ԵԱՀԿ-ն կոչ է անում Ադրբեջանին և Հայաստանին զերծ մնալ ուժի կիրառումից և բովանդակալից երկխոսության մեջ մտնել Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ վեճը լուծելու համար։ Այս մասին հայտարարել է ԵԱՀԿ գործող նախագահ Զբիգնև Ռաուի խոսնակ, ԵԱՀԿ-ում Լեհաստանի մշտական առաքելության երկրորդ քարտուղարը։
Բարտոշ Կեմպինսկին նշել է, որ ուշադրությամբ մշտադիտարկում են իրադրությունը Հարավային Կովկասում․«Մենք կոչ ենք անում Ադրբեջանին և Հայաստանին զերծ մնալ ուժի կիրառումից և բովանդակալից երկխոսության մեջ մտնել՝ Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ վեճը լուծելու համար։ Լեհաստանը, որպես ԵԱՀԿ նախագահող, մտադիր է աշխատելու գործընկերների հետ՝ տարածաշրջանում տևական խաղաղության հաստատմանը և կայուն զարգացմանը միտված մեր ջանքերը նորացնելու և ամրապնդելու նպատակով։ Այդ առումով մենք աջակցելու ենք ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների ջանքերին», – նշել է ԵԱՀԿ գործող նախագահի խոսնակը։
Քաղաքագետ Ռոբերտ Ղևոնդյանի կարծիքով՝ ԵԱՀԿ-ն միշտ էլ փորձում է հավասարության նշան դնել, կողմերից որևէ մեկին առավելություն չտալ․<<Այս դեպքում էլ նրանք իրենց որդեգրած դիրքորոշումից հետ չեն կանգնում։ Այն, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունն անվանում են վեճ՝ դա էլ նորություն չէ։Ընդհանրապես պատերազմից հետո ստեղծված իրավիճակը ԵԱՀԿ-ի ու միջազգային հանրության համար անհասկանալի է, որովհետև Ադրբեջանն ասում է, որ խնդիրը լուծել է, թեպետ մի հատվածի նկատմամբ վերահսկողություն չունի։ Ռուսաստանն էլ ընդհանրապես չի խոսում խնդրի վերաբերյալ հետագա գործողությունների մասին։ Ռուսաստանն ընդամենը խոսում է, որ անհրաժեշտ է հումանիտար միջոցներ ձեռք առնել։ Այսինքն՝ միջազգային հանրույթին բավարարում է այս իրավիճակը՝ եթե կողմերից մեկը չի կարող, իսկ մյուսը չի ցանկանում որևէ բան քննարկել, որևի գործողություն իրականացնել։ Այդ դեպքում ինչո՞ւ իրենք պետք է խառնվեն այս վեճին»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցու ասաց նա։
Ըստ մեր զրուցակցի՝ հայկական կողմի բացթողումը կա այնքանով, որ Հայաստանն ի վիճակի չէ ու Հայաստանի համար շատ բարդ է ձևավորել այնպիսի միջավայր, որի դեպքում մեր մոտեցումները հասանելի կլինեն միջազգային հանրությանը ու միջազգային հանրություն էլ դրանք հաշվի կառնի․ «Հաշվի առնելով առաջին հերթին մեր ցածր սուբյեկտայնությունը, Ղազախստան մեր քիթը մտցնելը, որը բնականաբար հարվածում է մեր շահերին ամեն ուղղությամբ, այդ ամենի արդյունքում էլ ԵԱՀԿ-ի մոտեցումը Հայաստանի ու Ադրբեջանի նկատմամբ հավասարակշռված է։ Այդ ամենի արդյունքում էլ Արցախի վերաբերյալ ԵԱՀԿ-ն խոսում է ադրբեջանական ենթատեքստով»։
Ռոբերտ Ղևոնդյանը գտնում է, որ Հայաստանի վարած քաղաքականության հիմքը պատերազմից առաջացած վախն է իշխանության մոտ․<<Ինչպես նախկին Խորհրդային միության բոլոր իշխանությունները, մեր իշխանությունը սկսեց արտաքին քաղաքականությունը մի քանի անգամ գերադասել ներքին քաղաքականությունը, դրա արդյունքում արտաքին քաղաքական կողմնորոշումները նաև պատերազմից ելնելով տոտալ վախ են առաջացրել։ Սրա հետևանքով հաշվի է առնվում միայն հիմնական անվտանգային միջոցները, որոնք անվտանգության գոնե նվազագույն մակարդակ կապահովեն։ Իսկ անվտանգության նվազագույն մակարդակ ապահովելը ցանկացած պետության համար տարածաշրջանում գործող մեծ պետություններից մեկի թևի տակ ամբողջապես մտնելն է, ինչն էլ կարծես թե ՀՀ իշխանությունը այս պահին փորձում է անել, որպեսզի չկորցնի գոնե այդ նվազագույն մակարդակը։ Հենց սա խոսում է քաղաքական վախի մասին, որը հաշվի չառնելով Հայաստանի իրական հնարավորությունները՝ այնուամենայնիվ այդ նվազագույն անվտանգության մակարդակը որոշակի չափով ապահովում է»։
