Ռուսաստանն ուզում է Վրաստանի հետ հարաբերության կարգավորում, բայց դա պետք է լինի երկկողմ երթևեկություն, հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Լավրովը, գրավոր պատասխանելով լրատվամիջոցների գրավոր հարցերին: Լավրովը հայտարարել է, որ Վրաստանը պետք է դասեր քաղի անցյալից և Ռուսաստանի հանդեպ վարի հավասարակշռված քաղաքականություն: Ակնառու է սպառնալիքը, քանի որ անցյալի մասին հիշատակումն անկասկած վերաբերում է ռուս-վրացական պատերազմին: Ներկայումս աշխարհաքաղաքականության էպիկենտրոնի է վերածվել Ուկրաինան, որի շուրջ ծավալվում են հայտնի զարգացումները, սակայն կասկածից վեր է, որ Վրաստանը ոչ թե ստվերում է, այլ թերևս հերթի մեջ: Հերթի մեջ այն իմաստով, որ Ուկրաինայի հարցում որևէ զարգացում էապես պայմանավորելու է իրավիճակը Վրաստանի շուրջ: Ավելին, Վաշինգտոնին և ՆԱՏՕ-ին ներկայացված գրավոր առաջարկներում Ռուսաստանը պահանջներ ունի ոչ միայն Ուկրաինայի ՆԱՏՕ անդամակցությունը բացառելու, այլ նաև Վրաստանին դաշինք ներառելը բացառելու առումով:
Այն, որ լարվածությունը կենտրոնացել է Ուկրաինայի շուրջ, ամենևին չի նշանակում, որ Վրաստանը մնացել է ուշադրությունից դուրս և Լավրովը փաստորեն օգտագործում է առիթը Թբիլիսիին նախազգուշացնելու համար: Ավելորդ է խոսել այն մասին, որ Վրաստանի ճակատագիրը էական նշանակություն ունի Կովկասի և մասնավորապես Հայաստանի համար: Վրաստանը՝ եվրաատլանտյան բևեռի հետ իր հարաբերությամբ, ըստ էության ապահովում է ռեգիոնալ թեկուզ նվազագույն բալանս: Մյուս կողմից սակայն, այդ բալանսի հարցն աստիճանաբար դառնում է սուր, իսկ ինքը բալանսը՝ հարաբերական, եթե հաշվի առնենք այն, որ Թբիլիսին դե ֆակտո շատ ավելի սերտ հարաբերության մեջ է Թուրքիայի և Ադրբեջանի, քան ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության կամ ԱՄՆ հետ: 44-օրյա պատերազմից հետո Թբիլիսին բաց տեքստով դիմում էր Նահանգներին իր տարածքում ամերիկյան ռազմական ներկայություն ապահովելու համար, թերևս կանխատեսելով միտումները: Իր վերջին շաբաթներն ապրող Թրամփի վարչակազմի պետքարտուղար Պոմմպեոն հրաժեշտի շրջագայությանը ներառելով նաև Վրաստանը, այդուհանդերձ որևէ հուսադրող պատասխան չբարձրաձայնեց՝ ի պատասխան Թբիլիսիի ակնկալիքների: Աջակցության մասին հավաստիացրեց, սակայն ռազմական ներկայության վերաբերյալ դարձյալ հարցը բաց թողեց արդեն Ջո Բայդենի վարչակազմի պաշտպանության նախարար Օսթինը:
Ինչպես Հայաստանի, այդպես էլ Վրաստանի համար ամենաաննցանկալի վիճակը լինելու է այն, երբ առաջանա «ճամբարային» դիլեմա: Երևանն ու Թբիլիսին թերևս ավելի ինտենսիվ պետք է մտածեն այդ հեռանկարից խուսափելու համատեղ ելքի մասին: Իրավիճակը նեղանում է բավականին և առանձին ելքեր, Հայաստանն ու Վրաստանը թերևս չունեն:
