Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանի և մեր երկիր այց կատարած Ավստրայի արտգործնախարար Ալեքսանդր Շալենբերգի մասնակցությամբ Երևանում բացվել է Ավստրիական զարգացման գործակալության գրասենյակը: Այս իրադարձությունը իհարկե դժվար է գնահատել իբրև շրջադարձային կամ բեկումնային, այն արտաքին քաղաքական, անվտանգային հարցերի համատեքստում, որ այսօր առկա են Հայաստանի հանրապետության տեսադաշտում: Միևնույն ժամանակ սակայն, Երևանում ավստրիական զարգացման գործակալության գրասենյակի բացումը հատկանշական իմաստ ունի այն անվտանգային գործընթացների, աշխարհաքաղաքական զարգացումների համատեքստում, որ առկա են աշխարհում և մասնավորապես եվրոպական սահմանին՝ Ուկրաինայի և արևելաեվրոպական երկրների ուղեգծով: Այստեղ Ռուսաստանը, թերևս անուղղակիորեն նաև Չինաստանը, հարաբերություններ են պարզում Եվրաատլանտյան բևեռի հետ: Միաժամանակ, այդ գործընթացում անկասկած իր առանձին խաղն է փորձում կառուցել Ռուսաստանը, այդ թվում Եվրաատլանտյան բևեռի հետ մի կողմից հավաքական, մյուս կողմից առանձին ուղղություններով դիվանագիտական-քաղաքական գործընթացով: Եվ միևնույն ժամանակ, Եվրաատլանտյան բևեռի երկրներն էլ պարզում են հարաբերություններ հենց բևեռի ներսում: Այստեղ ակնառու է, որ չկա միասնական կուռ մոտեցում և չնայած ընդհանուր սահմանումներին, էապես տարբերվում են օրինակ ամերիկա-բրիտանական տանդեմի և Ֆրանսիայի ու Գերմանիայի վարքագծերը, նաև Եվրամիության առանձին անդամ երկրների, նաև Ֆրանսիայի, Գերմանիայի ու արևելաեվրոպական, կամ մերձբալթյան երկրների: Ընդ որում, այդ ամենը բոլորովին նոր իրողություններ չեն, պարզապես դրսևորվում են նորովի, երբ իրավիճակը դարձել է այսպես ասած եզրային, սահմանային: Հայաստանն անշուշտ որևէ ազդեցություն չունի այդ գործընթացների վրա և ստիպված է հետևել հեռվից, ակնկալելով թերևս, որ իրադարձություններն այդուամենայնիվ չեն հատի բանականության և քաղաքական հանգուցալուծումների սահմանը:
Միևնույն ժամանակ սակայն, տեղի ունեցողը Հայաստանի համար անհրաժեշտ է դարձնում որոշակի մարտավարական վերանայումները եվրաատլանտյան բևեռում գործընկեր երկրների, մասնավորապես եվրոպական ընտանիքի հետ, եթե իհարկե այսօր կարող ենք խոսել ընտանիքի մասին:
Անկասկած է, որ այստեղ առաջանում են նկատելի բաժանումներ և տարբերակումներ, ինչը Հայաստանի համար անհրաժեշտ է դարձնում մի կողմից շարունակելով առավելագույնն անել ԵՄ հետ հավաքական գործակցության ուղղությամբ, մյուս կողմից գտնել ռեսուրս և հնարավորություն Եվրամիության երկրների հետ առանձին՝ երկկողմ հարաբերություն խորացնելու ուղղությամբ: Ահա այդ առումով է, որ Երևանում Ավստրիայի արտգործնախարարի մասնակցությամբ Ավստրիական զարգացման գործակալության գրասենյակի բացումը ունի հատկանշական իմաստ: Երևանն անշուշտ շահագրգռված լինելով եվրոպական ընտանիքի ամրությամբ և միասնականությամբ, այդուհանդերձ պետք է ձգտի առավելագույնն անել այդ ընտանիքի առանձին անդամների հետ հարաբերության խորացման ուղղությամբ, ինչը կարող է ունենալ թե քաղաքական, թե «տեխնիկական» էֆեկտիվություն: Ավելին, քաղաքական իմաստով այստեղ արդեն ոչ թե էֆեկտիվության, այլ թերևս անհրաժեշտության հարց է: