«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ուկրաինահայ քաղաքական վերլուծաբան Մարատ Հակոբյանը։
-Մամուլում պարբերաբար հրապարակվում են Ռուսաստանի կողմից Ուկրաինա ներխուժելու ամսաթվեր։ Արևմուտքը Մոսկվային բավականին կոշտ վերջնագրեր է ներկայացրել՝ նման քայլի դիմելու պարագայում։ Այս պահի դրությամբ ի՞նչ վտանգներ եք տեսնում, ի՞նչ զարգացումներ են հնարավոր։
–Մարտահրավերները նույնն են, ինչ պատերազմի բոլոր ութ տարիների ընթացքում. ագրեսորը, տարված անիրական պլաններով, փորձում է հետ շրջել պատմության անիվը և պարտադրել սեփական կամքը։
Ուկրաինան և նրա դաշնակիցներն ամեն ինչ անում են՝ զսպելու սպառնալիքը և կանխելու այն էսկալացիան, որին ձգտում է պաշտոնական Մոսկվան։
–Հայ համայնքի հետ կապված ի՞նչ խնդիրներ կան, ինչպիսի մտահոգություններ նման հեռնկարի պարագայում։
Հայ համայնքը խորապես ինտեգրված է ուկրաինական հասարակությանը, հայերի առանձին խնդիրներ չկան, Ուկրաինայի բոլոր քաղաքացիները բախվել են ընդհանուր իրողություններին և հուս ունեն, որ շուտափույթ խաղաղություն կհաստատվի։
– Ինչքանո՞վ է իրավիճակը տարբերվում 2014 թվականի Մայդանի իրադարձությունների նախորդող ժամանակահատվածին։
Այսօր մենք գործ ունենք Ռուսաստանի Դաշնության կողմից շարունակվող ագրեսիայի հետ, բացի սրանից ոչ բարեկամ հարևանի զորքերը մանևրում են Ուկրաինայի շուրջ, սա նույն ագրեսիան է, միայն թե այլ ձևով։
Եթե 2014 թվականին Մոսկվան օգտվեց Ուկրաինայի ներքաղաքական իրավիճակից՝ բավարարելու իր կայսերական հավակնությունները, ապա այսօր Մոսկվան չի կարողացել ապակայունացնել իրավիճակը Ուկրաինայի ներսում։ Թեև տեսնում ենք, որ փորձերը չեն դադարում։
– Տարբեր երկրների ԱԳ նախարարություններ իրենց քաղաքացիներին Կիևը լքելու կոչ են արել, Երևանից նման կոչ չկա, ինչու՞ ըստ Ձեզ։ Կա՞ նման անհրաժեշտություն։
-Պաշտոնական Երևանն այս պարագայում իրեն զուսպ է պահում, իրավիճակին համապատասխան։ Ըստ իմ վստահելի աղբյուրների՝ բոլոր դիվանագետներն աշխատում են իրենց տեղում, հյուպատոսական ծառայություններն իրենց գործը կանեն։ Եվ նույնիսկ դիվանագետների ընտանիքների անդամները չեն լքում Ուկրաինան, հակառակը՝ գալիս են Կիև։