Աշխատանքային այցով Միացյալ Նահանգներում գտնվող Հայաստանի անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը տեղեկացրել է, որ աշխատանքային հանդիպումներ է ունեցել Կենտրոնական հետախուզական գործակալության Լենգլիում գտնվող գլխամասային գրասենյակում: Հանդիպման վերաբերյալ մանրամասներ Արմեն Գրիգորյանը չի հայտնել: Հիշեցնենք, որ 2022 թվականի հուլիսին ռեգիոնալ այցի շրջանակում Հայաստան էր ժամանել ԱՄՆ կենտրոնական հետախուզական վարչության ղեկավարը: Ուիլյամ Բերնսն այցելել էր Վրաստան, Ադրբեջան, Հայաստան: Միայն Երևան այցն է հայկական կողմի որոշումով հանրայնացվել: Ընդ որում՝ ուշադրության էր արժանի, որ Ուլյամ Բըրնսի այցից երկու օր անց Հայաստանում էր Ռուսաստանի հետախուզության ղեկավար Նարիշկինը, որը եղավ Երևանում ու Բաքվում: Անկասկած էր, որ Նարիշկինի այցը պլանավորվել էր հենց Բըրնսի ռեգիոնալ այցի վերաբերյալ տեղեկատվության հիման վրա այն հաշվարկով, որ ԱՄՆ հետախուզության ղեկավարի ռեգիոնալ այցից հետո ռեգիոն այցելի ՌԴ հետախուզության ղեկավարը:
Հատկանշական է, որ Միացյալ Նահանգների Լենգլիում ԿՀՎ գլխամասային գրասենյակում Հայաստանի ԱԽ քարտուղարի հանդիպումը տեղի է ունենում Ռուսաստանում ԱՊՀ երկրների հետախուզությունների ղեկավարների հանդիպման ֆոնին, որի շրջանակում Մոսկվան ընդհուպ Պուտինի ուղերձի մակարդակով անհանգստություն է արտահայտել ԱՊՀ տարածքում Արևմուտքի՝ ապակայունացման նոր օջախեր առաջացնելու մտադրության և ծրագրերի վերաբերյալ: ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը բաց տեքստով խոսել է Հարավային Կովկասում Նահանգների ակտիվության դեմ՝ դա դիտարկելով իրավիճակն ապակայունացնելու մտադրության և ռիսկի շրջանակում: Ռուսաստանն այդ կերպ ի՞ր որևէ մտադրություն է փորձում «քողարկել» կամ արդարացնել՝ Միացյալ Նահանգներին վերագրելով ապակայունացման ծրագրեր, թե՞ Մոսկվան իրապես անհանգստացած է Կովկասում «երկրորդ ճակատի» ռիսկերով, թեկուզ այդ ճակատը լինի դիվանագիտական, եթե հաշվի առնենք այն, որ գործնականում դիվանագիտական կենսունակությունը ուղիղ կապված է ռազմա-քաղաքական կենսունակությունից:
Եվ եթե ակնառու է, որ Մոսկվան այդ հարցում ունի ուկրաինական պատերազմից բխող լուրջ խնդիրներ, ուրեմն լրջագույն զգայունություն ունի նաև դիվանագիտական «ճակատի» առումով: Իսկ դա ստեղծում է իրապես անկանխատեսելի իրավիճակ, որի հանդեպ ամենից զգայուն է, բնականաբար, Հայաստանը, քանի որ, ցավոք սրտի, Հայաստանն է ներկայումս Կովկասում ուժային հարաբերակցության տեսանկյունից թույլ օղակը: Դրանից ելնելով է, որ Հայաստանին ներկայումս անհրաժեշտ է հնարավորինս երկար կայուն ժամանակ, և այդ հարցում հաջողելու, արդյունավետ գործելու համար Հայաստանին անհրաժեշտ է հնարավորինս շատ տեղեկատվություն առանցքային այդ դերակատարների մտադրությունների և շարժերի մասին: Գործնականում, հետախուզական գերատեսչական մակարդակում Հայաստանի աշխատանքն ու շփումներն արդյունավետության առումով կարող են չափվել առավելապես այդ տեսանկյունից. ստացվող տեղեկատվությունը համադրելու և դրա հիման վրա Հայաստանի օպերատիվ և միջնաժամկետ քայլերը ծրագրելու համար, կայունության առավելագույն ժամանակային տարածություն ապահովելու գերխնդիրը հնարավորինս արդյունավետ լուծելու համար:
