Հայկ Դարբինյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովում Թուրքիայի ԱԳ նախարարության 2022թ. բյուջեի ներկայացման ներածական խոսքում Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման համար հատուկ ներկայացուցիչ նշանակելու վերաբերյալ ԱԳ նախարար Չավուշօղլուի հայտարարությանը անմիջապես նախորդեց մեկ այլ միտք, որն ընդհանրացնում է Հայաստանի հետ այս գործընթացը սկսելու՝ Թուրքիայի մղումները։ Նախարար Չավուշօղլուն, գնահատելով 2021թ. համաշխարհային միտումները, եզրակացրել է. «Թուրքիան այլեւս չի կարող որդեգրել «Սպասիր եւ տես» (Bekle ve gör) քաղաքականությունը»:
«Սպասիր եւ տես» քաղաքականության կիրառումը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում Թուրքիայում որոշումների կայացման շրջանակում ներառված անձանց քաղաքական ինքնության ուղիղ դրսեւորման հետեւանքներից էր։ Երկրորդ աշխարհամարտի ընթացքում արտաքին ճակատի վերաբերյալ Թուրքիայում որոշումների կայացման իրավունքը վերապահված էր վարչապետի, արտաքին գործերի նախարարության եւ Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովի ինստիտուտներին, որոնք համակարգում էր նախագահը: Պատերազմի ողջ ընթացքում Թուրքիայի նախագահի պարտականությունները կատարել է Իսմեթ Ինոնյուն, որը աշխատել է այդ ընթացքում գործած երեք կառավարությունների եւ երկու վարչապետների հետ: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկզբից մի քանի ամիս առաջ` 1939 թ. հունվարին դեռեւս Օսմանյան կայսրությունում բժշկական կրթություն ստացած Ռեֆիկ Սայդամը, որը նախկինում զբաղեցրել էր նաեւ Թուրքիայի Հանրապետության առողջապահության նախարարի պաշտոնը, ստանձնեց Թուրքիայի չորրորդ վարչապետի պարտականությունները: Սայդամը համարվում է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Թուրքիայի որդեգրած չեզոք քաղաքականության հիմնական ջատագովներից մեկը: Երբ նախագահ Ինոնյուն նրան առաջարկել է ստանձնել կառավարության ղեկավարի պարտականությունները, Սայդամը պատասխանել է. «Փաշա (նկատի ունի Իսմեթ Ինոնյուին), ես այս ժողովրդին նորից պատերազմի չեմ տանի: Վարչապետի պաշտոնը կարող եմ ընդունել միայն պայմանով, որ պատերազմին չենք մասնակցելու»: Ինոնյուն ընդունել է Սայդամի այս պայմանը` նրան նշանակելով վարչապետի պաշտոնում:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Թուրքիայի պասիվ, սպասողական արտաքին քաղաքականությունը բնութագրելու համար օգտագործվող այս եզրին փոխարինելու` Չավուշօղլուի գործնական օրինակներից գլխավորը դառնում է Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի այս փորձը։
