Բուրկինա Ֆասոյում օրերս տեղի է ունեցել զինված հեղաշրջում: Հայաստանում այս հանգամանքը բնականաբար չի արժանացել ուշադրության: Մենք ունենք մեր սուր խնդիրները, իսկ միջազգային հարցերում անկասկած մեզ համար էական հետաքրքրություն ներկայացնում են մեր մաշկին շատ ավելի մոտ խնդիրներ, հատկապես Ուկրաինայի շուրջ ստեղծված իրադրության համատեքստում: Այդուհանդերձ, մեզանից հեռու թվացող իրադարձությունները իրականում կարող են մեզ լինել շատ ավելի մոտ, քան թվում է առաջին կամ աշխարհագրական հայացքից: Համենայնդեպս, դրանք առնչվում են Հայաստանին շատ մոտ գտնվող երկու խոշոր խաղացողների՝ Ֆրանսիայի և ՌԴ փոխհարաբերությանը: Խոսքն այն մասին է, որ Բուրկինա Ֆասոյում տեղի ունեցած զինված հեղաշրջումից հետո նոր իշխանության աջակիցները արտահայտվում են Ֆրանսիայի դեմ և հայտարարում են ՌԴ հետ գործակցությունը խորացնելու անհրաժեշտության մասին: Բուրկինա Ֆասոն այսպես ասած «ֆրանսիական Աֆրիկայի» երկրների շարքում է, որտեղ Փարիզն ունի ավանդական ազդեցություն, բայց որը փաստորեն կորցնում է այդ երկրներից մեկում: Ընդ որում, հետաքրքրության արժանի է այն, որ դա ամենևին առաջին երկիրը չէ:
Հակաֆրանսիական տրամադրություններ են նաև Մալիում, որտեղ Ֆրանսիան ունի ռազմական ներկայություն և ֆրանսիական ռազմական շարասյունն օրերս բախվել էր մալիցիների դիմադրության և նրանք ստիպել էին շարասյանը հետ շրջվել ու վերադառնալ տեղակայման վայր: Ինչպես հայտնի է, Մալիի հարցում ամիսներ առաջ ծագեց ֆրանս-ռուսական անհամաձայնությունը: Փարիզը հորդորում էր Մոսկվային զերծ մնալ Մալի ռուսական մասնավոր զորամիավորումներ «ուղարկելուց»: Խոսքը այսպես ասած վագներականների մասին է: Այդպիսով, «ֆրանսիական Աֆրիկայի» արդեն երկրորդ երկրում բավականին թեժանում է ֆրանս-ռուսական դիմակայություն կամ ֆրանսիական ազդեցությունը հայտնվում է ռուսականով փոխարինվելու վտանգի առաջ: Կունենա՞ դա շարունակություն, թե՞ ոչ, և ի՞նչ գործընթացի հետ գործ ունենք մենք: Ռուսաստանն Աֆրիկայում ազդեցության տարածություն է ընդլայնում Ֆրանսիային դուրս մղելով, թե՞ Ֆրանսիան ինքն է դիմակայության մեթոդաբանությամբ որոշակի ազդեցության գոտիներ զիջում Ռուսաստանին, քաղաքական որոշակի պայմանավորվածության շրջանակում՝ դրա դիմաց իր համար այլ առանցքային հարցերում ստանալով ՌԴ աջակցությունը:
Հարցն իսկապես բավականին բարդ է, բայց թերևս հետաքրքիր է և կարևոր դիտարկման համար, քանի որ ռուս-ֆրանսիական հարաբերության մեխանիկան Հայաստանի համար հիմնարար նշանակության հարցերից է, ընդ որում ոչ միայն այն պատճառով, որ Փարիզն ու Մոսկվան ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ եռյակից են:
