«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Արցախի խորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախկին նախագահ, քաղաքագետ Վահրամ Աթանեսյանը։
–Պարոն Աթանեսյան, խորհրդարանական ընդդիմադիր երկու խմբակցությունները՝ «Հայաստան» դաշինքն ու «Պատիվ ունեմ»-ը հայտարարության նախագիծ են հրապարակել, որտեղ նշվում է, որ Արցախի Հանրապետության և արցախցիների անվտանգության երաշխավորման նպատակով՝ Ռուսաստանի Դաշնության խաղաղապահ առաքելությունը չպետք է ունենա ժամկետային և առաքելության լիարժեք իրականացման գործառութային սահմանափակումներ։ Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում նման հայտարարության նախագիծը և արդյոք այդ հարցը Հայաստանի Ազգային ժողովի կոմպետենտության շրջանակներում է։
-Դա քաղաքական պոպուլիզմ է։ Հայաստանի Ազգային ժողովը չի կարող ռուսական խաղաղապահ զորախմբի ներկայության և գործառույթների մանդատ սահմանել։ Նպատակը մեկն է՝ տպավորություն թողնել, որ իշխանությունը ոչինչ չի անում, իսկ իրենք ոչ միայն մտահոգված են, այլև «լուծումներ են առաջարկում»։ Բայց դա կարող է հարուցել ռուսական կողմի դժգոհությունը։
-Ինչո՞ւ եք կարծում, որ հայաստանյան ընդդիմադիրները կարող են այս քայլով ռուսական կողմի դժգոհությունը հարուցել։
-Հեղինակները փաստացի ակնարկում են, որ ռուս խաղաղապահ զորախումբը պետք է պատժիչ քայլերի դիմի, երբ Ադրբեջանը ԼՂ շփման գծում գնում է սադրանքների։ Իսկ Բաքվում ռուս խաղաղապահներից պահանջում են ոստիկանական հսկողություն իրականացնել Լաչինի միջանցքում, զինաթափել և կազմացրել Պաշտպանության բանակը։ Հետևությունները թողնում եմ ընթերցողին։
–Առհասարակ ուկրաինական իրադարձությունների ֆոնին շատ է քննարկվում այն հարցը, որ Ռուսաստանին իր զորքը կարող է պետք լինել և հետևաբար խաղաղապահները լքեն Արցախը։ Դուք նման հեռանկարը հավանական համարու՞մ եք։
-Ո՛չ։ Ռուսաստանը նաև միջազգային վարկանիշի խնդիր է լուծում։ Կա ստորագրված փաստաթուղթ, և խաղաղապահ զորախումբը ԼՂ հակամարտության գոտում մնալու է առնվազն մինչև 2025 թվականի տարեվերջ։
–Հնարավո՞ր է ինչ–որ փուլում թեկուզ սիմվոլիկ մասնակցության համար Ռուսաստանին պետք լինի նաև Արցախի զորքի մասնակցություն պատերազմական գործողություններում։ Կարծում եք խուսափելու տարբերակներ կլինե՞ն։
-Ադրբեջանի գերմտահոգությունը Պաշտպանության բանակն է՝ որպես Արցախի սուբյեկտության հիմք, հենարան։ Ռուսական կողմի հետ Բաքվի քննարկումների հիմնական թեման ՊԲ-ն է։ Մնացածը քարոզչական հնարք է, նենգափոխություն, ինչին, ցավոք, աջակցում են նաև հայրենական որոշակի շրջանակներ։
