Ազգային ժողովի ՔՊ խմբակցության պատգամավորներ Բաբկեն Թունյանն ու Հովիկ Աղազարյանն առաջարկում են Հայաստան ներկրվող ցեմենտի համար այսօր կիրառվող 14 հազար դրամ տուրքը նվազեցնել և սահմանել 9 հազար դրամ, իսկ կլինկերի համար կիրառվող 2 հազար դրամ տուրքն ընդհանրապես հանել: Տնտեսագետ Արմեն Քթոյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշել է, որ այս խնդիրն ունի երկար պատմություն, որի մասին բազմիցս խոսվել է։ Նրա խոսքով՝ ներկա դրությամբ իրավիճակն այսիպիսին է, որ ունենք ցեմենտ արտադրող երկու ընկերություններ՝ «Հրազդան ցեմենտ» և «Արարատ ցեմենտ», որոնք տեղական արտադրողներ են և միևնույն ժամանակ ապահովում են աշխատատեղեր, վճարում հարկեր․ սրան զուգահեռ ունենք շինարարական կազմակերպություններ, որոնք ցեմենտ են օգտագործում։ Այդ կազմակերպությունները, բնականաբար, շահագրգիռ են օգտագործելու էժան ցեմենտ, իսկ տեղական արտադրողների պարագայում գինն ավելի բարձր է ստացվում, քան ներկրվողի։ Սրա հետևանքով առաջանում է երկընտրանք, թե ինչպես վարվել ու առաջնորդվել։ «Բարձր մաքսատուրք սահմանելով՝ պաշտպանում ես տեղական արտադրողին, սակայն մյուս կողմից՝ շինարարության ինքարժեքն է դառնում ավելի բարձր, քան կարող էր լինել, որն էլ իր հերթին տեղափոխվում է դեպի շինաարական պրոդուկտ սպառողների վրա։
«Այս պարագայում ցեմենտ արտադրող այդ երկու ընկերությունները սկսում են դժվար մրցակցել ներմուծվողի հետ։ Երկընտրանքի լուծման տարբեր եղանակներ կան, որոնք արդեն իսկ առաջարկվել են։ Ժամանակին Կառավարությունը բարձր մաքսատուրքեր էր սահմանել և դա ըստ էության՝ դիտվում էր՝ որպես կոմպրոմիս, քանի որ այն կրելու էր ժամանակավոր բնույթ։ Դա իրենից ենթադրում էր աջակցող մեխանիզմ արտադրողներին, սակայն նրանք էլ պետք է իրենց հերթին փորձեին ներդնել այնպիսի մեխանիզմ, որը թույլ կտար նվազեցնել ինքնարժեքն ու կախված չլինել մաքսատուրքի ցածր կամ բարձր լինելուց։ Կարելի է ասել, որ այն ժամանակ խաղի կանոնները հստակ էին և պարզ էր, որ բարձր մաքսատուրքը, ի վերջո, պետք է իջեցվեր, իսկ հիմա ըստ էության՝ Կառավարությունն անցնում է սույն գործողության երկրորդ մասին՝ գալով կոմպրոմիսի ցեմենտ օգտագործողների հետ, այսինքն՝ սպառնողների, որոնք ավելի շատ են։ Պետք է հասկանալ, որ այդ կոմպրոմիսն իրենից ենթադրում է՝ պաշտապնել սպառողների շահերը, ոչ թե արտադրողների։ Այստեղ խնդիրն իրականում բազմաշերտ է՝ սկսած նրանից, թե որքանով են արտադրողները բարեխիղճ եղել։ Սպառողի տեսանկյունից սա նախընտրելի և հարմար տարբերակ է»,-ասաց Քթոյանը։
Կառավարությունը, բնականաբար, ըստ նրա, պետք է փորձի այնպիսի լուծում կիրառել, որը հաշվի կառնի նաև արտադրողների շահերը։ Քթոյանի դիտարկմամբ՝ պետք է նշել, որ արհեստական ձևով գների բարձրացման տարբերակը սրա լավագույն լուծումը չէր։ Արդյունավետությունն էլ այստեղ կարելի է դիտարկել այն մասով, որ ցեմենտի գները կնվազեն․ շինարարության գների մեջ ինքնարժեքի գների տատանում կլինի։ Շինարարի տեսանկյունից սա միանգամայն ձեռնտու տարբերակ է։
