Իրանի նախագահը Մոսկվայում է: Հունվարի 19-ին Իբրահիմ Ռայիսին հանդիպել է Պուտինի հետ, նախատեսված են այլ հանդիպումներ ու ելույթներ: Այցը նկատելիորեն հագեցած է, միաժամանակ սակայն նախատեսված չէ փաստաթղթերի ստորագրում, ինչը թերևս վկայում է այն մասին, որ ռուս-իրանական հարաբերությունը ներկայումս գտնվում է մի շարք էական հարցերի փուլում և կողմերը պատրաստ չեն որոշակիացնել և փաստաթղթավորել էական պայմանավորվածություններ: Ընդ որում, դրա մասին է թերևս վկայում և այն, որ Իրանի նախագահը խոսելով ԱՄՆ հետ դիմակայության մասին, Ռուսաստանին առաջարկել է համատեղ գործողություններ, այդպիսով թերևս ակնարկելով ներկայումս ընթացող ԱՄՆ-ՌԴ բանակցային բավականին ինտենսիվ փուլի վերաբերյալ ունեցած կասկածների մասին: Հատկանշական է նաև, որ Կրեմլում տեղի ունեցած հանդիպմանը համենայնդեպս բաց, արարողակարգային հատվածում ասված խոսքերում բացակայել է ներկայիս ամենաթեժ թեման՝ Ուկրաինան, որի շուրջ և որի «առիթով» էլ ծավալվում է ԱՄՆ-ՌԴ բանակցային շրջափուլը:
Ռուս-իրանական հարաբերությունը Հայաստանի համար բնականաբար զգայուն թեմա է, հաշվի առնելով մի շարք իրողություններ: Այդ իմաստով թերևս ուշադրության է արժանի այն, որ Իրանի ու ՌԴ նախագահները իրենց հանդիպման բաց հատվածում չեն շոշափել Կովկասի թեմա: Համենայն դեպս նույն արարողակարգային հատվածում այն բացակայում է, թեև կասկած չկա իհարկե, որ ընդհանուր քննարկումներում Կովկասը եղել է: Սակայն, բաց հատվածում դրա բացակայությունը թերևս նույնպես վկայում է, որ այստեղ կան պատկերացումների հետ կապված խնդիրներ:
Հետևաբար հարց է առաջանում, թե դա ինչպես կարտացոլվի Կովկասի, մասնավորապես Հայաստանի վրա, հայ-իրանական հարաբերության վրա, Պարսից ծոց-Սև ծով օրակարգի վրա, իհարկե նաև հաղորդուղիների ապաշրջափակման այն աշխատանքի վրա, որ տարվում է ՌԴ հովանու ներքո՝ եռակողմ ձևաչափում: Թերևս նկատելի է, որ Իրանի համար Ռուսաստանի ռեգիոնալ քաղաքականությունը դիտարկվում է ԱՄՆ հետ նրա բանակցության առնչությամբ ունեցած կասկածի համատեքստում: Ընդ որում, բացառված չէ, որ Թեհրանն այդ տրամաբանության ներքո է դիտարկում նաև հայ-թուրքական գործընթացը, որի առաջին հանդիպումը տեղի ունեցավ Մոսկվայում հունվարի 14-ին:
Մոսկվան իր հերթին թերևս իր «կասկածներն» ունի Իրանի և Չինաստանի գործակցության վերաբերյալ, մասնավորապես 25-ամյա պայմանագրի առնչությամբ, որ ենթադրում է մոտ 500 միլիարդ դոլարի ներդրումային հեռանկար: Ռայիսիի մոսկովյան այցը կմեղմի՞, թե՞ կխորացնի կասկածները, որոնք խորանալու պարագայում կարող են բավականին նեղացնել Հայաստանի աշխատանքի տարածությունը:
