Եթե լինի պատերազմի սպառնալիք և պահանջվի դրա դիմաց ձեր հրաժարականը, պատրա՞ստ եք դրան: Հայաստանի հանրապետության վարչապետին այդ հարցն է ուղղում Հայաստանի հանրապետության խորհրդարանի ընդդիմադիր պատգամավորը: Որևէ նշանակություն չունեն թե վարչապետի, թե պատգամավորի անուն-ազգանունները: Գործ ունենք երևույթի հետ՝ Հայաստանի խորհրդարանի պատգամավորը տալիս է հարց Հայաստանի վարչապետին, որի թե տակտիկական, թե ստրատեգիական շահառու կարող է լինել միայն ու միայն Հայաստանի հանդեպ ճնշման և շանտաժի մտադրություն ունեցող պետությունը: Թե քանիսն են այդ պետությունները, կարող եք հաշվել ինքներդ:
Կասկած չկա, որ նվազագույնը երկուսին կհաշվի Հայաստանի ցանկացած քաղաքացի՝ նվազագույնը երկուսին: Ի՞նչ պետք է պատասխանի Հայաստանի հանրապետության վարչապետը այն հարցին, որ հնչեցնում է Հայաստանի հանրապետության խորհրդարանի ընդդիմադիր պատգամավորը: Եթե պատասխանի դրական, ապա դա նշան է շանտաժի և ճնշման որևէ աղբյուրի, որ պետք է շարունակել ճնշումը, Հայաստանում առնվազն ներքաղաքական ճգնաժամ առաջացնելու համար: Եթե պատասխանի բացասական, ապա դարձյալ նշան է Հայաստանին ճնշելու, շանտաժելու մտադրություն ունեցող որևէ պետության, սուբյեկտի, որ կարելի է շարունակել, քանի որ պատասխանատվությունն արդեն ավանսով կմնա Հայաստանի վրա՝ վարչապետը պատրաստ չէր հրաժարականի ու եղավ պատերազմ:
Բոլոր դեպքերում, փաստորեն ստեղծվում է կամ պլանավորվում ստեղծել իրավիճակ, երբ հակառակորդ որևէ պետության կամ սուբյեկտի տրվում է Հայաստանի դեմ պատերազմի բանալի, այլ կերպ ասած՝ այս անգամ որևէ հնարավոր կամ քիչ հավանական պատերազմի պատասխանատվություն Հայաստանյան արմատական ընդդիմությունը Հայաստանի վրա է դնում նախապես, այսպես ասած թշնամու համար «ավանսով», այլ ոչ պատերազմից հետո՝ ինչպես անում են 44-օրյա պատերազմի առնչությամբ, հայտարարելով, որ Հայաստանն է իր քաղաքականությամբ բերել պատերազմի, հրահրել Ադրբեջանին: Որևէ ընդդիմություն, անգամ ամենաարմատական, անհրաժեշտ է ցանկացած պետության արտաքին-անվտանգային դիմադրունակության և ճկունության համար: Հայաստանի խորհրդարանի ընդդիմության առնվազն մի զգալի մասը, առնվազն մինչ այժմ զբաղված է բոլորովին հակառակով՝ Հայաստանի մանևրի հնարավորությունը սեղմելու և Հայաստանի հանդեպ որևէ ագրեսիայի պատասխանատվությունից թշնամուն կամ հակառակորդին ազատելու գործով: Արվում է դա կամա, թե ակամա՞՝ քաղաքական թյուր պատկերացումների հետևանքով, բարդ է ասել, բայց դրանից իհարկե չի փոխվում հետևանքի սպառնալիքը: Հետևաբար, պետության համար կենսական հրամայական է կամ ընդդիմության վարքագծի, կամ պարզապես ընդդիմության փոփոխությունը:
Լուսանկարը՝ panorama.am-ի
