ՀՀ ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանը մայիսի 12-13-ը կմեկնի Դուշանբե` մասնակցելու ԱՊՀ արտաքին գործերի նախարարների խորհրդի նիստին: ՀՀ ԱԳՆ-ն տեղեկացնում է, որ Դուշանբեում նախատեսված է Հայաստանի, Ռուսաստանի ու Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների հանդիպումը:
Այն ֆոնին, երբ Պաշտոնական Մոսկվան նշում է, թե Բրյուսելը փորձում է խլել հայ-ադրբեջանակյան կարգավորման գործընթացը Մոսկվայից, արդյոք Ռուսաստանը կրկին նախաձեռնություններն իր ձեռքը վերցնելու փորձ կանի։
Ռուսաստանցի քաղաքագետ Ստանիսլավ Տարասովի կարծիքով՝ Դուշանբեի հանդիպումը թեպետ բեկումնային չի լինի, բայց կորոշվի՝ Բրյուսե՞լն է հայ-ադրբեջանական հարցերի շուրջ միջնորդութուն իրականացնելու թե՞ Մոսկվան․ «Մենք ենթադրում ենք, որ այնտեղ վերջապես հստակություն կմտցվի՝ ով է լինելու նվագախմբի դիրիժորը՝ Մոսկվա՞ն, թե՞ Բրյուսելը։ Դուք գիտեք, որ այս ընթացքում տարածվեցին հակասական կարծիքներ դեմարկացիայի հանձնաժողով ստեղծելու վերաբերյալ։ Դրա մասին պայմանավորվածություն էր ձեռք բերվել Բրյուսելում։ Բրյուսելում հայտարարեցին, որ իրենք սահմանների դեմարկացիայի հարցում պատրաստ են աջակցություն ցույց տալ, սակայն սահմանների հետ որևէ առնչություն չունեն։Ռուսաստանը, մինդչեռ, ավելի կոմպետենտ է այդ հարցում, քանի որ դա տեղի է ունենալու հետխորհրդային տարածքում։ Մոսկվան կարող է քարտեզներ տրամադրել, ուստի միջնորդի ավելի լայն հնարավորություններ ունի։ Կողմերը շտապում են, Բաքվի ու Երևանի կողմից բարդ ու հակասական հայտարարություններ են հնչում»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Տարասովի դիտարկմամբ՝ նույնիսկ վերլուծաբաններն են այժմ խճճվել, թե ով է հիմա գլխավորը․ «Ես ամեն դեպքում կարծում եմ, որ Դուշանեբում կորոշակիանա,արդյոք Մոսկվան իր վրա է վերցնում միջնորդի գլխավոր առաքելությունը սահմանների դեմարկացիայի ու դելիմիտացիայի հարցում։ Խոսք է գնում նաև խաղաղության պայմանագրի կնքման, 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարության պարտավորությունների կատարման՝ այսինքն կոմունկիացիաների ապաշրջափակման մասին։ Ստացվում է՝ կան պատերազմից հետո սառեցված մի շարք խնդիրներ, որոնք այժմ լուծման կարիք ունեն։ Ադրբեջանը կեղծում է իրավիճակը՝ հասկանալի պատճառներով։ Իրեն պետք է հասնել նրան, որ որոշակի հաջողություններ գրանցի՝ մինչև ուկրաինական ճգնաժամի ավարտը։Տպավորություն է, որ հայկական կողմն էլ սպասողական իրավիճակի մեջ է։ Ադրբեջանը խոսում է կարգավորման հինգ, հայկական կողմը՝ վեց կետերի մասին։ Այդ բոլոր հարցերը դիվանագիտական ջանքեր են պահանջում, որպեսզի հասնեն կոնսենսուսի ընդհանուր մի փաստաթուղթ ստորագրելու հարցում։ Դա երկարատև գործընթաց է և այժմ տպավորություն է, որ փորձ է արվում որոշել Բաքուն ու Երևանը՝ Բրյուսելի՞, թե՞ Մոսկվայի կողմից են»։
Մեր զրուցակիցը մեջբերեց Վրաստանի վարչապետ Ղարիբաշվիլիի խոսքերն առ այն, որ Հարավային Կովկասում ամեն ինչ կորոշվի ուկրաինական ճգնաժամի ելքով․ «Եթե Ռուսաստանը հաղթում է, փոխվում է իր քաղաքականությունը, Բաքուն ու Երևանը իրենց այլ կերպ են պահում։ Եթե այնտեղ լինի կիսահաղթանակ, ապա դա գործողությունների մեկ այլ սցենար է։ Եթե Ռուսաստանը պարտվի, դա այլ սցենար է։ Ուստի այժմ աշխարհաքաղաքական իրավիճակիը Երևանին ու Բաքվին թույլ չեն տալիս որոշել՝ որ կողմից գործել։Մոսկվան դա տեսնում է։ Սպասենք իրադարձությունների զարգացմանը։ Ամեն դեպքում՝ իրավիճակից ելնելով կա՛մ Մոսկվայի միջնորդություն կլինի կա՛մ Բրյուսելի, համատեղություն չի կարող լինել»։
Ստանիսլավ Տարասովը նշեց՝ իրավիճակը ցույց է տալիս, որ առանց երրորդ կողմի միջնորդության կողմերը համաձայնության գալ չեն կարող․ «Հարցն այն է, որ Մոսկվան գնդակը չի նետում Բրյուսելի դաշտ։ Բաքուն ու Երևանն են համաձայնել, որ Միշելը միջնորդ դառնա այդ հարցում, Մոսկվան այստեղ կապ չունի։ Երբ Միրզոյանը Մոսկվայում էր, Լավրովն ասաց, որ Մինսկի խումբը փլուզվել է, հիմա կան միայն հատուկ ներկայացուցիչներ։ Ստացվում է, որ համատեղ աշխատանքը հնարավոր չէ, կողմերից մեկը պետք է միջնորդի։ Մի շարք չլուծված հարցեր կան՝ այդ թվում նաև Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը, ի՞նչ պետք է արվի Ղարաբաղի հայերի հետ։ Նույնիսկ եթե այն անկլավ է, պետք է այդ անկլավի հարցը որոշվի՝ ինքնավարությու՞ն, Սան-Մարինոյի նման կարգավիճա՞կ, թե՞ ամբողջությամբ Ադրբեջանին ինտեգրում։ Այդ դեպքում Ադրբեջանն էլ պետք է հայերի նկատմամբ իր քաղաքականությունը փոխի, համարի նրանց իր երկրի լիակատար քաղաքացի։ Դա երկարատև գործընթաց է, որը նախագահի մեկ հրամանով չես կարող իրականացնել»,-եզրափակեց նա։
