Պատմաբան Զոհրաբ Գևորգյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
Կա ռազմական պարտություն, որից կարելի է վերականգնվել, սակայն կա քաղաքակրթական պարտություն, որից վերականգվելը գրեթե անհնար է: Եթե նույնիսկ Պուտինը գրավի ամբողջ Ուկրաինան, միևնույն է, այս պատերազմը սկսելով, Ռուսաստանը արդեն քաղաքակրթական պարտություն է կրել: Սա ավելի ջախջախիչ պարտություն է, քան Սառը պատերազմում ԽՍՀՄ-ինը: Պարզ է, Պուտինը սկսելուց առաջ էլ հասկացել է հետևանքները:
Պարզապես նրա համար այլընտրանքը հրաժարականը կամ ինքնասպանությունն էր, քանի որ Ուկրաինան 20 տարուց ավել տարված ուղեգծի կուլմինացիան էր, որից հետո գնալու է արագ փլուզման: Սա ինքնաոչնչացման պրոցես է, որը տարվում է ԽՍՀՄ փլուզման նույն բանաձևով: Դրա էությունն այն է, որ քանի դեռ պետության ներսում ընդվզման էներգիան չի հասունացել կրիտիկական աստիճանի, պետք է զոհես ու ինքնաոչնչացնես եղած համակարգը, այլապես, թողնելով, ինչ որ պահի այնպիսի պայթյուն կլինի, որ պետության բեկորները այլևս չես հավաքի: Նույն բանաձևն իրականացվեց ԽՍՀՄ-ում, երբ 1980-ականներից սկսեցին հրահրվել ազգամիջյան կոնֆլիկտներ, որոնց միջոցով արագացվեց 1991-ի փլուզումը: Եթե այդպես չարվեր, այսօր կլինեին անկախ Չեչնիա, Թաթարստան, Բաշկիրիա: Ասեմ, որ առաջիկա 5-10 տարում առվազն վերջին երկուսը անկախանալու են ՌԴ-ից: Մենք մեր գլխի ճարը պետք է տեսնենք:
