Սխալվում են նրանք, ովքեր մտածում են, թե այս շարժումը կդադարի: Այդպես է արձագանքել խորհրդարանական ընդդիմության փողոցային անհնազանդության ՀՅԴ-ական խոսնակ Սաղաթելյանը մամուլի այն հրապարակմանը, թե առաջիկա շաբաթներին կարող է հայտարարվել ընդդիմության «թայմաութի» մասին՝ հետո ակտիվության վերադառնալու պայմանով: Ընդ որում, այդ տեղեկությունը հայտնվել է այսպես ասած ընդդիմադիր մամուլի էջերում: Սաղաթելյանի արձագանքը փաստորեն վկայում է, որ տարածված տեղեկությունը չի համապատասխանում իրականությանը, կամ այլ կերպ ասած՝ սուտ է: Մնում է հասկանալ՝ լրատվամիջոցի՞ն է խաբել աղբյուրը, թե՞ խաբում են լրատվամիջոցն ու աղբյուրը միասին:
Հետեւաբար առաջանում է հարց, թե ի՞նչ նպատակով: Թե՞ խնդիրը ոչ թե այս կամ այն սուբյեկտի խաբելու կամ խաբվելու մասին է, այլ պարզապես հենց ընդդիմության ներսում եղած խնդիրների «վերհանման», ինչի շնորհիվ էլ դա տեղի է ունենում հենց ընդդիմադիր համարում ունեցող մամուլի միջոցով:
Այն, որ փողոցում անհնազանդություն իրականացնող ուժերի շրջանում մեղմ ասած առկա է լուրջ մրցակցություն, տարբեր պատկերացումներ եւ տարակարծություն, բոլորովին նոր իրողություն չէ եւ այդ երեւույթի մասին ինքս խոսել եմ բազմիցս, ընդ որում ներքաղաքական տեղատվության կամ մակընթացության շրջափուլերից անկախ: Խոսքը վերաբերում է Հայաստանի կառավարման նախկին համակարգի միջեւ եղած բարդ հարաբերություններին, որոնք գալիս են եւ ժամանակի ընթացքում խորացել, ու նաեւ բավականին թեժ դիմակայության բաց ու փակ ռեժիմներով դրսեւորվել են դեռեւս այդ համակարգի կառավարող կարգավիճակի ընթացքում: Կարգավիճակը փոխվել է, իսկ խնդիրներն ու խորքային անհամաձայնությունները՝ ոչ, որովհետեւ դրանց պատճառահետեւանքային շղթան շատ ավելի խորն ու ամուր է, քան ներկայումս «միավորող» թվացող հանգամանքը՝ գործող իշխանության դեմ ընդհանուր «պայքարը»: Ահա այդ իմաստով, Իշխան Սաղաթելյանի պատասխանի հասցեատերը թերեւս հենց ընդդիմության ներսում է: Չի բացառվում, որ դա ներկայումս հանրապետությունից դուրս գտնվող Արթուր Վանեցյանն է, որն օրինակ պայքարի բավականին թեժ փուլում՝ երբ սկսում է օրինակ պետական հաստատությունների հանդեպ ինչ-որ գործողություն, թողնում է Հայաստանն ու հեռանում Եվրոպա: Իհարկե պաշտոնապես դա բացատրվել է իբրեւ առողջական նպատակներով մեկնում՝ ժամանակավոր բնույթի, սակայն թերեւս ընդդիմության ներսում ունեն շատ ավելի «պաշտոնական» բացատրություններ, հատկապես ԱԱԾ նախկին պետի հայտնի եւ թերեւս «շրջադարձային» հայտարարությունից հետո, թե հրապարակում կան մարդիկ, որոնք հարվածում են շարժմանը: Եվ չպետք է մոռանալ, որ այդ հայտարարությունը «համեմվեց» ՀՀԿ փոխնախագահի տելեգրամյան ալիքում «պատահաբար» սպրդաց ձայնագրությամբ՝ Ռոբերտ Քոչարյանի մասին, նաիրա Զոհրաբյանի «կատարմամբ»: Առիթ ունեցել եմ նշելու, որ Պատիվ ունեմ խմբակցության ղեկավար Արթուր Վանեցյանը դեռեւս ապրիլին հայտարարելով Ազատության հրապարակում անժամկետ եւ խորհրդարան վերադարձը բացառող պայքար սկսելու մասին, ըստ էության ստիպեց փողոց դուրս գալ նաեւ ընդդիմադիր մյուս խմբակցությանը, որի առաջնորդը Ռոբերտ Քոչարյանն է: Փաստացի ստացվում է, որ Պատիվ ունեմ խմբակցության ղեկավարը Ռոբերտ Քոչարյանին «դուրս բերեց» փողոց, այդպիսով մղելով փակուղի, երբ գոնե առայժմ չկա թե առաջ շարժվելու, թե նահանջելու տարբերակ: Մինչդեռ, այդ ընթացքում Արթուր Վանեցյանը կարողացավ հմտորեն «քաշվել» երկրորդ պլան եւ փողոցի առաջնային «մանդատը» հանձնել Ռոբերտ Քոչարյանի առաջնորդած ուժին: Իհարկե Քոչարյանն էլ իր հերթին պատասխանատվոության «ենթամանդատով» օժտեց Իշխան Սաղաթելյանին եւ ՀՅԴ-ին:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի
