Բրյուսելի Փաշինյան-Ալիև հանդիպումներից հետո Երևան վերադարձած վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը դեկտեմբերի 16-ին ընդունել է Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանին: Նիկոլ Փաշինյանի և Արայիկ Հարությունյանի հանդիպման մանրամասներ հայտնի չեն, սակայն դժվար չէ կռահել, որ Հայաստանի վարչապետն ու Արցախի նախագահը քննարկելու էին Բրյուսելի հանդիպումները և դրանցում շոշափված հարցերը, իհարկե նաև նոյեմբերի 26-ի Սոչիի եռակողմ հանդիպման ելակետով:
Մինչ Արայիկ Հարությունյանին ընդունելը Նիկոլ Փաշինյանը կառավարության նիստում հայտարարել է, որ Ալիևի հետ բրյուսելյան հանդիպմանը վերահաստատել են Երասխ-Ջուլֆա-Օրդուբադ-Մեղրի-Հորադիզ երկաթուղու կառուցման որոշումն ու պայմանավորվածությունը, որ ունեցել են Սոչիի եռակողմ հանդիպմանը: Ըստ Փաշինյանի, եթե դրական զարգացում լինի նաև հայ-թուրքական հարաբերության ուղղությամբ, բերելով նաև հաղորդուղիների ապաշրջափակման այդ հարցում, ապա երկաթուղային նախագիծը կարող է ստանալ ավելի լայն նշանակություն: Փաշինյանը թերևս նկատի ունեի նաև Գյումրի-Կարս ուղղության միացումը: Իհարկե այս ամենը անկասկած լինելով որոշակի քննարկումների առարկա, նաև դեռևս բավականին նախագծային փուլում է և այստեղ քննարկումները անկասկած կշարունակվեն դեռ երկար, ընդ որում թերևս համաձայնությունների և անհամաձայնությունների «վայրիվերումներով»: Միաժամանակ, իրավիճակի մի կողմից առարկայական, մյուս կողմից բազմաշերտ ու խրթին բնույթը վկայում է այն, որ Բրյուսելում տեղի ունեցավ փաստորեն Փաշինյան-Ալիև կրկնակի հանդիպում՝ դեկտեմբերի 14-ին ԵԽ նախագահ Շարլ Միշելի նախաձեռնությամբ, և երկրորդը՝ համենայն դեպս չսպասված՝ Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնի միջնորդությամբ: Այս ամենն անկասկած վկայում է բավականին դինամիկ փուլի մասին և այն, որ դրանից անմիջապես հետո Հայաստանի վարչապետը Երևանում ընդունում է Արցախի նախագահին ու նրա հետ քննարկում իրավիճակը, ինքնին կարևոր ակտ է:
Միաժամանակ, կարևոր է այն, թե ինչպիսի բնույթ է կրում հանդիպումը՝ Հայաստանի վարչապետը ընդգծում է Արցախի սուբյեկտություն և պարզապես ինֆորմատիվ հանդիպում ունենում Արայիկ Հարությունյանի հետ, թե՞ Երևանն ու Ստեփանակերտը քննարկում են որոշակի տակտիկական գործողություններ կամ ռազմավարական հեռանկարներ, կապված այն դինամիկ զարգացումների հետ, որ նշմարվում են ոչ միայն արցախյան, հայ-ադրբեջանական, այլ նաև հայ-թուրքական ուղղություններով: