացնող դիվանագիտական ներկայացուցչություններին։
Առաքելություն իրականացնող երկրում՝ ով ինչ հանդիպում, քննարկում, հարցազրույց է տվել իր ռեզիդենտ երկրում։
Ու կարող է պարզվեր, որ Հայաստանը բազմաթիվ երկրներում նույնիսկ դեսպան չունի, բայց Հայաստանի հարկատուները շարունակում են լիքը պարազիտների և նրանց ընտանիքների ծախսերը հոգալ արտերկրում։
Բայց, ավաղ Հայաստանը չունի ոչ խորհրդարան, ոչ խորհրդարանում համապատասխան բարեկամական խմբեր, ոչ Արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողով, որի նախագահը Բալին և Բալիում ռուս դիջեյներին ավելի է նախընտրում Հայաստանի խորհրդարանում իր գործընկերների հետ աշխատանքից, արդյունքն էլ պիտի հենց այպիսին լինի։
Եթե Հայաստանը խորհրդարան ունենար, և խորհրդարանում համապատասխան պրոֆիլային հանձնաժողովներ լինեին, այսօր արդեն ԱԺ-ում քննարկում կլիներ, թե ինչու Հայաստանը որևէ մակարդակով չի մասնակցում այսօր Դավոսում մեկնարկող տնտեսական համաժողովին։
Եթե Հայաստանը խորհրդարան ունենար, և խորհրդարանն էլ խոսնակ՝ Մարիա Զախարովան վաղուց չէր համարձակվի ուզածը բարբաջել Հայաստանի, Հայաստանի իշխանության տարբեր ներկայացուցիչների հասցեին։
Բայց չենք հուսալքվում։ Հայաստանը ունենալու է խորհրդարան, որակյալ խորհրդարանական մարմիններ, բարեկամական խմբեր։
Հայաստանն ունենալու է այնպիսի գործադիր իշխանության ներկայացուցիչներ, որոնք առանց տատամսելու ներկայանալու են խորհրդարանի համապատասխան հանձնաժողովներին և պատասխանատվությամբ հաշվետվություն են ներկայացնելու արված և սպասվող աշխատանքների մասին։
Այս բոլորը մենք ունենալու ենք, չկասկածեք։