Ռուս-ուկրաինական պատերազմը մեծացրել է ռուսների հետաքրքրությունը Հայաստանի նկատմամբ: Ռուսաստանից քաղաքացիների զգալի հոսք է նկատվում դեպի Հայաստան: Հարցումները ցույց են տալիս, որ նրանք հիմնականում գալիս են առնվազն մի քանի ամիս Հայաստանում մնալու մտադրությամբ. Նրանց մի մասը գալիս են աշխատելու, մյուս մասը՝ քաղաքացիություն ստանալու գործընթաց է սկսել, երրորդներն էլ պնդում են, թե եկել են հանգստանալու:
Ի՞նչ խնդիրների են բախվում ՌԴ-ից Հայաստան եկած մարդիկ, արդյոք արագ կարողանում են տեղավորվել, ստանալ աշխատելու, ապրելու իրավունք, թե ոչ:
Այս խնդիրների շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է փաստաբան Թամարա Մարտիրոսյանի հետ, ով նշեց, որ նրանք, իսկապես, որոշակի խնդիրների բախվում են:
«Մարդիկ գալիս են նպատակով, որ որոշ ժամանակ Հայաստանում անցկացնեն և նրանց մոտ աշխատանք գտնելու, հետևաբար նաև գրանցվելու անհրաժեշտություն է առաջանում: Օտարերկրացիների համար պրոցեսը բարդանում է կամ երկարում՝ հաշվի առնելով, որ «Օտարերկրացիների մասին» օրենքի հիման վրա իրենց անհրաժեշտ է լինում աշխատանքի թույլտվություն ունենալ, բացառությամբ այն անձանց, որոնք ԵԱՏՄ անդամ երկրի քաղաքացիներ են: ԵԱՏՄ երկրների քաղաքացիների, այդ թվում ռուսների պարագայում ամեն ինչ ավելի հեշտ է, քանի որ իրենք ազատված են աշխատանքի թույլտվություն ստանալու պահանջից:
Հիմնական խնդիրը դա է, որ դիմում են Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարություն, և դա մոտ 1 ամիս տևում է: Նախարարությունը պետք է հայտարարություն տա, որ տեսնի՝ արդյոք մեր աշխատաշուկայում այլ՝ ՀՀ քաղաքացի դիմորդ կլինի այդ տեղի համար, թե ոչ: Եթե չլինի, նոր օտարերկրացին կարող է այդ պաշտոնում աշխատել»,-ասաց փաստաբանը:
Նա հավելեց, որ կացության հետ կապված ևս խնդիր է առաջանում, քանի որ կացություն ստանալու համար հիմք է անհրաժեշտ. «Այդ հիմքը կամ որպես գրանցված աշխատող լինելն է կամ Հայաստանում ձեռնարկատիրությամբ զբաղվելը: Մարդը նաև կարող է կացություն ստանալ, եթե ամուսնացած է այն անձի հետ, ով այստեղ կացության քարտ ունի: Բայց եթե նոր եկած օտարերկրացի է և ակնկալում է Հայաստանում 180 օրից ավել անցկացնել, կացության քարտ պետք է ստանա: Քանի որ դրա համար կամ պետք է գրանցված աշխատող կլինի, կամ ձեռնարկատիրական գործունեությունը ծավալի, այստեղ էլի խնդիր է առաջանում, որովհետև աշխատանքի չի կարող գնալ, քանի դեռ թույլտվություն չունի, թույլտվության համար պրոցես պետք է անցնի, ու քանի որ պրոցեսը երկար է, կարող է գործատուն էլ չցանկանա այդ պրոցեսով անցնել: Դրա արդյունքում էլ դժվարանում է կացություն ստանալը, հիմքը չի կարողանում ցույց տալ, թե ինչի հիման վրա պետք է կացության քարտ ունենա: Քանի որ էդ պրոցեսը երկար է, կան մարդիկ, որոնք համաձայնում են մնալ ու այդ պրոցեսի միջով անցնել, կան մարդիկ, որոնք չեն համաձայնում, գնում են»,-ընդգծեց Թամարա Մարտիրոսյանը:
Նա նաև նկատեց, որ բնականաբար, նրանց շրջանում դժգոհություններ կան, որ բյուրոկրատական քաշքշուկը շատ է:
