Նոյեմբերի 10-ին տեսակոնֆերանսի միջոցով տեղի կունենա ՀԱՊԿ ռազմական կոմիտեի նիստը, որին կքննարկվի ՀԱՊԿ անդամ երկրների ռազմական համագործակցության զարգացումը։
Միջոցառումը կգլխավորի ՌԴ ԶՈՒ ԳՇ պետ, ՌԴ պաշտպանության փոխնախարար, բանակի գեներալ Վալերի Գերասիմովը։
Հանդիպմանը կմասնակցեն Հայաստանի, Բելառուսի, Ղազախստանի, Ղրղզստանի, Տաջիկստանի ԶՈՒ ԳՇ պետերը, ՀԱՊԿ միացյալ շտաբի պետ, գեներալ-գնդապետ Անատոլի Սիդորովը, ինչպես նաև ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի տեղակալ Թախիր Խայրուլոևը։
Քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանի կարծիքով՝ ՀԱՊԿ-ի հետ ռազմական համագործակցության հնարավորություն չկա այն պարզ պատճառով, որ ՀԱՊԿ-ի առանցքային սուբյեկտ Ռուսաստանն այսօր պարզապես ի վիճակի չէ, տեսանելի ապագայում էլ ի վիճակի չի լինելու իր պարտավորությունները կատարել՝ հատկապես ռազմական մասով։ Մեր զրուցակիցը հիշեցնում է, որ ՀԱՊԿ-ը նախևառաջ ռազմաքաղաքական կառույց է․ «Եվ երկրորդը՝ հաշվի առնելով պատժամիջոցների ռեժիմը, որը դրված է Ռուսաստանի վրա, նույնսիկ եթե տեսականորեն համարենք, որ ինչ-որ հնարավորություններ կան, ապա Հայաստան զենք բերելը կհանգեցնի պատժամիջոցների։ Եվ ուրեմն՝ առաջինը հնարավոր չէ, երկրորդ՝ կարիքն էլ չկա»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մեհրաբյանը գտնում է, որ մեր հնարավորություններն օգտագործելու համար պետք է հնարավորինս հեռու մնանք այդ կառույցից․ «Այսինքն՝ հստակ անհրաժեշտություն է այդ կառույցից պատկառելի հեռավորություն պահելը»,-եզրափակեց նա։
Հայաստանի Եվրոպական կուսակցության նախագահ Տիգրան Խզմալյանը հիշեցնում է, որ Մեծ հոկտեմբերյան հեղափոխության տարելիցի կապակցությամբ Մոսկվայում հսկայական մարդկային հերթեր են գոյացել դեպի Մավզոլեյ․ «Սարկոֆագ որտեղ Լենինի մումիան է պահվում։ Սա մոտավորապես նույնն է, ինչ կատարվում է ՀԱՊԿ-ի ներսում։ Դա Ռուսաստանի կայսրության գործելակերպի իդեալական մոդելն է։ Նրանք գործում են մեռելածին կառույցների ու խորհրդանիշների միջոցով, մարդկանց հիպնոզի ենթարկելով՝ կարգախոսներով, կառույցներով ու գաղափարներով, որոնք գոյություն չունեն։ Կարծում եմ, որ նոյեմբերի 10-ի տեսակոնֆերանսը հենց այս շարքից է։ Կան մարդիկ, որոնք հավատում են այդ ամենին՝ թող զբաղվեն դրանով։ Մենք կարող ենք հանդուրժել դա, բայց պետք է նաև նշենք, որ անվտանգության հարցերը պետք է հիմնված լինեն ավելի շոշափելի, իրական և հուսալի կառույցների, գաղափարների ու կարգախոսների վրա»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Խզմալյանը նշեց՝ եթե որոշում ընդունողն ինքը լիներ, ապա չէր մասնակցի այդ տեսակոնֆերանսին․ «Քանի որ ինձ չեն հարցնում, ես ընդամենը կարող եմ կարծիքս հայտնել, որ նման բաների պետք չէ մասնակցել։ Եթե մարդիկ ունեն ինչ-որ շահեր կամ սպասելիքներ ու հույսեր՝ թող մասնակցեն։ Միգուցե իրենք ինձնից շատ բան գիտեն ու ինչ-որ բաներ կարող են կորզել։ Օրինակ՝ ռազմագերիներին թող վերադարձնեն, գոնե մեկ հոգու․ այդ դեպքում նման բաներին մասնակցելն իմաստ կունենար։ Իսկ եթե պարզապես պետք է հերթական բեմադրություն լինի, ապա ես նման բեմադրությունների չէի մասնակցի»,-եզրափակեց նա։
