Պաշտպանության նախկին նախարար, անորակ սպառազինության գնման վերաբերյալ քրգործի շրջանակում կալանավորված Դավիթ Տոնոյանի փաստաբանները տարածել են հայտարարություն: Նրանք հիշատակում են բազմաթիվ լրատվամիջոցների՝ Տոնոյանին հարցեր ուղելու հանգամանքը, նշում են, որ նախկին նախարարը հարկ է համարում դրանցից որոշների վերաբերյալ ներկայացնել պարզբանումներ:
Մասնավորապես, Դավիթ Տոնոյանը պատասխանելով դեռևս նախորդ տարվա հոկտեմբերի 11-ին տարածած հայտարարության մեջ տեղ գտած՝ «բանսարկության դասական օրինակ» արտահայտության վերաբերյալ հարցին, թե ովքեր են բանսարկուները, դարձյալ խուսափում է ներկայումս կոնկրետ անուններ տալուց: Նախկին նախարարը նշում է, որ պահանջելու է բաց դատավարություն, սակայն այժմ գերադասում է չտալ կոնկրետ անուններ, ինչը դարձյալ թողնում է որևէ «հասցեատիրոջ» զգուշացնելու տպավորություն: Դավիթ Տոնոյանը նշում է, որ այդ մարդկանց անունները արժանի չեն հնչեցվելու: Բայց ամբողջ հարցը այն է, որ խոսքը հանրային հնչեղության քրեական գործի մասին է, այլ ոչ բարոյական ինչ որ հարցի: Ըստ այդմ, արժանիությունը որոշվում է ոչ թե բարոյական, այլ փաստական կատեգորիաներով: Ի վերջո, եթե Դավիթ Տոնոյանը բանսարկության զոհ է, ապա բանսարկուները պետք է հայտնվեն նրա տեղում, իսկ նա՝ ազատության մեջ:
Հոկտեմբերի 11-ի հայտարարության մեջ նախկին նախարար Տոնոյանը արել էր բավականին բազմիմաստ մի արտահայտություն: Նա հիշեցրել էր, որ տիրապետում է տեղեկատվության մեծ ծավալի, սակայն ազգային անվտանգության շահերը դասելով իր սեփական շահից ավելի վեր, այդ տեղեկատվությունը չի օգտագործում իր անձնական պաշտպանության համար: Այդ արտահայտությունը տալիս էր նվազագույնը ենթադրության հիմք, որ նախկին նախարարը զգուշացնում է որոշակկի անձանց կամ շրջանակների, որ կարող է և պաշտպանվել իր ունեցած տեղեկատվությամբ, եթե շարունակվի իր հանդեպ հետապնդումը, կամ, եթե պարզապես շարունակեն «զոհաբերել» կամ «քավության նոխազ» դարձնել իրեն:
Ահա այդ արտահայտության վերաբերյալ հարցադրմանը Դավիթ Տոնոյանը իր պաշտպանների հայտարարության տեսքով տալիս է դարձյալ բազմիմաստ պարզաբանում՝ «մինչ այս պահը ես զսպվածություն եմ պահպանել քաղաքական գործընթացներում ներգրավվելու առումով և դրա մասին է եղել իմ փաստաբանների հայտարարությունը։ Դեռևս առիթներ կլինեն հանրությանը ներկայացնելու իմ պարզաբանումները 44-օրյա պատերազմի վերաբերյալ՝ ստեղծվելիք քննիչ հանձնաժողովների միջոցով, իհարկե, եթե ապահովվի վերջինիս աշխատանքի օբյեկտիվությունն ու անկողմնակալությունը»:
Նախկին նախարարը նշում է, որ «մինչ այս պահը զսպվածություն է ցուցաբերել քաղաքական գործընթացներին ներգրավվածության առումով»: Ինչ քաղաքական գործընթացների մասին է խոսքը: Դավիթ Տոնոյանին ցանկացել է ներգրավել արմատական ընդդիմությու՞նը, թե՞ որևէ այլ ուժ: Միևնույն ժամանակ, արդյո՞ք Դավիթ Տոնոյանն ակնարկում է քաղաքական գործընթացներում ներգրավվելու շուրջ մտածելու և ներգրավվելու հավանականության մասին: Նախկին նախարարի հայտարարությունները՝ թե հոկտեմբերի 11-ին, և թե հունվարի 2-ին, առայժմ առաջացնում են հարցեր և ինտրիգներ, իրավիճակը թողնելով միայն ենթադրությունների դաշտում: Նա խոսում է այն մասին, որ գործն ունի իրեն ու պաշտպանական համակարգը վարկաբեկելու մոլեռանդ նպատակ և այդպիսի զարգացում չէր լինի, եթե լիներ պատերազմի այլ ելք: Իհարկե անհնար է չհամաձայնել, որ պատերազմի այլ ելքի պարագայում իրադարձությունների զարգացումը կունենար այլ տրամաբանություն, սակայն տվյալ դեպքում «եթե»-ները չեն արտահայտում հանրային շահ և կան ցավագին իրողություններ, որոնք էլ առաջացրել են հարցեր ու հանրությունն ուզում է իմանալ դրանց սպառիչ ու համոզիչ, փաստարկված պատասխաններ: Եթե կա Դավիթ Տոնոյանին ու պաշտպանական համակարգը վարկաբեկելու «մոլեռանդ ցանկություն», ինչպես նշում է նախկին նախարարը, ապա դա էլ պետք է բերեր պաշտպանության համարժեք ձգտման: Առայժմ սակայն, իրավիճակը բազիմաստ ակնարկների և ինտրիգների դաշտում է:
