Ավելի քան 1 միլիոն բնակչություն ունեցող քաղաքների թիվը, ըստ Բնակչության համառուսաստանյան մարդահամարի (անցկացվել Է 2021 թվականի աշնանը) տվյալների, 12-ից 16-ի Է հասել 2010 թվականի մարդահամարի տվյալների եւ 13-ի 2002 թվականի մարդահամարի տվյալների համեմատությամբ: Այդ մասին, ինչպես տեղեկացնում Է ասվում Է «Ռոսստատի»-ի հաղորդագրության մեջ:
Նոր միլիոնանոց քաղաքներ են դարձել Վորոնեժը, Կրասնոդարը, Կրասնոյարսկը եւ Պերմը (Պերմը միլիոնանոց քաղաք Է եղել 2002 թվականին, բայց 2010 թվականին կորցրել Է այդ կարգավիճակը): Միլիոնանոց քաղաքներ են մնացել Մոսկվան, Սանկտ պետերբուրգը, Նովոսիբիրսկը, Եկատերինբուրգը, Կազանը, Նիժնի Նովգորովը, Չելյաբինսկը, Սամարան, Ուֆան, Դոնի Ռոստովը, Օմսկը եւ Վոլգոգրադը: «Միլիոնանոց քաղաքներում միագումար ապրում Է երկրի ողջ բնակչության գրեթե մեկ քառորդը՝ 35,7 միլիոն մարդ»,-նշում են «Ռոսստատ»-ում:
ՌԴ-ում բնակչությամբ առաջատարներ են Մոսկվան (13 010 000 մարդ՝ 2010 թվականի մարդահամարի 11 514 000-ի դիմաց) եւ Սանկտ Պետերբուրգը (5 602 000 մարդ՝ 2010 թվականի մարդահամարի 4 848 000-ի դիմաց): Մարդահամարի նախնական տվյալներով՝ 2021 թվականի հոկտեմբերին ՌԴ-ի բնակչությունը կազմել Է 147,2 միլիոն մարդ, 2010 թվականի մարդահամարի համեմատությամբ ավելացել Է 2,05 միլիոնով (+1,4 տոկոս): «Ռոսստատ»-ում նշում են, որ բնակչության թվաքանակի աճը տեղի Է ունեցել միգրացիոն աճի հաշվին՝ բնակչության բնական կորստի ֆոնին (մահացածների թվի գերազանցումը ծնվածների թվի նկատմամբ)՝ գործնականում ողջ միջմարդահամարային ժամանակաշրջանի ընթացքում:
2010 թվականի մարդահամարի համեմատությամբ բնակչության թվաքանակն ավելացել Է Ռուսաստանի Դաշնության 28 սուբյեկտներում, մյուս տարածաշրջաններում նվազել Է: «Եվս մեկ եզրակացություն, որը կարելի Է անել մարդահամարի նախնական տվյալների հիման վրա. Ռուսաստանում շարունակվել Է ուրբանիզացման գործընթացը. բնակչության 75 տոկոսն ապրում Է քաղաքային բնակավայրերում, 25 տոկոսը՝ գյուղական: 2010 թվականին քաղաքային եւ գյուղական բնակչության հարաբերակցությունը կազմում Էր 74 եւ 26 տոկոս՝ համապատասխանաբար»,-նշում են «Ռոսստատ»-ում, հաղորդել Է «Ինտերֆաքս»-ը:
