Tuesday, 19 03 2024
Սիրիան հետ է մղել իսրայելական օդային հարձակումը Դամասկոսի վրա. SANA
«Мир» վճարային համակարգի քարտերը չեն աշխատի Հայաստանում. РБК
ՃՏՊ Սիսիան-Գորիս ավտոճանապարհին. կան զոհեր և տուժած
10:30
«Ադրբեջանի շահերից է բխում թույլ չտալ Պուտինի հաղթանակը»․ Ստոլտենբերգ
10:22
Միքայել Վարդանյանը Մասիսին նվիրել է 117 մլն դրամ արժողությամբ աղբահավաք մեքենաներ և 230 աղբաման
Բելգիայի Սենատում քննարկում կանցկացվի Հարավային Կովկասում իրավիճակի վերաբերյալ
ԵՄ արտգործնախարարները վերահաստատել են իրենց աջակցությունը Հայաստանին. Ստանո
ՊԵԿ-ը փետրվարին 150 հարկ վճարողի մոտ արձանագրել է ՀԴՄ կիրառման կանոնների խախտում
Ուղիղ. Ազգային ժողովի հերթական նիստը
Լուրերի առավոտյան թողարկում 10։00
Դիլիջանի ոլորանները փակ են բեռնատարների համար
4 պատճառ, թե ինչու չարձագանքել Պուտինի վերընտրությանը
Սպասվում են ինտենսիվ տեղումներ
Եթե նախկինում հնարավոր էր ընտրություն կատարել, այսօր չկա այլընտրանք, քան Եվրոպան
Արսենյանը չի ճանաչում իր գրասենյակի մոտ պայթուցիկ տեղադրելու գործով կալանավորվածներին․ մանրամասներ. «Ժողովուրդ»
Հանրահավաքը կպառակտի՞, թե՞ կմիավորի. «Հրապարակ»
Ռուսները նախազգուշացնում են՝ գենոցիդ ենք անելու
Ինչ է քննարկվել ՔՊ խմբակցության փակ նիստում. «Հրապարակ»
«Ներքին գործերի նախարարությունը 89 հատ թանկարժեք ժամացույց է գնել. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Մոտ 5 միլիոն դրամ՝ օրացույցների և օրագրերի համար․ ԱԺ անհիմն գնումները 2024-ի առաջին եռամսյակում. «Ժողովուրդ»
ՀՀ իշխանություններն իրականում չեն պատրաստվում խզել ՌԴ-ի հետ որեւէ միջպետական պայմանագիր. «Հրապարակ»
Փաշինյանը պաշտոնա՞նկ կանի Շիրակի մարզպետին. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանն ապահովագրում է իրեն Ա և Բ պլանների համա՞ր
Հանրապետության նախագահն ընդունել է ֆրանսիացի մտավորականների
Պուտինը ՌԴ նախագահի թեկնածուներին առաջարկել է համատեղ աշխատել
Եթովպիայում ՀՀ դեսպանն իր հավատարմագրերն է հանձնել երկրի նախագահին
Հայաստանի և Մալթայի ԱԳ նախարարությունների միջև անցկացվել են առաջին քաղաքական խորհրդակցությունները
Վարչապետը տիկնոջ հետ ներկա է գտնվել «…և նորից Գարուն» ներկայացմանը
00:07
Բայդենը Նեթանյահուին հայտնել է Իսրայելի ռազմական ծրագրերի վերաբերյալ մտահոգությունների մասին

Բանակը մի ծայրահեղությունից չգցել մյուսը

Հայաստանի հանրությունը տարակուսած, ապշահար քննարկում է Հայաստանի կամ Արցախի ԱԱԾ բացահայտումները, կապված Ադրբեջանի հատուկ ծառայությունների հավաքագրած գործակալների հետ, որոնք եղել են հայկական զինուժի ծառայողններ, տարբեր կարգավիճակներով: Իրապես ապշելու է, հատկապես այն պատկերացումների և համոզվածության ֆոնին, որ հայ հանրությանը ներշնչվել է հայկական բանակի վերաբերյալ՝ տասնամյակներ իրականացված պաշտոնական քարոզչությամբ: Ամբողջ հարցն այն է սակայն, որ, ինչպես չէր կարող բացարձակ լինել այդ քարոզչությունը, այդպես էլ չի կարող բացարձակ լինել այսօր փաստացի «ստացվող» հակաքարոզչությունը: Այն, որ մի քանի տասնյակ զինծառայող, կամ մի քանի հարյուր զինծառայող հավաքագրվել և տեղեկություն է տրամադրել թշնամուն, հայկական այսպես ասած քաղաքական «էլիտայի»  տարիների ամոթն ու խայտառակությունն է, ոչ թե հայկական բանակի: Այդ «էլիտայի» երկու տասնամյակից ավելի կառավարումն է, որ կառուցվել է քարոզչական փուչիկի տրամաբանությամբ, դրա հետևում այն անձնական, խմբային, կլանային լիությունը թաքցնելու համար,  որ ապահովվել է Հայաստանի և Արցախի հանրային ու պետական ռեոուրսը մսխելու և յուրացնելու գնով՝ այդ ռեսուրսը Հայաստանի ինստիտուցիոնալ զարգացման կարողություններին ծառայեցնելու համար, ընդ որում ոչ միայն ռազմական, այլ կենսագործունեության մյուս բոլոր կարևոր ինստիտուտների կայացման ու զարգացման տեսանկյունից: Հայկական բանակը մի քանի տասնյակ գործակալները կամ դավաճանները չեն, ինչպես էլ անվանենք նրանց:

Հայկական բանակը մի քանի տասնյակ հազար երիտասարդներն ու սպաներն են, որոնք անձնազոհ նվիրվածությամբ տարիներ շարունակ պաշտպանել ու պաշտպանում են Հայաստանի ու Արցախի սահմանը, որքան կարողանում են, որքան ներում է ուժը, ռեսուրսները: Ոչինչ բացարձակ չէ, և ոչինչ չի կարող այդպես լինել հատկապես այնպիսի բարդ օրգանիզմի պայմաններում, ինչպիսին են զինված ուժերը: Սակայն, հենց այդ առումով շատ կարևոր է, որպեսզի ԱԱԾ բացահայտումները հանրային ընկալումներում կամա, թե ակամա չվերածվեն բանակի, զինուժի հանդեպ հանրային վերաբերմունքի անկման «խթանի»: Ըստ այդմ, մի կողմից անելով առավելագույնը այդ բացահայտումների ուղղությամբ՝ ինչը պետական անվտանգության հարց է, միևնույն ժամանակ պետք է առավելագույնն անել զինուժի, բանակի, զինվորականության հեղինակության հանդեպ հանրային վերաբերմունքի մեկ այլ ծայրահեղություն՝ անկում, անվստահություն, թերարժեքության բարդույթ թույլ չտալու համար: Ընդ որում, այդ խնդրի լուծումը չի կարող լինել լոկ այն մեթոդներով և մոդելներով, ինչով տասնամյակներ շարունակ հանրությանը «սնուցվել» է այսպես ասած առաջին ծայրահեղությունը՝ անպարտելիության, մարտունակության, անսասանության և այլնի մասին: Պետք է հրաժարվել «բանակի մասին կամ լավը՝ կամ ոչինչ»  մոտեցումից, միևնույն ժամանակ սակայն պետք է անել առավելագույնը հանրային վերաբերմունքի՝ հակառակ ծայրահեղություն գլորվելու որևէ վտանգ կանխելու, թույլ չտալու համար: Եվ այդ հարցը թերևս պետք է լինի նաև Հայաստանում զինուժի ռեֆորմացիայի քաղաքականության և ռազմավարության առանցքային բաղադրիչներից մեկը, որովհետև առանց զինուժի հանդեպ նոր որակի և բովանդակության հանրային վստահություն ձևավորելու, հազիվ թե հնարավոր է առաջ տանել պաշտպանական համակարգի վերափոխման արդյունավետ քաղաքականություն:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում