«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում գյուղատնտես Հրաչ Բերբերյանը զրուցել է, թե ինչ գործոններ են ազդել խոզի մսի զգալի բարձրացման հարցում: Նշենք, որ խոզի միսը Հայաստանում թանկացել է և հիմա մեկ կիլոգրամն արժե մոտ 4000 դրամ։
«Մենք ավելի վաղ կանխատեսել էինք այսպիսի գնաճ՝ հաշվի առնելով անասնակերի կտրուկ նվազումը: Այսինքն՝խոզի մսի թանկացման հիմնական պատճառը անասնակերի քանակի սակավությունն ու թանկացումն է»,-նշում է տնտեսագետը: Նրա խոսքով՝ վերջին տարիներին Հայաստանը ունեցել է անասնակերի 1-1մլն 200000-ից ավել պահանջարկ և չունենալով անասնակերի արտադրություն՝ միշտ ներկրել է հիմնականում՝ Վրաստանից: Սակայն անցած տարի չենք կարողացել մեր պահանջարկի չափով ներկրել:
Մյուս կողմից՝ դրան ավելացել է այն հանգամանքը, որ անցած տարի երաշտի, բնակլիմայական անբարենպաստ պայմանների պատճառով զգալիորեն նվազել են խոտհարքները, որն էլ իր հերթին ազդեց նաև խոշոր և միջին եղջերավորների կերի և նրանց քանակի վրա: «Պարզ լինելու համար՝ասեմ, որ միայն խոշոր եղջերավոր անասուններից պակասել է 200 հազար գլուխ, համարյա այդքան էլ մանր եղջերավորներից է պակասել, 100 հազար գլխաքանակ էլ՝ խոզերից»,- նշեց տնտեսագետը:
Մենք հետաքրքրվեցինք, թե ինչո՞ւ մյուս անասնատեսակների միսն ու թռչնամիսը այդքան չեն թանկացել, ինչքան խոզը.«Համբերեք և կտեսնեք՝ինչպես է թանկանալու շուտով՝գարնանը և տավարի միսը, և թռչնամիսը, և նույնիսկ ոչխարի միսը, որովհետև թանկացման պատճառներն անփոփոխ են»,-այսպես պատասխանեց պարոն Բերբերյանը: Նա խոզի առաջնահերթ թանկացումը պայմանավորում է Նոր տարվա համար խոզի պահանջարկի շեշտակի ավելացման հետ:
Մեր զրուցակիցը թանկացման մի գործոն էլ համարում է ընդհանուր շատ ապրանքների՝ թունաքիմիկատների, անասնաբուժական դեղերի, բենզինի, գազի և այլ ապրանքների, հետևաբար նաև բեռնափոխադրման պայմանների շղթայական գնաճը, որոնք ազդում են նաև անասնակերի ինքնարժեքի վրա, բայց բնականաբար ոչ այնքան, որքան կերի քանակի նվազումը:
Հարցին՝ ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել Արցախյան աղետալի պատերազմը այս առումով, Բերբերյանը ցավով արձանագրեց, որ պատերազմի հետևանքով լուրջ վնասներ ենք կրել: Կորցրել ենք մոտ 150000 միայն մանր եղջերավոր անասուն, դրան գումարած՝ կորցրել ենք նաև շատ արժեքավոր արոտավայրեր և խոտհարքներ:
Անդրադառնալով այս տարվան՝ պարոն Բերբերյանը երաշտային տարի չի կանխատեսում, թեև դեռ ամեն ինչ առջևում է: Նա ընդհանրապես անցած տարվա երաշտը համարում է «արհեստական երաշտ» (սա իր տերմինն է), որովհետև ջրային կոմիտեն չի կարողացել ճիշտ կառավարել ջրային ռեսուրսները բավականաչափ գիտելիքներով մասնագետներ չունենալու պատճառով: Սակայն ամենազարմանալին նրա համար այն է, որ այդ կոմիտեն գլխավորող անձն այժմ մարզպետ է դարձել: Նա պնդում է, որ կոմիտեում ջուրը վաճառել են այլ կազմակերպությունների: «Ոռոգման սեզոնին 18մլն խորանարդ ջուր պարունակող ջրամբարում բնակչության համար միայն 4մլն ջուր էր մնացել, մնացածը հիմնականում ՀԷԿ-ի բաժին էր դարձել անօրինաբար, մինչդեռ դա քաղաքացիների հասանելիք ջուրն էր: Մարդիկ մնացել էին փաստի առաջ. Ոռոգման ջուր չունենալու պատճառով կորցնում էին իրենց մշակաբույսերը:»,-վրդովված նշում է գյուղատնտեսը: Այսպիսի խնդիրները նա պայմանավորում է ոչ բանիմաց, տգետ ոլորտից հեռու մասնագետների՝ պատասխանատու պաշտոններում աշխատելու հետ:
