Ինչպես նախորդ տարի, այս տարի էլ խաղողագործները լուրջ խնդիրների առաջ են կանգնած։ Մթերող ընկերություններն այս տարի էլ չեն շտապում խաղողի մթերման պայմանագրեր կնքել, և գյուղացիները մնացել են իրենց խնդրի հետ միայնակ։
Այս առնչությամբ Արարատի Լենուղի գյուղի բնակիչ Արմեն Սեպիլյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ իրենց գյուղում է գտնվում «ՄԱՊ» կոմբինատը, որը 15 հազար տոննա խաղողի մթերման պայմանագիր է կնքել,. «Բայց մեր գյուղում դրանից ոչ մեկը տեղյակ չի: Ո՞ւմ հետ է պայմանագիր կնքել, ո՞նց է կնքել, ի՞նչ գին է ասել, մենք չգիտենք: Այդ գործարանը իմ հայրն է ստեղծել, հետո իրենք եկել, գնել են: Լավ են արել՝ գնել են, բայց գործարանը գյուղում լինի ու էդ գյուղի խաղողագործների հետ պայմանագիր չկնքի՞: Փաստորեն մեզ հետ պայմանագրեր չի կնքում: Այս պահին ես դեռ խաղողը մշակում եմ, բայց անորոշ վիճակում ենք:
Ես միշտ ասել եմ, գնի հարցը պետք է լուծվի: Պետք է գործարանի ներկայացուցիչները, մենք և կառավարությունից մի քանի հոգի գան, նստենք, հասկանանք, թե այդ ոնց է լինում, որ իրենք միլիոններով եկամուտ են ստանում, մենք զրոյական աշխատում ենք: Ես չեմ ասում՝ գործարանի տիրոջ պես պետք է ապրեմ, բայց գոնե ես իմ եկամուտը պետք է ունենամ, որ հաջորդ տարի նորից աշխատեմ:
Թող գան, նստենք, ես իմ հաշվարկն անեմ, տեսնեմ ինչքան է իմ վրա նստում խաղողի մշակումը, գործարանն էլ իր հաշվարկը անի, ասի՝ ինչքան է իր վրա նստում: Ինքը դառնում է միլիարդատեր, ես մնում եմ անեկամուտ: Ես հո ձրի իրենց համար աշխատո՞ղ չեմ: Արդեն 20 տարի է՝ ես աշխատում եմ, իրենք ուտում են: Ու ամեն տարի կառավարությունն ասում է՝ կաջակցենք, լավ կլինի: Ասում են, բայց ոչ մի բան լավ չի լինում: Ես մի օր չտեսա՝ կառավարությունից մեկը գա մեր գյուղ, հարցնի՝ ինչքա՞ն փող ես ծախսում խաղող մշակելու վրա: Կամ թող կանչեն, ես կգնամ, կասեմ՝ չի կարելի այսպես»,-ասաց խաղողագործը:
Հարցին, թե կա՞ որոշակի գին, որն իրենք նախընտրելի են համարում, Արմեն Սեպիլյանը պատասխանեց. «Մոտավորապես, իմ ապրանքի գինն արժե կիլոգրամը 250-300 դրամ: Իսկ իրենք ասում են՝ 100-120 դրամ պետք է լինի խաղողը: Ո՞վ է դա որոշել: Դուք որ գնում եք շուկա՝ չեք հարցնո՞ւմ՝ ի՞նչ արժե էս ապրանքը; Իսկ իրենք չեն հարցնում, մեզ հաշվի չեն առնում: Ոչ մի գործարան դա հաշվի առնում, իրենք միայն մտածում են՝ ինչքան բարձր լինի իրենց եկամուտը, այնքան լավ: Թե գյուղացին ոնց է մշակել, ինչքան փող է ծախսել, ոչ մի անգամ դա չեն հաշվում: Հիմա ես ինչպես, ինչ գնով պիտի մթերեմ: Եթե այսպես լինի, ես աշնանը կդնեմ կքանդեմ խաղողի այգին, ցորեն կցանեմ, երեխեքի հացը գոնե կլինի»:
Նույն գյուղի մեկ այլ խաղողագործ՝ Արմեն Կոստանյանը, «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ իրենք ակնկալում են, որ պետությունը խաղողի մթերման հարցում իրենց աջակցի. «Խաղողը բերել հասցրել ենք մթերման, ամեն ինչը պարտքով անում ենք ու հիմա շվարել, մնացել ենք: Ամեն ինչը թանկանում է:
Ամբողջ խնդիրը խաղողի իրացումն է: Այս տարվա շոգերն էլ իրենց հերթին են վնասում գյուղացուն: Մենք էլ դեռ ամեն ինչը պարտքով ենք վերցնում; Իսկ երբ գալիս է մթերելու պահը կամ փողը չեն տալիս, կամ քիչ են տալիս»:
Հարցին, թե ինչո՞ը մթերող ընկերությունները չեն շտապում գյուղացիների ետ պայմանագիր կնքել, նա պատասխանեց. «Դե ասել էին մինչև հուլիսի 1-ը պետք է կնքեք պայմանագրերը: Մեր գյուղի երևի կեսից ավելին դիմել է ՄԱՊ գործարանին՝ խաղողի մթերման համար, ասել են՝ չենք կարող, ցուցակում չկաք: Ես չգիտեմ՝ ինչ ցուցակ է դա: Այսպես անորոշ վիճակում սպասում ենք, 1,5 ամսից էլ բերքահավաքի ժամանակն է, չգիտենք՝ ինչ ենք անելու: Հիմա որ դիմես ՄԱՊ-ին, կասեն՝ հուլիսի 1-ից հետո պայմանագիր չենք կնքում: Իսկ մինչև հուլիսի մեկն էլ դիմել ենք, ասել են՝ ցուցակում չկաք:
Քանի որ այս տարի դեռ ձմեռվանից հետաքրքրվողներ եղել են, այդ թվում մարզպետարանից, դրա համար ես անձամբ հանգիստ եմ եղել, որ մթերման հարցը իր լուծումը կստանա, բայց պարզվել է՝ ոչ»:
Նա հիշեցրեց, որ նախորդ տարի խաղողագործները բողոի ակցիաներ արեցին, ինչ-որ կերպ հարցին լուծում տրվեց, բայց իրենք չեն ուզում նման քայլերի գնալ. «Մեք էս երկրի քաղաքացի ենք, էս երկրի օրենքները միայն հարկեր հավաքելու տեսքո՞վ է: Այլ իրավունքներ չկա՞ն մեզ համար: Մենք երկրի համար խաղող ենք արտադրել, երկիրը մեզ չպե՞տք է աջակցի, որ այդ ապրանքը հասնի իր նպատակին, որ երկիրը հաստանա»:
