Միջազգային ճգնաժամային խումբը ներկայացրել է 2023թ. աշխարհում ռազմական 10 հակամարտությունները, որոնց պետք է ուշադիր լինել` նկատի ունենալով նոր բռնկումների հավանականությունը։ Հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը հայտնվել է 2-րդ հորիզոնականում։ Վերլուծության մեջ նշված է, որ Լեռնային Ղարաբաղում պատերազմից 2 տարի անց Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարծես գնում են հնարավոր նոր առճակատման։ Նշված է, որ Ռուսաստանի խնդիրները Ուկրաինայում խափանել են Կովկասում նախնական հաշվարկները։ Ըստ զեկույցի` նոր պատերազմը կլինի ավելի կարճ, սակայն ոչ պակաս դրամատիկ, քան 44-օրյան էր։
Ըստ Միջազգային ճգնաժամային խմբի՝ 44-օրյա պատերազմից ի վեր տարածաշրջանում և հայ-ադրբեջանական հակամարտությունում հավասարակշռությունն էլ ավելի է փոխվել հօգուտ Ադրբեջանի։ «Հայկական բանակը չի համալրել իր զորքերը կամ սպառազինությունը, քանի որ Ռուսաստանը՝ զենքի ավանդական մատակարարը, մատակարարման պակաս ունի։ Ադրբեջանը, ընդհակառակը, թափ է հավաքել։ Ադրբեջանի բանակը մի քանի անգամ գերազանցում է հայկականին, շատ ավելի լավ է հագեցած տեխնիկապես և վայելում է Թուրքիայի աջակցությունը։ Ադրբեջանական գազի նկատմամբ Եվրոպայի մեծ պահանջարկը նույնպես համարձակություն է տվել Բաքվին»։
Քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանի խոսքերով՝ նոր պատերազմը միանգամայն հնարավոր է. «Ցանկացած բանական մարդ, ով հետևում է իրադարձություններին գիտի, որ նման սցենարը բացառել պետք չէ։ Պարզապես Հայաստանի իշխանությունները բոլոր հնարավոր միջոցներով պետք է մոբիլզիացիոն վիճակի գան ու ստուգատես անեն»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Շիրինյանը շարունակեց. «Ռուսները հաշվել էին, որ Ուկրաինան երեք օրում գրավելու էին, արեցի՞ն։ Ասում էին՝ Հայաստանի բանակը շատ արագ կջախջախվի, եղա՞վ։ Սակայն նշեմ, որ մենք էլ պետք է կարողանանք բոլոր միջոցները ձեռք առնել, որ խուսափենք այդ պատերազմից։ Ի դեպ, պետք չէ նաև, որ հույսներս դնենք այլ պետությունների աջակցության վրա։ Հայկական հարցի նկատմամբ Սուլթան Համիդից սկսած հատուկ վերաբերմունք չկա, պարզապես վերջերս ԱՄՆ-ն ավելի գործնական է տրամադրված, դա էլ՝ այնքանով, որքանով։ Արձագանքների վրա չպետք է հույս դնենք, կռվեցիր՝ կարձագանքեն, չկռվեցիր՝ ո՛չ։ . Ուկրաինայում էլ նույնը եղավ։ 4 օր ոչ մեկ չէր օգնում, նայում էին՝ տեսնեն, կկռվե՞ն, թե՞ ոչ։ Հիմա այդ օգնությունը հստակ տեսնում ենք։ Արտաքին գործոնի հարցերը պետք է քիչ հիշենք, մենք պետություն չենք ուենցել մեր պետականության շուտափույթ վերականգնումը, մեր բանակի վերազինումն օրվա հրամայական է»,-ասաց նա։
Ըստ մեր զրուցակցի՝ պետք է փոխել նաև մտայնությունը.«300 տարի ասում էին՝ մեզ ո՞վ կօգնի, Ուկրաինան էլ վստահ չէր, որ ԱՄՆ-ն կկանգնի իր մեջքին, բայց դա եղավ։ Հիմա մեր արտգործնախարարությունը պետք է ամեն ինչ անի, որ պատերազմից խուսափի։ Բոլորը ենթադրում էին, որ ռուսական բանակը արագ կհաղթի, հաղթե՞ց, կախված է բանակից, մեր կռվելուց, ապրելու կամքից, պետության վերազինումից»,-նկատեց Շիրինյանը։
Քաղաքագետի խոսքերով՝ Հայաստանի քաղաքական ղեկավարությունն էլ պետք է գիտակցի, որ այս վիճակը երկար կշարունակվի, ուստի երկրի արմատական վերակառուցում է պետք հենց այսօրվանից.«Ինչքան թուլանանք, այնքան խփելու են»,-ընդգծեց մեր զրուցակիցը։
Շիրինյանը համարում է, որ քաղաքականության մեջ մի սկզբունք կա. Առաջինը՝ ուժ, մեջտեղում՝ ուժ, վերջում էլի ուժ.«Դուք պետք է ուժեղ լինես, թշնամին պատերազմ սկսելու հիմնավորում միշտ էլ կարող է գտնել։ Մենք էլ մեր փաստարկները պետք է ունենանք։ Աշխարհը գիտի, որ Ռուսաստանին պետք է Ուկրաինայում ջախջախի, որ փրկվի։ Մնացածը երկրորդական հարցեր են, բանակը պետք է շատ շտապ վերակազմակերպվի, բայց եթե պետությունը դա չանի՝ ոչինչ էլ չի լինի։, Մեզ գիտաարդյունաբերական Հայաստան է պետք։ Պետք է սկսել այսօրվանից, ինչքան ձգեցինք, այնքան վատ։ Թշնամին կարող է ասել՝ պատերազմ եմ սկսում, ինչի՞ էիր թարս նայում, մանավանդ որ մեջքին էլ թուրքն է ու իր հովանավոր Ռուսաստանը։ Հայությունը պետք է մոռանա դաշնակիցներին, նրանք միշտ աղետ են բերել»,-եզրափակեց մեր զրուցակիցը։
