Thursday, 28 03 2024
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ
20:40
Սևաստոպոլում ռազմական ինքնաթիռն ընկել է ծովը
Ռուսաստանցիները կորցնում են հետաքրքրությունը Դուբայի նկատմամբ
Ադրբեջանը հրաժարվում է սահմանազատումից՝ Հայաստանին ներկայացնելով ահաբեկիչ և օկուպանտ
Հայկական լեռնաշխարհը պատմականորեն եղել է համաշխարհային քաղաքակրթությունների խաչմերուկ. ՀՀ նախագահ
ԿԳՄՍ նախարարն ու փոխնախարարն այցելել են «Թատրոն տանիքում» այլընտրանքային թատրոն
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
ԱԺ պատգամավորներն աշխատանքային այցով կգործուղվեն Բեռլին

Թեհրանի բազմիմաստ տագնապը հայ-իրանական սահմանի մասին

Հայաստանում Իրանի նախկին դեսպան, այդ երկրի նախկին փոխարտգործնախարար, իսկ այժմ նախարարի խորհրդական Սեյեդ Քզեմ Սաջադին արել է Հայաստանին ու հայ-իրանական սահմանին վերաբերող թվիթերյան գրառում, որն արժանի է համակ ուշադրության, քանի որ պարունակում է մտահոգիչ տարրեր: Նախ իհարկե իրանցի դիվանագետը բավականին «քաղցր» խոսքեր է շռայլել Հայաստանի հասցեին, ասելով, որ Իրանը լավ հարևաններ շատ չունի, բայց Հայաստանը լավ հարևաններից է: Իսկ ահա մեկ այլ գրառմամբ իրանցի դիվանագետը արտահայտել է հայ-իրանական սահմանի հանդեպ Թուրքիայի գործողությունների մտահոգիչ պատկեր: Ըստ իրանցի դիվանագետի, Թուրքիան Սիրիայից վարձկաններ է կուտակում հայ-իրանական սահմանի հարևանությամբ:

Ըստ Սաջադիի՝ «Իրանի սահմանի մոտ ահաբեկիչների ներկայությունը և Սիրիայից Ադրբեջան տեղափոխումն անընդունելի է: Հունաստանից, Կիպրոսից, Հայաստանից, Սիրիայից և Իրաքից հետո Թուրքիան այժմ չար գործողություններ է փնտրում Իրանի սահմանների հարևանությամբ։ Թուրքիան պետք է իմանա, որ սա կրակի հետ խաղալ է նշանակում», գրում է Իրանի ԱԳՆ խորհրդականը: Ընդ որում, առաջին ուշադրության առարկան այն է, որ այդ գրառումը հայտնվում է Իրանի և Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարարներ Աբբդոլահիանի և Չավուշօղլուի հեռախոսազրույցից հետո, որ տեղի ունեցավ օգոստոսի 10-ին: Գրառումը նշանակու՞մ է, որ այդ հեռախոսազրույցը անցել է անարդյունավետ և փոխադարձ զգուշացումներով ու սպառնալիքներով:

Համենայնդեպս չափազանց ուշագրավ է, որ Իրանի ԱԳՆ խորհրդականը Թուրքիայի հասցեին այդպիսի արտահայտություններ է անում իրան-թուրքական արտգործնախարարական շփումից անմիջապես հետո: Իսկ այն, որ դա չէր կարող լինել զուտ խորհրդականի անձնական կարծիք, առավել ևս Իրանի իշխանական հիերարխիկ համակարգի տրամաբանության պայմաններում, թերևս անկասկած է: Միաժամանակ, ստացվում է, որ Իրանն ԱԳՆ խորհրդականի մակարդակում հաստատում է Հայաստանում ՌԴ սահմանապահների վարչության տարածած տեղեկությունը, որ հայ-իրանական սահմանին լարվել է օպերատիվ իրավիճակն ու այդ պատճառով ռուս սահմանապահները ուժեղացրել են սահմանային հատվածի հսկողությունն ու տեղադրել լրացուցիչ կետեր: Ի՞նչ է ստացվում՝ Թուրքիան, որ հուլիսի 19-ին մասնակցեց Թեհրանում բարձր մակարդակի եռակողմ հանդիպմանը Մոսկվայի և Թեհրանի հետ, իսկ օգոստոսի 5-ին բարձր մակարդակի հանդիպում ունեցավ Սոչիում, դրանից հետո հայ-իրանական սահմանի առնչությամբ գնում է քայլերի, որոնք անհանգստություն են առաջացնում Իրանում ու Ռուսաստանու՞մ: Ի դեպ, առկա իրադրության համատեքստում թերևս պետք չէ անտեսել, որ օգոոստոսի 11-ին թուրքական ռեսուրսները տարածեցին տեղեկություն, որ հայ-թուրքական կարգավորման գործընթացի հինգերորդ հանդիպումը տեղի կունենա սեպտեմբերին: Երևանն արձագանքեց, որ չկա հայ-թուրքական նոր հանդիպման վերաբերյալ որևէ պայմանավորվածություն: Երևանն այդ կերպ թերևս շտապեց նաև հանգստացնել Իրանին, իհարկե ոչ զուտ հանդիպման, այլ ավելի լայն քաղաքական իմաստով: Իրանի համար հայ-թուրքական կարգավոորման թեման զգայուն թեմա է, մի շարք թե ռեգիոնալ, թե աշխարհաքաղաքական պատճառներով, հաշվի առնելով և այն, որ այդ գործընթացի հանդեպ խրախուսական վերաբերմունք է արտահայտում նաև Վաշինգտոնը: Ավելին, թերևս նաև հայ-թուրքական կարգավորման գործընթացի հանդեպ որոշակի կապակցվածություն է առկա հայ-ադրբեջանական գործընթացի հանդեպ Վաշինգտոնի աշխուժության, և այդ համատեքստում՝ հաղորդուղիների ապաշրջափակման վերաբերյալ առաջարկի առումով: Ընդ որում, այստեղ բավականին հարաբերական դեր կարող է ունենալ Ռուսաստանը։

Մի կողմից Մոսկվան ԱՄՆ հետ մեծ դիմակայության մեջ է, և այդ հարցում փնտրում է Իրանի և Թուրքիայի հետ գործընկերության խորացման նոր ուղիներ, մյուս կողմից Մոսկվան դեմ չի լինի նաև, եթե ԱՄՆ գործողությունները նպաստեն հայ-թուրքական կարգավորմանն ու այդ կերպ նաև ռուս-թուրքական լոգիստիկ, տնտեսական կապի խորացմանը: Իրանի մտահոգության առարկա է թերևս նաև այդ հանգամանքը և ռուս սահմանապահների գործողությունները հայ-իրանական սահմանին միտված են թերևս Թեհրանի այդ մտահոգությունները չեզոքացնելուն: Հայաստանի համար սա իհարկե բավականին բարդ վիճակ է, երբ բոլորը բոլորի դեմ պայքարի, բոլորը բոլորին կասկածելու և միաժամանակ թերևս բոլորը բոլորի կարիքն ունենալու ռեժիմում են:  Անկանխատեսելիությունը մեծանում է հենց այդ պարագայում, անհրաժեշտ դարձնելով մեծացնել կառավարելիությանն ուղղված ռեսուրսները: Իսկ այդտեղ արդեն առկա են էական խնդիրներ և խոսքը լոկ նյութական կամ ֆինանսական ռեսուրսների մասին չէ, այլ ինստիտուցիոնալ-օրգանական,  պետք է ապահովեն Հայաստանի ճկունությունը: Այդ ինստիտուտների փոխարեն, առկա իրավիճակում Հայաստանում աշխուժանում է «քաղաքական անհամարժեքության» և տեղեկատվա-քարոզչական «էպատաժի» ինստիտուտը, ինչն ունի ավելի շուտ Հայաստանը փաստի առաջ կանգնեցնելու ռիսկը, քան քաղաքական ճկունությունն ավելացնելու ներուժ:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում