Ադրբեջանը տեղեկություն է տարածել հայկական զինուժի անկանոն կրակահերթի մասին, որ իբրև թե եղել է Արցախում և Նախիջևանի սահմանին: Հայաստանի ՊՆ-ն ու Արցախի պաշտպանական բանակը հերքել են այդ տեղեկությունները, նշելով, որ հայկական զինուժը չի խախտել հրադադարը և ադրբեջանական կողմը տարածում է ապատեղեկատվություն: Ադրբեջանը այդ առնչությամբ ապատեղեկատվություն տարածում է արդեն շաբաթներ, որոշակի պարբերականությամբ: Միաժամանակ, ապատեղեկատվություն տարածելով հանդերձ ադրբեջանական կողմը ինքն է խախտել հրադադարը, ըստ էության ահաբեկչական գործելաոչ վարելով Արցախի հետ շփման գծում գտնվող բնակավայրերի, մասնավորապես Ասկերանի շրջանի Խրամորթ գյուղի բնակիչների հանդեպ, իսկ նախօրեին էլ ադրբեջանցիները խախտել էին հրադադարը Նախիջևանի սահմանին՝ Երասխի հատվածում, ինչի հետևանքով զոհվել էր հայ զինծառայող:
Շղթան, որով Ադրբեջանը տարածել է ապատեղեկատվություն և զուգահեռ ինքն էլ խախտել հրադադարը, խոսում է այն մասին, որ ադրբեջաննցիների այդ գործողությունները տարերային կամ զուտ դիրքային իրավիճակից բխող իրողություններ չեն, այլ թերևս քաղաքական հրահանգավորում ունեցող գործողություններ: Դրանք թերևս պայմանավորված են այն երկիմաստ վիճակից, որում հայտնվել է Իլհամ Ալիևը Պուտինի հետ մոսկովյան հռչակագիրը ստորագրելուց հետո, որը նախորդեց Ուկրաինայի ուղղությամբ ռուսական զինուժի մասշտաբային գրոհին: Այն, որ Ալիևն այդ թուղթը ստորագրել է պարտադրված, վկայում է թերևս նախօրեին տեղի ունեցած միջադեպը, արդեն ոչ թե հայ-ադրբեջանական սահմանին այլ ռուս-ադրբեջանական «սահմանագծին», որը փաստացի անցնում է նաև Արցախով, իհարկե ռազմա-քաղաքական իմաստով:
Ադրբեջանի ՊՆ-ն վրդովմունք էր հայտնել այն կապակցությամբ, որ Ռոււսաստանի պաշտպանության նախարարությունը ներկայացնելով Ուկրաինայի ռուսական վերահսկողության տակ գտնվող տարածքներ մարդասիրական օգնություն մատակարարելու զեկույց, նշել էր, որ ավելի քան 14 տոննա մարդասիրական օգնություն էլ ուղարկվել է Լեռնային Ղարաբաղից: Հարցն այստեղ օգնոության ծավալը չէ անշուշտ, այլ Լեռնային Ղարաբաղի մատնանշման փաստը:
Ադրբեջանցիները հայտարարել էին, թե չկա Լեռնային Ղարաբաղ: Ամբողջ հարցը այն է սակայն, որ Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի չկարգավորվածության, հետևաբար Լեռնային Ղարաբաղի գոյության ու խնդրի առկայության մասին Ռուսաստանը խոսել է Պուտինի մակարդակով՝ հենց Ալիևի հետ հանդիպմանը, փետրվարի 22-ին Մոսկվայում: Եվ Ալիևը լսել է ու լռել: Այն, ինչ տեղի է ունենում Հայաստանի և Արցախի շփման գծում, այդ լռությունից հետո «բռունցք թափ տալն» է, որը սակայն Ռուսաստանին իհարկե չի հետաքրքրում և Հայաստանի ու Արցախի անվտանգային խնդիրն է, որը պահանջել ու պահանջում է մի կողմից գերզգոնություն, մյուս կողմից պաշտպանական համակարգի ուժեղացում: Ադրբեջանը չունի մասշտաբային սրացման գնալու քաղաքական հնարավորություն, բայց մանր սադրանքները նրան տրված «քարտ-բլանշ» են, որը կանխելը միմիայն հայկական կողմի հոգսն է, թե քաղաքական, թե պաշտպանական:
