Հայաստանը մտադիր է 2036 թվականին ունենալ ատոմակայանի նոր էներգաբլոկ ու այն ամբողջությամբ շահագործել, քննարկվում է 1000 կամ 1200 ՄՎտ հզորությամբ բլոկ կառուցելու տարբերակը, ներկայում աշխատանքներ են տարվում նոր բլոկի տեխնիկատնտեսական հիմնավորման ուղղությամբ։ Այս մասին հայտարարել է ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների փոխնախարար Հակոբ Վարդանյանը
«Այս պահին քննարկվում է 1000 կամ 1200 ՄՎտ-անոց բլոկների տարբերակը: Նախնական տեխնիկատնտեսական աշխատանքները կատարվում են հենց նրա համար, որ հասկանանք, թե արդյոք այդ բլոկները հնարավո՞ր է համատեղել մեր էներգահամակարգի հետ»,-նշել է փոխնախարարը:
2036 թվականին նոր էներգաբլոկն արդեն պատրաստ պետք է լինի ամբողջական շահագործման համար։ Փոխնախարարի խոսքով՝ 2034-2035 թթ ցանց մտնելու փորձարկումները պետք է արդեն կատարվեն, որպեսզի 2036 թվականին՝ երկրորդ էներգաբլոկի կանգնելուն զուգահեռ, սկսի շահագործվել ամբողջությամբ նոր էներգաբլոկը: Դա նշանակում է, որ առնվազն 1 տարի այն պետք է փորձարկումների փուլն անցած լինի:
Նրա խոսքով՝ եթե կառուցենք ռուսական դիզայնով ատոմակայան, ուրեմն կլինի նաև ռուսական ֆինանսավորում:
Այսպիսով՝ թիրախ է 2036 թվականին նոր էներգաբլոկ ունենալը, ամրագրված է:
Այս առնչությամբ, Հայկական Ատոմակայանի նախկին գործադիր տնօրեն Գագիկ Մարկոսյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց. «Այսինքն 14 տարում նոր ատոմակայա՞ն են ուզում կառուցել: Հիմա 5-6 տարում հզոր բլոկ են կառուցում: 14 տարում կարելի է 14 այդպիսի բլոկ կառուցել, եթե պահանջ լինի ու փող լինի: Ես չգիտեմ՝ ով է ցանկանում այստեղ ներդրում անել: Խոսքն այս դեպքում 5-6 մլրդ դոլարի մասին է, ո՞վ պետք է այդքան ներդրում անի»:
Դիտարկմանը, որ ռուսական կողմն է շահագրգռված ներդրում անել, նա արձագանքեց. «Ռուսական կողմը վերջին 30 տարում ե՞րբ է ներդրում արել Հայաստանում, որ հիմա ակնկալիքներ կան: Կարո՞ղ եք մի օրինակ բերել»:
Ինչ վերաբերում է նրան, թե նոր ատոմակայանը նախընտրելի է կառուցել ռուսակա՞ն, թե արևմտյան մոդելով, Գագիկ Մարկոսյանն ասաց. «Հիմա աշխարհում շուկան բավականին մեծ է: Հարավային Կորեան, Չինաստանը ատոմակայաններ են արտահանում, նաև ԱՄՆ-ն, եվրոպական երկրները: Շուկան իսկապես մեծ է, միայն փող լինի: Պետք է նորմալ կազմակերպել, մրցույթ հայտարարել, պետք է տեսնել, թե ով մեզ վարկ կտա նոր ատոմակայանի կառուցման համար: Ոչ թե նվեր, այլ վարկ հարմար տոկոսադրույքով, հարմար ժամկետով: Չպետք է մոռանալ նաև, որ էներգետիկան քաղաքական բաղադրիչ էլ ունի: Այս ամենը պետք է շատ լուրջ քննարկվի, միանգամից պատասխանել, թե որն է նախընտրելի, դժվար է»:
Ժամկետների առումով էլ ԱԷԿ-ի նախկին տնօրենը նկատեց, որ մինչև 2036 թվականը ժամկետ նշելը պայմանավորված է Ատոմակայանի շահագործման ժամկետով. «Այդ ժամկետը այսօր երկարացվել է մինչև 2026 թվականը, և որքան գիտեմ, աշխատանքներ են տարվում երկրորդ անգամ ևս 10 տարով երկարաձգելու համար: Ամբողջ աշխարհում այդ մոտեցումը գոյություն ունի, դա հայկական ֆենոմեն չի: Այսինքն 2036 թվականը այդտեղից է գալիս, ոչ թե կառուցման ժամկետներն են այդքան»:
Նա անդրադարձավ նաև ՀՀ տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների փոխնախարար Հակոբ Վարդանյանի Սոչիում արած հայտարարությանը, թե այս պահին քննարկվում է 1000 կամ 1200 ՄՎտ-անոց բլոկների տարբերակը, և պետք է հասկանալ, թե արդյոք այդ բլոկները հնարավոր է համատեղել մեր էներգահամակարգի հետ: «Իմ կարծիքով այստեղ բավականին խնդիրներ կարող են առաջանալ: Հայաստանի համար 1000 ՄՎտ-ն բավականին մեծ է, բայց վատն այն է, որ ցավոք սրտի, շուկայում այսօր չկան առաջարկներ, որոնք մեր ցանկալի հզորության կլինեն: 500-600 ՄՎտ հզորության բլոկների առաջարկներ այսօր չկան շուկայում, դա է խնդիրն այս պահին: Այսօր չկան, բայց վաղը կարող են լինել:
Ես գիտեմ, որ կառավարության որոշում կա, որ Հայաստանը, որ չունի ածխային ռեսուրսներ, շեշտը դնում է վերականգնվող էներգետիկայի վրա, բայց դա բոլոր խնդիրները չի լուծի: Իմ կարծիքով հեռակա հեռանկարում նոր ատոմակայանի գոնե մի բլոկ շատ անհրաժեշտ կլինի Հայաստանին: Դա մեր երկիրն ավելի անկախ ու էներգետիկ տեսանկյունից անվտանգ կդարձնի»,-ընդգծեց Գագիկ Մարկոսյանը:
