Ռուսաստանի Դաշնության հողահավաքը շարունակվում է։ Շարունակվում է ծանր, զոհերով, այդ հավաքված հողերի վրա թողնված բազմաթիվ դիակներով, արյամբ ու սրբված բնակավայրերով։ Վստահաբար, ժամանակ անց լեգենդներ են հյուսվելու, հայրենական պատերազմի ոգով ֆիլմեր են նկարվելու, փառաբանվելու են հերոսներն ու նսեմացվելու են թշնամիները իրականում սովորական էքսպանսիոնիստական քաղաքականությունը քողարկելու համար։ Ի դեպ, ռուսական էքսպանսիան այժմ մտնում է արդեն իրավական փուլ, քանի որ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հրամանագիր է ստորագրել՝ Ուկրաինայի Զապորոժիեի և Խերսոնի շրջանների բնակիչների համար ՌԴ քաղաքացիություն ստանալու ընթացակարգը պարզեցնելու մասին։ Դրանում ասվում է․ «Ուկրաինայի, Դոնեցկի Ժողովրդական Հանրապետության կամ Լուգանսկի Ժողովրդական Հանրապետության քաղաքացիները, որոնք մշտապես բնակվում են ԴԺՀ-ի, ԼԺՀ-ի, Ուկրաինայի Զապորոժիեի մարզում կամ Ուկրաինայի Խերսոնի մարզում, իրավունք ունեն դիմելու Ռուսաստանին՝ պարզեցված ձևով քաղաքացիություն ստանալու համար»,- ասվում է հրամանագրի տեքստում:
Ռուսական հասարակության մեծ մասը արդարացնում է Պուտինի գործողությունները։ Թե որն է դրա պատճառը՝ հստակ է․ պետական պրոպագանդան և իհարկե մարդկանց՝ ամենաանկեղծ հայրենասիրությունը, որը թույլ չի տալիս կասկածի տակ դնել սեփական երկրի գործողությունների ճշմարտացիությունը։ Բայց կան նաև բացահայտ դժգոհներ։ Թեպետ դրանց թիվը շատ նվազ է, բայց սոցիալական որակի տեսանկյունից դժգոհներն ավելի ապահով խավի ներկայացուցիչներն են։ Բացի այդ, եթե կան անգամ ընդդիամդիր հայացքներ ունեցողներ, ապա վերջիններս գտնվում են ռուսական իշխանությունների աչալուրջ հայացքի ներքո, իսկ ընդդիմադիր առաջնորդները՝ ինչպես հայտնի է, վաղուց արդեն բանտերում են։ Նախօրեին Մոսկովյան դատարանն անփոփոխ թողեց Ալեքսեյ Նավալնիի՝ ֆինանսական մեքենայության և դատավորին վիրավորելու գործով վճիռը, որով ընդդիմադիր առաջնորդը 9 տարվա ազատազրկման է դատապարտվել խիստ ռեժիմի գաղութում և 1,2 միլիոն ռուբլի տուգանքի։
Մեկ այլ դեպք ևս, ՌԴ արդարադատության նախարարությունն օտարերկրյա գործակալ է գրանցել շախմատիստ և քաղաքական գործիչ Գարրի Կասպարովին, ինչպես նաև ՅՈՒԿՕՍ-ի նախկին ղեկավար Միխայիլ Խոդորկովսկուն: Նրանք ընդգրկվել են օտարերկրյա գործակալի կարգավիճակով գործող անձանց ցանկում
Ի դեպ, դժգոհների ցանկում են նաև նրանք, որոնք ունեն բացահայտ լիբերալ մոտեցումներ, օրինակ՝ բազմաթիվ արգելված լրատվամիջոցների ներկայացուցիչները․ այն է՝ Մեդուզան, Էխո Մոսկվին և Դոժդը, որոնք փակվեցին՝ պետության պահանջով։ Այս լրատվականների աշխատակիցները ցրվեցին աշխարհով մեկ, ոմանք եկան նաև Հայաստան, որոշները շարունակեցին իրենց գործունեությունն արտերկրից, բայց այլևս չունեն այն թափն, ինչն ունեին Ռուսաստանում։ Այդպիսի մի լրատվական էլ ԴՈԺԴ-ն էր, որն արգելափակվեց ՌԴ տարածքում՝ Ուկրաինայում ծավալվող ռուսական ռազմական օպերացիան պատերազմ անվանելու համար։ «Առաջին լրատվական»-ը կապ է հաստատել Դոժդի գլխավոր խմբագիր Տիխոն Դիտկոյի հետ՝ քննարկելու ինչպես ռուսական հասարակության տրամադրությունները, այնպես է Դոժդի ճակատագիրը։
