Պաշտոնական Երևանը գործնականում լռությամբ է արձագանքում հայ-իրանական սահմանի շուրջ տեղի ունեցողին, որի վերաբերյալ բավականին ինտենսիվ հայտարարություններ է անում պաշտոնական Թեհրանը: Դրանց անդրադառնում ենք պարբերաբար և ընդամենը ժամեր առաջ հնչեց հերթականը, այս անգամ Իրանի նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Մոհամադ Ջամշիդի մակարդակով: Ըստ իրանական ISNA գործակալության, նա անդրադարձել է Հայաստանի վարչապետի և Իրանի նախագահի օրերս կայացած հեռախոսազրույցին, ասելով, որ Իբրահիմ Ռայիսին Նիկոլ Փաշինյանի հետ զրույցում ընդգծել է, որ Իրանի Իսլամական Հանրապետության և Հայաստանի Հանրապետության սահմանը պետք է պահպանվի ցանկացած գնով: Ձևակերպումն ինքնին տագնապալի է, քանի որ «ցանկացած գնով» արտահայտությունը նշանակում է, որ հայ-իրանական սահմանը պարզապես սովորական ընթացակարգով պահպանելը այդքան էլ բավարար չէ առկա մարտահրավերի կամ ռիսկի պարագայում:
Համենայնդեպս, Իրանի հայտարարությունները խոսում են առկա ռիսկի մասին, մարտահրավերի մասին, ընդ որում բավականին լուրջ մարտահրավերի, քանի որ Իրանը թերևս լուրջ սուբյեկտ է և այդ երկրի պաշտոնյաները հազիվ թե անեին անլուրջ հայտարարություններ: Սա իհարկե բոլորովին չի նշանակում, որ Իրանի հայտարարությունները Հայաստանում պետք է ընդունվեն «բացարձակության» տրամաբանությամբ, դիտարկվելով Հայաստանի հետաքրքրությունների և շահերի հետ բացարձակ նույնական տիրույթում: Ասել կուզի, Իրանի տագնապը ամենևին չի նշանակում նույնական տագնապի հիմք Հայաստանի համար: Բայց, այդպես է, թե ոչ, հնարավոր է եզրակացնել թերևս տեղեկատվության բավարար պաշարի դեպքում, մինչդեռ պաշտոնական Երևանից առայժմ չկա անգամ պաշտոնական տեղեկատվության որոշակի ծավալ, որը թույլ կտա Հայաստանի հանրությանը իրեն հաշվետու կառավարությունից ստանալ իրավիճակի վերաբերյալ շատ, թե քիչ հանգամանալից պարզաբանում: Նույնիսկ ռուս սահմանապահների գործողությունների առնչությամբ եղավ միայն Հայաստանում ՌԴ սահմանապահ ծառայության վարչության հայտարարությունը:
Հայաստանում կա՞ որևէ գերատեսչություն, որը ունի ցանկություն, իրավասություն, և բավարար իրազեկվածություն, պարզաբանելու, թե ինչո՞ւ է օրինակ Թեհրանը վերջին մի քանի օրերին տարբեր պաշտոնյաների մակարդակով մեկը մյուսի հետևից անում հայ-իրանական սահմանին առնչվող տագնապալի հայտարարոթյուններ և արտահայտում ուղղակի, թե անուղղակի մտահոգվածություն: Հայաստանի հանրապետությունն ունի՞ սեփական հանրությանն այդ հարցերին առնչվող թեկուզ մասնակի տեղեկատվություն մատուցելու պատասխանատվություն, քանի որ բոլորին է հասկանալի, բարդ դիվանագիտական-քաղաքական և ռազմա-քաղաքական այս շրջափուլում հնարավոր չէ հրապարակավ ներկայացնել ամեն ինչ: Բայց պետական սահմանի շուրջ առկա աննցուդարձի առնչությամբ թեկուզ մասնակի պարզաբանումների հանգամանքը կարևոր է թե հանրության առաջ քաղաքական պատասխանատվության, թե նաև հասարակությանը տարաբնույթ նենգափոխված տեղեկատվական հոսքերի ռիսկերից գոնե հարաբերականորեն պաշտպանելու համար:
