ՌԴ Պետդումայի արտաքին հարաբերությունների կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Ալեքսեյ Չեպան հույս է հայտնել, որ Լին Թրեյսիի նշանակումը Ռուսաստանում ԱՄՆ դեսպանի պաշտոնին, թույլ կտա մեղմել ամերիկա-ռուսական գերլարված հարաբերությունը և միջազգային իրադրությունն ընդհանրապես: Ավելի վաղ հայտնի էր դարձել, որ ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը Հայաստանում իր դիվանագիտական առաքելությունն ավարտող Լին Թրեյսիին նշանակելու է ՌԴ-ում ԱՄՆ դեսպան: Ռուսաստանում աշխատող դեսպան Սալիվանը սեպտեմբերի սկզբին հայտնեց ընտանեկան հանգամանքների պատճառով պաշտոնավարումը դադարեցնելու մասին:
Ռուսաստանի արտգործնախարարի տեղակալ Ռյաբկովը սեպտեմբերի 22-ին հայտնել է, որ Մոսկվան հավանության է արժանացրել Լին Թրեյսիի թեկնածությունը: Եվ աահա, Պետդումայի պատգամավորը հույս է հայտնում, որ նրա նշանակումը կօգնի մեղմել ամերիկա-ռուսական հարաբերության մեջ առաջացած գերլարվածությունը, ինչը ազդում է նաև միջազգային հարաբերությունների վրա: Պետդումայի պատգամավորի այդ հույսը զուտ արարողակարգայի՞ն է, թե՞ Թրեյսիի թեկնածությունն իսկապես կարող է դիտվել այդ հարցում օգտակար, ինչի առումով գուցե կարևոր հանգամանք է այն, որ Լին Թրեյսին վերջին երեք տարիներին աշխատել է Հայաստանում: 2019 թվականից նա պաշտոնավարում է Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան: Այստեղ ուշադրության արժանի կարող է լինել հանգամանքը, որ Ռուսաստանի հետ առանձնահատուկ հարաբերություն ունեցող, ռուսական մեծ ազդեցության գոտում գտնվող և այդ պայմաններում աշխատող Հայաստանում նրա պաշտոնավարումը կարող է էական փորձառություն լինել ռուսական քաղաքականության ընկալման, ինչպես նաև այդ քաղաքականության տրամաբանության շերտերի տիրապետման առումով:
Ջո Բայդենի որոշումը հենց դրանով է ուշագրավ նաև հայաստանյան դիտանկյունից, քանի որ այդ փորձառության համատեքստում, ԱՄՆ դեսպան Լին Թրեյսին կարող է Մոսկվայում իր պաշտոնավարման ընթացքում օգտակար լինել ոչ միայն ամերիկա-ռուսական հարաբերության գերլարված ռեժիմի թուլացման, այլ նաև այդ ռեժիմի՝ Հայաստանի համար հետևանքի կամ ազդեցության մեղմման ուղղությամբ: Այդ տեսանկյունից, Մոսկվայում Վաշինգտոնի նոր դեսպանի «երևանյան հետագիծը» անշուշտ դրական իրողություն է, որի առնչությամբ իհարկե պետք չէ ունենալ որևէ իռացիոնալ, չափազանցված սպասում՝ ի վերջո խոսքն ընդամենը դեսպանի դիվանագիտական աշխատանքի մասին է, բայց որը նաև կարող է Հայաստանի համար լինել Վաշինգտոնի և Մոսկվայի ուղղությամբ դիվանագիտական-քաղաքական կարևոր և անհրաժեշտ աշխատանքի արդյունավետությանը նպաստող էական գործոն:
