Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ Երևանը չեղարկել է 2023 թվականին Հայաստանում ծրագրված ՀԱՊԿ զորավարժությունը: Նիկոլ Փաշինյանը ասուլիսի ընթացքում հայտնել է, որ ստեղծված իրավիճակում այդ զորավարժությունն անցկացնելը համարում են աննպատակահարմար: Միևնույն ժամանակ, նա խոսել է ՀԱՊԿ-ի հետ աշխատանքը շարունակելու անհրաժեշտության մասին: Բարդ խնդիրների վերաբերյալ Երևանի հետ երկխոսությունը շարունակելու մասին հայտարարել է նաև ՌԴ նախագահ Պուտինի խոսնակ Պեսկովը, անդրադառնալով Փաշինյանի հայտարարությանը:
ՀԱՊԿ-ը տեղեկություն է տարածել, որ դիտարկում են կազմակերպության անդամ այլ երկրներում զորավարժությունն անցկացնելու հնարավորությունը: Միաժամանակ, Հայաստանի վարչապետը ուղիղ չի պատասխանել հարցին, թե արդյոք ո՞ր դեպքում Երևանը կդիտարկի ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու հարց: Փաշինյանը պատասխանել է հարցով, թե՝ գուցե ՀԱՊԿ-ն է դիտարկում Հայաստանից դուրս գալու հարց: Այդ մասին Հայաստանն իհարկե խոսել է մի քանի անգամ: Փաստ է այն, որ Երևանի և ՀԱՊԿ միջև շարունակում է որոշակի ճգնաժամը, որի առնչությամբ իհարկե առանցքային հարցն այն է, թե արդյո՞ք այդ ճգնաժամը չի պարունակի Հայաստանի համար ռիսկեր: Մեծ հաշվով, սակայն, կարևոր է հասկանալ, որ ճգնաժամի բուն խորքն այն է, որ էապես տարբեր են ՀԱՊԿ ռազմա-քաղաքական «բովանդակությունն» ու մոտիվները, ու Հայաստանի անվտանգության ճարտարապետությունն ու տրամաբանությունը:
Հայաստանի համար Ադրբեջանը սպառնալիք է, ՀԱՊԿ-ի համար Ադրբեջանը՝ գործընկեր, եթե չասենք՝ դաշնակից: Բաց է հարցը, թե ՀԱՊԿ-ի համար ինչ է Հայաստանը, և ինչ է ՀԱՊԿ-ը Հայաստանի համար: Իսկ դա իսկապես բարդ հարց է, առավել ևս մի պարագայում, երբ Հայաստանի համար նպատակահարմար չի դիտվում դնել ՀԱՊԿ-ից հեռանալու հարց, քանի որ այն իր մեջ չի պարունակում լուծում, փոխարենը հղի է հավելյալ խնդիրներով: Այդ պարագայում, հայտարարությունը, որ գուցե ՀԱՊԿ ինքն է ուզում դուրս գալ Հայաստանից, Երևանը հնչեցնում է թերևս որպես հույս: Բայց, գործնականում ՀԱՊԿ-ը չի տալիս այդ հույսը: Կազմակերպության անդամների համար Հայաստանի հետ հարաբերության ճգնաժամը թերևս օրակարգային չէ: Ճգնաժամը մեծ հաշվով օրակարգային չէ նաև Երևանի համար, քանի որ գործնականում չկա ամուր հող, որի վրա՝ ճգնաժամի հաղթահարման պարագայում, կարող է կառուցվել հասկանալի հարաբերություն: Այդ պայմաններում Երևանն ու ՀԱՊԿ-ը զբաղված են ըստ էության միմյանց վրա «պատասխանատվություն գլորելով», ինչը դրսևորվեց թե Երևանում Վեհաժողովի հռչակագրի, թե Հայաստանում զորավարժության չեղարկման պատմություններով:
