Սեպտեմբերի 10-ից 18-ը Բելգրադում կայանալիք ըմբշամարտի աշխարհի առաջնությանը նախապատրաստվող հունահռոմեական ոճի ըմբշամարտի Հայաստանի ազգային հավաքականի նորանշանակ գլխավոր մարզիչ Արմեն Բաբալարյանը նախօրեին հրապարակեց Սերբիա մեկնող ըմբիշների անունները: Նրանք են՝ 55 կգ՝ Ռուդիկ Մկրտչյան, 60 կգ՝ Գեւորգ Ղարիբյան, 63 կգ՝ Հրաչյա Պողոսյան, 67 կգ՝ Սլավիկ Գալստյան, 77 կգ՝ Մալխաս Ամոյան, 82 կգ՝ Կարապետ Չալյան, 97 կգ՝ Արթուր Ալեքսանյան, 130 կգ՝ Դավիթ Օվասապյան: Առաջիկա մեծ մրցաշարը մեզ համար անանձնահատուկ է նրանով, որ տևական դադարից հետա ասպարեզ դուրս կգա Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, մեր լեգենդար մարզիկներից Արթուր Ալեքսանյանը։ Հիշեցնենք, որ 2021 թվականին տեղի ունեցած Տոկիոյի օլիմպիական խաղերից հետո Ալեքսանյանը չէր մասնակցել որևէ մրցաշարի։ Տոկիոյում, մասնավորապես հունահռոմեական ոճի Հայաստանի հավաքականը մրցավարական ամենաթողության զոհն էր դարձել։ Երկու մեդալ մեզնից գողացան, մեկի գույնն էլ փոխեցին։ Այս մասին Հայաստանի հավաքականի նախկին մարզիչ Գևորգ Ալեքսանյանը հայտարարել էր Օլիմպիադայից հետո ամփոփելով մերոնց ելույթները։
Այդ ժամանակ Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչը հստակ պատասխան չէր տվել հարցին, արդյո՞ք Արթուր Ալեքսանյանը կշարունակի պայքարը մեծ սպորտում։ Վտանգելով սեփական առողջությունը, գնալով բազմատեսակ զրկանքների՝ Ալեքսանյանը Տոկիոյում արել էր հնարավորինը։ Արել էր և ըստ էության հաղթել էր։ Այդ հաղթանակը սակայն չամգագևվեց։ Դժվար չէ պատկերացնել թե ինչ հոգեվիճակում էին նշված մարզիկները օլիմպիական մրցումներից հետո։ Արթուր Ալեքսանյանն արդեն 30 տարեկան է։ Այս տարիքում Օլիմպիական խաղերում այսպես ասած երկու ֆրոնտում պայքարելը ընդունենք, որ հեշտ չէ։ Ավելի ստույգ մրցակիցներից բացի մեր մարզիկները ստիպված էին պայքարել նաև կողմնակալ մրցավարության դեմ։ Տոկիոյում տեղի ունեցածից հետո ընդունենք, որ դժվար էր կյանք դնել և նախապատրաստվել մի մրցաշարի, որտեղ գողանում են հաղթանակը։ Վերադառնալով հավաքականը Ալեքսանյանը ըստ էության կայացրել է կամայի՝ տղամարդկային որոշում։ Այս մարզիկնը կրկին անելու են հնարավորինը մեր երկրի պատիվը բարձր պահելու համար։ Կարծում ենք պարզ է, մասնակցելով աշխարհի առաջնությանը Ալեքսանյանը մեծ նպատակ ունի առաջիկա Օլիմպիական խաղերում նվաճելու ոսկե մեդալ և վերականգնելու արդարությունը։ Ի դեպ որակազրկման պատճառով առաջիկա մեծ մրցաշարերին չի մասնակցի հիմնական մրցակիցը ռուսաստանցի Պավել Եվլոևը։ Հենց այս մարզիկին էին նվիրել ոսկե մեդալ մրցավարները Տոկիոյի օլիմպիադայում։ Ինչևէ, Ալեքսանյանը վերադառնալու որոշմամբ հստակ խնդիր է դրել մեր, սպորտային գերատեսչության և մասնավորապես պետության առաջ։ Մեզնից պահանջվում է թերևս տեր կանգնել գալիք հաղթանակներին։ Անկախ Հայաստանն ունի երկու օլիմպիական չեմպիոն ի դեմս, ըմբիշներ Արմեն Նազարյանի և Արթուր Ալեքսանյանի։ Մենք ունենք թերևս մեկ հնարավորություն անկախ Հայաստանի պատմության մեջ առաջին օլիմպիական կրկնակի չեմպիոն ունենալու։2016 թվականի Ռիոյի օլիմպիական խաղերում Միհրան Հարությունյանից գողացան ոսկե մեդալը, սակայն համապատսխան հետևություններ չարեցինք։
Արդյունքում ստացանք այն պատկերը, որն ունենք այսօր։ Իսկ որն է ելքը։ Առաջին հայացքից գտնվում ենք անելանելի վիճակում, բայց նույնիսկ այս իրավիճակից կարելի է ելք գտնել։ Իսկ ելքը թերևս մեկն է։ Պետք է տեր կանգնել մեր հաղթանակներին։ Նույն Եվլոևին Տոկիոյում մրցավարները չօգնեցին սիրուն աչքերի համար։ Ռուսաստանը, Ադրբեջանը և էլի մի շարք երկրներ Տոկիոյում չեղած տեղից մեդալներ և չեմպիոններ «նվաճեցին»։ Իսկ մենք արդեն երկրորդ օլիմպիադայում թույլ տվեցինք, որ մեզնից խլեն հաղթանակները։
Հաշվի առնելով ըմբշամարտում հաստատված համակարգը՝ մեզ ոչինչ չի մնում անել, քան ապահովագրել մեր հաղթանակները։Առաջին հերթին պետք է ձեռնարկել միջոցներ հայ ըմբիշների մասնակցությամբ գոտեմարտերը նորմալ դատելու համար։ Այո, դրա համար հարկավոր են միջոցներ։ Իսկ միջոցներ անպայման կգտնվեն։ Նման մարզիկների համար միջոցներ խնայել ուղղակի չի կարելի։
